OMGANG MET COMPUTER EN INTERNET

Vraag

Hoe moeten wij er als christen-ouders mee omgaan als onze kinderen vragen naar internet, computerspelletjes enzovoort? Kleven daar niet heel veel gevaren aan?

Antwoord

Beste F.,

Zoals je in je brief al aangaf, is de tijd waarin onze kinderen opgroeien heel anders dan 20 of 40 jaar geleden. Buiten spelen, voetballen op straat e.d. gebeurt jammer genoeg nog maar heel

weinig. Al stuur je de kinderen dus de straat op, ze vinden er over het algemeen maar weinig leeftijdgenoten. En dat is nóg geen garantie voor een goed bestede middag!

Het is logisch dat onze kinderen en tieners uitdaging, beweging en ontspanning nodig hebben. Wat kunnen we hun dan wél aanbieden?  En  dan  komen  in  onze  digitale  tijd  inderdaad meteen de vragen op: wel of geen internet? Wel of niet een dvd? Welke programma’s en sites wel, en welke niet? Of we het nu willen of niet, onze kinderen móeten leren omgaan met de pc. De leerplannen van de scholen en opleidingen, en dus ook de leraren gaan er automatisch van uit dat de leerlingen

thuis toegang tot het internet hebben en er allerlei informatie vanaf kunnen halen. Bij verschillende vakken is het gewenst of zelfs  vereist  dat  ze  presentatie-  en  lay-out-programma’s  (bijv. powerpoint) e.d. beheersen.

Een  vriend  van  me  schreef  vorig  jaar  over  dit  thema:  ‘We hebben tegen deze achtergrond geprobeerd onze kinderen een zorgvuldige omgang met de pc en met internet bij te brengen.

Daar hoorde ook bij dat we hun pas na hun 18e  jaar een eigen computer gaven, wat toen trouwens ook dringend nodig was voor hun opleiding. Vóór die tijd mochten ze mijn eigen pc gebruiken, maar wél met de duidelijke afspraak dat ik alles –  ook de sites die ze hadden bezocht – zou mogen natrekken. Ook moesten ze de deur van mijn kantoor open laten staan, zodat  ze  wisten  dat  we  eventueel  konden  zien  waar  ze  mee bezig waren’.

Misschien  denk  je,  dat  is  toch  puur  wantrouwen  naar  je kinderen toe?! Nee, het is juist blind en dom als we hen niet begeleiden.  Dat  is  toch  de  taak  die  we  van  de  Heer  hebben gekregen?!  Helaas  blijkt  uit  allerlei  onderzoek  wel  dat  ook christelijke ouders heel naïef met computerspelletjes, internet en sociale media omgaan, onder het motto: ‘Mijn kind doet er toch niets slechts mee…’. Onze tieners moeten nog leren met zulke dingen om te gaan. Wij als ouders zijn hun door God tot hulp gegeven. Niet vanuit wantrouwen,  maar  vanuit  liefdevolle  bezorgdheid  om  hun welzijn.  Uiteraard  zijn  kinderen  slim  en  weten  ze  uitstekend hoe  ze  hun  ouders  voor  de  gek  kunnen  houden,  snel  een minder  fraaie  website  kunnen  wegklikken,  enz.  Dat  is  soms een pijnlijke ontdekking, maar het geeft wél weer een opening om in alle openheid opnieuw over de gevaren van internet e.d. te praten.

Mijn  vriend  schreef  verder:  ‘Het  bleef  natuurlijk  niet  bij  het leren  van  allerlei  tekstbewerkingsprogramma’s.  Onze  jongste heeft regelmatig allerlei spelletjes gedaan en doet het nu nóg. Er zijn ook spelletjes bij die wij met z’n tweeën hebben gedaan. We moeten natuurlijk alle gewelddadige spelletjes principieel afwijzen.  Maar  gelukkig  is  er  meer,  bijvoorbeeld  een  variatie

aan  behendigheidsspelletjes  en  digitale  denkspellen.  Je  kunt bijvoorbeeld  ook  dammen  en  schaken  op  je  computer.  Echt dammen  en  schaken  is  natuurlijk  sociaal  gezien  beter,  maar

als  je  geen  tegenspeler  hebt,  waarom  dan  niet  op  de  pc? Dergelijke spelletjes zijn niet meteen zinloos en ook geen pure tijdverspilling, maar ze bevorderen het logische denkvermogen

van onze kinderen.Onze jongste heeft heel veel tijd doorgebracht met een digitaal constructieprogramma.  Daarmee  heeft  hij  huizen,  kamers, meubels  e.d.  in  elkaar  leren  zetten.  De  oefening  met  dit programma is een geweldige hulp nu hij aan zijn opleiding is begonnen’.

Ik vergelijk het internet vaak met een blad papier. Op papier kun  je  een  bladzij  uit  de  Bijbel  afdrukken,  maar  ook  een immorele foto. Papier is alleen maar een medium. Dat geldt strikt  genomen  ook  voor  het  internet.  Op  internet  bestaan uitstekende mogelijkheden van communicatie. Denk maar aan evangeliserende sites. Maar tegelijk staan er verdorven, duivelse en door en door zondige dingen op. Zoals overal in deze wereld. De bijzondere moeilijkheid van onze tijd is dat je niet meer een winkel  hoeft  binnen  te  gaan  om  een  verdorven  tijdschrift  of boek  te  kopen,  maar  dat  die  verkeerde  foto  met  één  enkele muisklik op je beeldscherm staat. Soms zelfs ongewild. Vanuit die  optiek  is  natuurlijk  het  risico  van  een  verkeerd  gebruik van internet vele malen groter dan bij een blad papier. Maar we kunnen niet weggaan uit deze wereld en zullen als ouders allereerst  zélf  moeten  leren  afgezonderd  van  deze  wereld  te leven,  in  dagelijkse  gemeenschap  met  onze  Heer,  terwijl  we wél gebruik maken van technisch neutrale communicatie- of leermiddelen.

En ook onze kinderen kunnen niet zonder internet, al zouden we  het  maar  al  te  graag  willen.  Wij  als  ouders  zullen  hun dus te hulp moeten komen en hun heel nauwlettend moeten bijbrengen er op een goede manier mee om te gaan. Daar hoort ook bij dat we als ouders een kritische selectie van muziek en andere programma’s maken. Hoe ouder ze zijn, hoe meer we hen daarin zelf moeten betrekken, zodat ze doorkrijgen welke criteria vanuit Gods Woord een rol spelen. Dat lijkt me beter

dan elke omgang met de computer te verbieden.

Enkele tips:

  • Installeer een filter op je pc dat meteen al duidelijke vormen van immoraliteit blokkeert.
  • Schaf een beheersprogramma aan en installeer het; daarmee kun  je  het  internetgebruik  van  alle  gebruikers  nagaan  (dus ook checken welke sites door je kinderen bezocht zijn).
  • Sociale websites winnen steeds meer aan populariteit, en veel christenen  zien  er  geen  enkel  kwaad  in,  maar  wees  ervan bewust dat de informatie die erop staat, door iedereen kan worden  gezien  (ook  door  criminelen!)  en  bovendien  nooit meer wereldwijd kan worden verwijderd. Ik dring erop aan dat  we  als  christenen  hier  bijzonder  kritisch  mee  omgaan. Laat je kinderen alleen een eigen account openen als het écht nodig  is  en  dan  nog  alleen  met  bescherming,  zodat  alleen echte vrienden kunnen inloggen met een wachtwoord;
  • Al  is  een  computerspelletje  niet  per  definitie  zonde,  tóch moeten wijzelf en onze kinderen wél leren dat we rentmeesters zijn van alles wat we hebben, ook van onze energie en tijd. Spreek  met  de  kinderen  dus  af  hoeveel  tijd  ze  per  dag  of week op de computer mogen doorbrengen. Leer hun dat het normaal is allereerst thuis mee te werken, huiswerk te maken, te oefenen voor fluitles en noem maar op. En bespreek wat ze op andere momenten of dagen kunnen doen om zich te ontspannen buiten de computer om.

 

‘Overigens,  broeders,  al  wat  waar,  al  wat  eerbaar,  al  wat rechtvaardig, al wat rein, al wat beminnelijk, al wat welluidend is, als er enige deugd en als er enige lof is, bedenkt dat … en de

God van de vrede zal met u zijn’ (Fil 4:8-9).

Ik ben me ervan bewust dat dit maar enkele korte overwegingen en tips zijn, maar hoop van harte dat het jou en je vrouw samen zal helpen om met de Heer een goede manier te vinden om je kinderen hierin te begeleiden.

 

E.H.W. Luimes

Bron: Uit het Woord der Waarheid, april 2012