PANTHEÏSME

PANTHEÏSME

De  mens is goddelijk
Één van de uitgangspunten van newage is dat er geen verschil bestaat tussen schepping en schepper. God is tegelijk zijn schepping. Hij maakt er deel van uit. Dat betekent, dat hij een onpersoonlijke kracht is, een energie. Dit is volstrekt in tegenspraak met wat in de Bijbel over God staat. Maar ook wij mensen zijn deel van de schepping. Dat betekent, dat de schepping en dus ook de mensen deel zijn van die energie, goddelijk zijn. Alleen, door onze westerse cultuur zijn we dat bewustzijn kwijtgeraakt, weten we niet meer dat we een goddelijke kern, goddelijke vonk, hebben. In oosterse godsdiensten weten ze dat nog wel. We kunnen ons het weer bewust worden en het ervaren. Er zijn allerlei wegen voor om dat weer te ervaren: meditatie, drugs, yoga, newage-muziek, zelfhypnose, allerlei psychotechnieken, visualisatie enz. Het komt er dus uiteindelijk op neer, dat niet alleen de natuur, maar ook ikzelf god ben.

Omdat ik, volgens dit denken, in mijn kern goddelijk ben, kan ik leren om met het goddelijke contact te krijgen en ermee te werken. De regenboog is daar het symbool van: het is de brug tussen de mens en het goddelijke. Vandaar de grote vlucht van alles wat paranormaal is. De cursussen die je kunt volgen om je paranormale vermogens te ontwikkelen, zijn dan ook heel groot. In dat verband wordt teruggegrepen naar de hindoeïstische opvatting over ‘chakra’s’, de zeven energiecentra. Een chakra is een punt van levensenergie waarvan er in ieder mens zeven zouden zijn. Door allerlei vormen van meditatie kunnen we doordringen in steeds hogere chakra’s, bewustzijnslagen. De hoogste chakra, die zich boven ons hoofd bevindt, is de zetel van het goddelijke. Ook door drugs kan een bewustzijnsverruiming bereikt worden.

Die paranormale vermogens zijn niet gebonden aan ruimte en tijd. Sommige mensen hebben zo verruimde zintuigen. Ze zijn helderziend, helderhorend of heldervoelend. Weer anderen treden met hun bewustzijn uit hun stoffelijke lichaam en maken reizen, astrale reizen (reizen in hun zielelichaam). Op die wijze kan er contact zijn met buitenaardse wezens.

Het einddoel is het AL
Ik ben dan wel goddelijk in mijn diepste innerlijk, maar daarmee nog niet geheel god. We kunnen dat wel bereiken via de kringloop van geboorten, reïncarnatie. In elk volgend leven krijgen we de kans om te boeten voor fouten uit ons vorig leven (die we ons trouwens in dit leven niet bewust zijn), om onze schulden af te lossen en de kans om hoger te komen op de ladder van geboorten. Het begeerde einddoel is opgaan in het AL, oftewel het goddelijke niets, oftewel de kosmische energie. Dit is weer geheel de heidense gedachte aan zelfverlossing. Door veel goeroes is deze boodschap in het Westen verkondigd en grif aangepakt. Denk bijv. aan Bhagwan, Krishnamurti, Maharishi. Hoeveel heerlijker is, vergeleken hiermee, de verlossing die we in Christus hebben!

Bij het denken dat alles god is, hoort ook de opvatting dat de aarde in het klein het heelal weerspiegelt en dat een onderdeel van het menselijk lichaam het hele lichaam weerspiegelt. Met een mooi woord heet het dan, dat de microkosmos de macrokosmos weerspiegelt. In de kosmos moet er een evenwicht, balans, zijn tussen de verschillende energieën, tussen yin en yang. Is dat evenwicht verstoord dan heeft dat ziekte e.d. tot gevolg. Om de ziekte te genezen is het nodig om het evenwicht te herstellen. Daaruit komen ook veel van de alternatieve geneeswijzen en diagnostieken voort. Bijv. de voetzooldiagnose en de iriscopie. In de voetzool of de iris is een afspiegeling te zien van het gehele lichaam en is waar te nemen in welk orgaan er iets mis is. Of de acupunctuur waar de verstoorde energiebalans hersteld wordt door naalden op de juiste plaatsen te prikken.

Holisme
Op zich is het zeer begrijpelijk dat er nogal wat kritiek is op de reguliere geneeskunde. Door de vertechnologisering bestaat er het reële gevaar dat een mens door artsen bekeken wordt als een machine waarvan een onderdeeltje mankementen vertoont. Geneesmiddelen hebben nogal eens bijverschijnselen. Uit reactie hierop is de holistische gezondheidszorg naar voren gekomen. Zie de mens als een geheel, met lichaam, ziel en geest. Op zich is het een geheel terechte opvatting, dat de mens als persoon aandacht moet krijgen. Maar bij newage betekent holisme: in verbinding met de kosmos.

Onder holistische geneeskunde wordt in het algemeen verstaan dat er zo ‘natuurlijk’ mogelijke methoden gebruikt moeten worden om integratie (in elkaar opgaan) van lichaam en geest met de kosmos te bevorderen, om de verbinding tot het eigen ik te herstellen, het bewustzijn te verruimen, om de energieën weer in balans te krijgen.

We komen dan geneesmethodieken tegen als: magnetisme, hypnose, yoga, acupunctuur, iriscopie, voetreflexologie, metamorfose-massage, homeopathie, edelsteentherapie, enz., enz. Baat het niet, het schaadt ook niet, is de veel gehoorde leuze. En als het werkt, is het goed. Een uitspraak die in de Bijbel niet is terug te vinden.

Bijbelse afweging
Ieder christen zal het oneens zijn met de gedachte dat er geen verschil is tussen Schepper en schepping. Dit wordt immers in de Bijbel anders geleerd. Maar toch zien we sporen van dit denken terug in het christendom. Om een voorbeeld te noemen: het geloof in reïncarnatie groeit. Er zijn meerdere levens nodig om de goddelijke kern in ons tot werkelijke goddelijkheid te laten uitgroeien. Er zijn christenen die ook dit reïncarnatie geloof propageren. En helaas met succes.

Een ander voorbeeld: Op grond van de Bijbel wordt terecht gezegd dat God, Gods Geest in de gelovige woont, maar deze waarheid wordt dan zo krom gebogen dat er gesteld wordt, dat wij daarom deels God zijn en daarmee ook krachten van God ter beschikking krijgen. In het gebed bijv. kunnen we goddelijke krachten gebruiken.

Omdat wij dan zo groot worden, zie je ook wel de stelling dat God van ons afhankelijk is. Hij heeft ons nodig. God is zo groot en zo klein als wij Hem toestaan. Sommigen zeggen zelfs: ik ben een deel van God. Ook ben ik naar zijn beeld geschapen. Hij schiep door het woord, daarom kan ook ik door het woord scheppen, want Gods kracht werkt door mij heen. Woorden hebben kracht, ze kunnen creëren. Vandaar dan ook de term creatief gebed. In dat gebed moet men rhèma spreken, niet logos. Er zijn twee Griekse woorden voor ‘woord’ in het Nieuwe Testament: logos en rhèma. Men stelt, dat logos het woord is dat voor iedereen geldt en rhèma het voor ons persoonlijke woord (met kracht).