Brave en stoute kinderen…
…en de begane weg tussenbeide
“Heb jij brave of stoute kinderen?” is een vraag die ouders wel eens horen. Mensen gaan soms ervan uit dat er twee soorten kinderen bestaan, de meegaande en de opstandige. De Bijbel leert echter dat er maar één soort kinderen bestaat, namelijk zondige kinderen. In ieder kind schuilt de mogelijkheid om opstandig te worden naar bepaald gezag.
Waar komt die opstandigheid vandaan? Wat leidt ertoe dat iemand zich rebels gaat gedragen? We kunnen wel zeggen dat dit menselijk is en hoort bij onze natuur, maar als we op zoek gaan naar de wortel van rebellie, komen we een logisch proces tegen. Niemand wordt plots opstandig. Opstandigheid is niets meer dan een gevolg van iets voorgaand. Vaak kan deze weg naar rebellie opgedeeld worden in vijf stappen:
Gekwetst gevoel (Spreuken 18:14b)
Het prille begin van rebellie vinden we in een gekwetst of beledigd gevoel. “Dit was niet leuk, dat deed pijn.” Je voelt je al dan niet terecht beledigd, neerslachtig, tekort gedaan of je bent moedeloos geworden.
Bittere gedachten (Hebreeën 12:15)
Je gekwetst gevoel ontkiemt zich naar een wrang gevoel met boze gedachten. “Er is mij onrecht aangedaan.” De belediging spookt voortdurend door je gedachten en groeit stilaan naar het centrum van je gedachten.
Boze houding (Romeinen 6:16)
De boze gedachten binden zich stilaan volledig om jezelf en je raakt gevangen in boosheid. De boosheid heeft je tot slaaf gemaakt waardoor je niet anders meer kunt dan je boze gevoelens volgen.
Onbuigzame wil (1samuel 15:23b)
Bij eigenzinnigheid gedraag je jezelf als een jonge koe die niet vooruit wil en haar voorste poten in de grond duwt om de boer, die haar wil vooruit duwen of trekken, tegen te werken. “Ik ben de baas over mijn eigen leven, niemand hoeft mij de les te lezen! Dit verdien ik niet!” Je bent ongezeggelijk geworden.
Opstandige persoonlijkheid (Spreuken 13:19)
Opstandigheid is het eindstation. Je bent helemaal ingenomen door boosheid. Stilaan begin je jezelf ook te gedragen, als iemand die in de Bijbel omschreven wordt als een dwaas. (In Spreuken zien we dat een rebel en een dwaas haast dezelfde eigenschappen hebben.) Boze en dwaze reacties zijn slechts de takken van een boom met diepe wortels. Niemand wordt opstandig zonder reden. Daarom is het wijs om in zulke situaties na te gaan waar deze ooit zijn ontkiemt. Vaak vinden we de oorsprong bij een bepaalde opmerking of een onvervuld verlangen. Een gekwetst gevoel is dus niet iets om zomaar te negeren en te wachten ‘tot de tijd de wonden heelt’. Als hiermee niet op een Bijbelse manier mee wordt omgegaan, ontkiemt het tot een wortel van bitterheid die stilaan boze gedachten en een boze houding teweeg brengt. Lees dan eens Ef 4:31: “Alle bitterheid, gramschap, toorn …… worde uit uw midden gebannen.” Laten niet de werken van het vlees (Gal 5: 19-21) de overhand krijgen.
Daarom is het belangrijk om bij ieder gekwetst gevoel of na iedere belediging na te gaan hoe je hier Bijbels op reageert.Mogelijk moet je vergeven (Luk 17:3), de overtreding door de vingers zien (Spr 19:11; 1Pet 4:8) of dien je te beseffen dat de belediging niet onterecht was. Hiermee smoor je dan de kiem die bitterheid kan veroorzaken en voorkom je dat je groeit naar een rebellerende dwaas.
Bart Aerts