Wereldgodsdiensten in het onderwijs

Een oriëntatie op de wereldgodsdiensten voor het onderwijs in een multiculturele samenleving.

door drs. R.H. Matzken, missioloog
De discussie over de multiculturele samenleving is nog steeds/opnieuw in volle gang. De visie van Bijbel & Onderwijs op het geven van onderwijs in zo’n samenleving is dezelfde als bij de invoering van het vakgebied Wereldorientatie: Multicultureel JA, multireligieus NEE.
Daarbij verwijzen wij met instemming naar het document van het Duitse theologenconvent van november 1999 te Kringen, waarvan B&O een samenvatting heeft gepubliceerd met de ondertitel: Christus de enige heilsweg: Christelijk onderwijs in een multiculturele samenleving.

In onze postmoderne tijd worden scholen steeds meer geconfronteerd met de relaties tussen de wereldreligies. In onze multiculturele samenleving eisen de niet-christelijke wereldreligies hun plaats naast het christendom. Ook klinkt de roep steeds luider om alle godsdiensten als ‘gelijkwaardig’ te beschouwen en het onderwijs te richten op datgene wat zij ‘gemeenschappelijk’ hebben, bijvoorbeeld in het streven naar een wereldethiek en zelfs de Ene Wereldreligie, als bouwstenen van de zgn. Nieuwe Wereldorde (zie hiervoor de deelsite‘Bijbel en new age‘).

Uitgaande van haar grondslag en bovengenoemd beginsel, wil Bijbel & Onderwijs scholen helpen hierin hun standpunt te bepalen. Dat standpunt luidt:

• faire informatie geven over niet-christelijke religies (zodat aanhangers ervan zich hierin herkennen)
• toetsen van het wezen van de niet-christelijke religies aan Gods Woord.

Speciaal voor niet-christelijke scholen zullen wij ook

• een faire en beknopte informatie geven over het christendom.

Van de niet-christelijke godsdiensten zullen wij ons vooralsnog beperken tot de islam. Daarbij gaat het met name om een goed verstaan van het wezen van de islam, niet van de vele verschijningsvormen en karikaturen. Hiervoor verwijzen wij naar de website Huis van Islam,waarbij nader wordt ingegaan op Allah, Mohammed, Koran en politieke islam.

Datzelfde geldt ook voor het christendom, waarvan in veel gevallen alleen de uiterlijke verschijningsvorm wordt gegeven, die dikwijls een karikatuur is van het bijbelse christendom en eerlijk gezegd, de kerkgeschiedenis heeft daar ook dikwijls aanleiding heeft gegeven). Daartoe verwijzen wij naar ons leskatern: Bouwstenen van het christendom – geen religie maar een relatie.

Duidelijk is dat wij ons verzetten tegen een voorstelling van zaken alsof alle wereldgodsdiensten in feite neerkomen op even zovele verschijningsvormen van ‘het hogere’. Daarbij wordt gestreefd naar een samensmelting (syncretisme) van alle godsdiensten, inclusief de primitieve natuurreligies. Hierbij denken wij bijvoorbeeld aan het Parlement der Wereldreligies met haar aanbevelingen voor het de inrichting van de samenleving, inclusief het onderwijs. Dit thema zal aandacht krijgen in een speciale uitgave van ons B&O magazine. (april 2004)