De waarheid delen in liefde – boekbespreking
Over de auteur
Ajith Fernando, die uit Sri Lanka komt, zegt dat de christenen van vandaag moeten leren hoe ze op een gevoelige, bewogen, respectvolle en wijze manier kunnen reageren op de culturen en overtuigingen van niet-christenen, uit welk land dan ook. Maar tegelijkertijd moeten ze op een onmiskenbare manier de absolute uniekheid en noodzakelijkheid van Jezus Christus overbrengen. In dit boek brengt Ajith drie principes over voor een kerk die te maken heeft met een samenleving die steeds pluralistischer wordt. De auteur maakt duidelijk hoe gelovigen op een wijze en duidelijke manier dingen die verkeerd zijn moeten bestrijden, terwijl ze Gods liefde door hen heen laten werken om anderen tot Christus te trekken. Een tv-programmamaker vertelde onlangs in een interview: ‘Mijn christelijke opvoeding zal altijd mijn basis blijven. Daarnaast is er ruimte voor Boeddha. Naast mijn trouwbijbel liggen kalebassen, wierook en kaarsen. Soms gebruik ik wintirituelen. Allemaal naast elkaar. Er is zoveel om dankbaar voor te zijn in deze grote kosmos. Weet je wat het is, er zijn nooit genoeg manieren om God te bedanken. Maar blijf het alsjeblieft doen.’ De wereld waarin onze ouders opgroeiden, werd nog gekenmerkt door een meerderheid aan christenen die geloofden in de uniciteit van Jezus. Dat is nu in haast één generatie veranderd in een wereld gekenmerkt door religieus pluralisme. Een wereld waarin sommige verschillende rituelen, zoals in bovengenoemd citaat, uit verschillende godsdiensten door elkaar heen worden gebruikt. Deze wereld is voor veel jongeren heel vertrouwd. Ze groeien op in een samenleving waarin de meerderheid van hun geloofsgenoten niets meer heeft met het christelijk geloof. Waarin velerlei geloven naast elkaar bestaan binnen hun directe blikveld. Het is goed om ons te realiseren dat dit ook van toepassing was op de wereld van de eerste christenen. Ook Paulus trof in Athene een veelheid aan goden aan. Hoe reageren we daarop? Van belang bij deze veelgehoorde reacties is de vooronderstellingen boven tafel te halen. Alsof alle godsdiensten een deel van de waarheid hebben, of dat economische rechtvaardigheid (hoe gewenst ook), werkelijk de problemen van de mensheid oplossen. Helaas komen veel mensen niet zover dat ze vragen naar de vooronderstellingen waarmee velen om ons heen soms verstrekkende conclusies trekken en waarheden verkondigen die op z’n minst discutabel zijn. |
Ajith Fernando’s boek helpt ons om een weg te vinden in een multireligieus aanbod. Hij doet dit op een zeer integere en authentieke wijze. Ik heb hem leren kennen als een collega die vanuit zijn theologische achtergrond antwoorden probeert te vinden op de vragen van deze tijd. Met respect voor anders-gelovigen maar Anchored to the Rock and Geared to the times. Een van de leidende principes in het Youth for Christ-werk wereldwijd. Het boek geeft een helder overzicht van onze huidige religieuze samenleving. Zeer lezenswaardig om er kennis van te nemen. Vroeger dacht de kerk nog voor jou. In het moderne tijdperk was het levensmotto: ‘zorg dat je zelf denkt, en laat anderen dat niet voor jou doen.’ In ons postmoderne tijdperk hoef je niet meer te denken, laat het je gebeuren, onderga het gewoon. De reclames communiceren niet de functies van een product of dienst, maar dragen een sfeer uit. Gevoel verkoopt.De nadruk ligt op de subjectieve waarheid. Jij hebt jouw waarheid en ik de mijne. Die van mij is even waardevol als die van jou. Een houding van tolerantie maar met weinig respect voor elkaar. Waar we naar elkaar luisteren en met elkaar in debat gaan. Voor ons als christenen is het belangrijk om vanuit een houding van respect in gesprek te gaan met anders-gelovigen. Waarbij ook beleving een belangrijke plaats krijgt. Hoe communiceren we het evangelie vanuit een houding van liefde en respect in deze tijd? Waarbij het niet draait om onze dogma’s maar om een commitment aan Jezus. Zoals Johannes het verwoordt in Joh.17:3: Dit nu is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, die Gij gezonden hebt.’ Ajith schrijft dat hij zich 25 jaar geleden nog niet rijp voelde dit boek te schrijven. Hij vond dat hij nog te weinig ervaring had. Dit boek is nu door al die jaren heen gerijpt. Geschreven niet door een westers theoloog, maar door een gepassioneerde theoloog uit Sri Lanka, met zijn beide voeten in de modder. Trouw aan Christus. Met groot respect voor anders-gelovigen en onderscheidingsvermogen waar het op aankomt. Iemand die er steeds voor blijft kiezen om het evangelie te leven te midden van zijn medeburgers in Sri Lanka, vaak in armoedige levensomstandigheden. Evangeliedienaar stond er op de rouwkaart van prof. dr. J. Verkuyl. Een treffende typering voor een groot missioloog uit de vorige eeuw. Dergelijke woorden zijn wat mij betreft ook van toepassing op Ajith Fernando, al hoop ik dat hij nog vele levensjaren krijgt om zijn levenswijsheden in boekvorm te publiceren. Ook om nog vele jongeren en ouderen te vertellen van de Liefde van Christus die dringt. Kortom een boek dat een goede wegwijzer vormt in onze wereld van religieus pluralisme. Een boek dat helpt om antwoorden te geven aan mensen zoals in de aanhef. Waarbij allerlei religies op één hoop worden gegooid. Vaak vanuit goede bedoelingen maar waarbij fundamentele vragen uit de weg worden gegaan of vooronderstellingen onduidelijk blijven. Waarbij de wegwijzer vaak na enige tijd naar een doolhof lijkt te verwijzen. Ajith geeft ons vanuit zijn levenservaring kennis van vele wegwijzers waarbij hij naar één grote vuurtoren als helder en betrouwbaar baken op zee verwijst: Christus. En voor ons één levensdoel: een commitment aan Jezus Christus. Aan Zijn Grote Opdracht voor deze wereld. Een weg, navolging waard! Edward de Kam |