Stonehenge
| Stonehenge in Rotterdam (letterlijk: hengsel van stenen) |
Bijbelse duiding en weerlegging |
| Een prehistorisch monument in Engeland in de vorm van een ring en hoefijzer van grote stenen (megalieten) die een zgn. altaarsteen omsluiten. Net als in Egyptische tempels worden de stralen van de opkomende zon op de dag van Zonnewende (21 juni) gebundeld. Evenals de zgn. allignements in Bretagne is ook Stonehenge een vorm van Geomantiek (zie aldaar), dat dient als ‘scharnier’ tussen hemel en aarde en waardoor kunnen de priesters of druïden beschikken over kosmische energie en wijsheid. Het monument trekt heksen en sjamanen aan omdat deze hier met hun rituelen kunnen beschikken over bovennatuurlijke krachten. |
De Bijbel kent de megalieten als de zgn. asjera’s, die op de hoogten werden opgericht om het ‘heir des hemels’ te dienen. Alle koningen na Salomo worden beoordeeld naar hun relatie tot deze baäl- en asjeradienst, waartegen de profeten zich richtten en wat uiteindelijk de oorzaak werd van Israëls val en ballingschap. De ergste koning onder hen was Manasse, wiens afgoderij staat beschreven in 2 Kon. 21 en 23. |