‘Prachtige’ nieuwe scholen (Brave new schools)

 “BRAVE NEW SCHOOLS”
van Berit Kjos

EEN BOEK MET EEN SCHOKKENDE INHOUD

Via mijn  contact met een predikant in Duitsland werd ik geïnformeerd over schokkende ontwikkelingen op Amerikaanse scholen, waarvan inmiddels het een en ander met onze aanhoudende westelijke winden de oceaan is overgewaaid. Ik weet niet in hoeverre Nederland al door dit Amerikaanse “virus” getroffen is, maar in Duitsland is het hiernavolgende al niet nieuw meer. Het is goed, als (vooral christelijke) ouders alert blijven op de dingen die op school plaats vinden. Zoiets ontdekte een vrouw uit Noorwegen, Berit Kjos, die met haar kinderen in de Verenigde Staten leeft. Zij heeft drie zoons, door wie zij de ontwikkeling van het nieuwe schoolsysteem – dat binnen heel de Verenigde Staten geleidelijk terrein wint – goed kan volgen. Zoals alle ouders gaat ook zij er volledig van uit, dat haar kinderen op school
–  binnen een veilige omgeving verblijven,
–  goed onderwijs ontvangen,
–  met normen en waarden leren omgaan.
Dat de praktijk anders blijkt uit te pakken, schrijft zij in haar boek “Brave New Schools” (Prachtige nieuwe scholen).  Dagmar Schubert, die het complete boek inmiddels in het Duits heeft vertaald, heeft voor “Bijbel en Onderwijs” een korte samenvatting van de inhoud van dit boek geschreven, die ik in het hiernavolgende voor u in het Nederlands weergeef.  

Uw kinderen zijn “uw” kinderen niet….
Zij zijn de dochters en de zoons die willen leven en op zoek zijn naar zichzelf.
Zij komen wel “door u”, maar zijn niet “van u” en hoewel zij bij u wonen, zijn zij echter uw eigendom niet.
U kunt hun uw liefde geven, maar niet uw denkwijzen opdringen, want zij hebben hun eigen denkwijzen.
U kunt hun lichaam een thuis geven, maar niet hun ziel, want hun ziel woont al in het huis van morgen,…
…dat u nooit kunt bezoeken, zelfs niet in uw stoutste dromen.
U mag u moeite getroosten om net zo te zijn als zij, maar probeer niet om hen net zoals u te maken,
want het leven loopt niet achteruit, noch blijft het stilstaan bij gisteren.
U bent slechts de boog waardoor uw kinderen als levende pijlen het leven worden ingeschoten.
Khali Gibran

De nieuwe wereldorde
“Barack Hussein Obama zal de nieuwe wereldorde op gang brengen,” verkondigde Henry Kissinger. Dat was eigenlijk ook in het kort gezegd de inhoud van de toespraak, die Obama, nog vóór zijn verkiezing tot president van de VS in Berlijn hield. Hij noemde het “verandering” en bekrachtigde deze uitspraak met: “Yes, we can.”

Wat betekent deze “verandering” dan wel voor onze kinderen? Waar leidt die heen? Wie zegt ons, dat daar alleen maar goeds uit voortkomt? Wie zijn die “wij” (uit “we can”) en wat “kunnen wij”? Berit Kjos schrijft in haar boek “Brave New Schools” het volgende. “Hoe kon ik in de verste verte bevroeden,  dat onze oude vertrouwde leermethoden zouden worden vervangen door experimenten met de hele klas, waarbij onze kinderen als proefkonijntjes worden misbruikt om hun sociale vaardigheden bij te brengen. Ik kreeg geen gelegenheid om er achter te komen of waarheid, feiten, logica en geschiedenis binnenkort door de genadeloze nadruk op mythen, gevoelens, fantasieën en politiek correct geschiedenisonderwijs zouden kunnen worden vervangen. Ik had geen enkele reden om te geloven, dat onze waarden spoedig belachelijk, opnieuw gedefinieerd en tot een voorwerp van niet voor te stellen testen zouden kunnen worden gemaakt. Wanneer iemand mij gezegd zou hebben, dat globale pedagogen tot het besluit gekomen waren om onze kinderen tot plooibare werknemers voor een “nieuwe wereldorde” klaar te stomen, dan zou ik het niet hebben geloofd. Wanneer een vriend mij er voor zou hebben gewaarschuwd, dat politieke leiders onze scholen zouden gebruiken om onze wereld om te  vormen tot een “globaal dorp”, dat door middel van het keurslijf van de pantheïstische eenheid en computergestuurde veiligheidssystemen in stand gehouden zou worden, dan had ik waarschijnlijk hard gelachen. Hoe kunnen wij de door ons zelf gekozen representanten voor zoiets afschuwelijks onze toestemming geven? Zoiets zou in Amerika toch onmogelijk moeten  zijn? Het is toch het land van de “vrijheid”? We hebben onze grondwet toch? Niemand kan ons toch onze rechten of onze kinderen afnemen, of….???” Berit Kjos besloot de zaak tot op de grond uit te zoeken en ging op onderzoek uit. Ze ontdekte, dat dit schoolsysteem was voorafgegaan door een lange voorgeschiedenis. Dat begon al in 1905. De zogenaamde “Hitlerjugend” was destijds geen uitvinding van Hitler, maar ze was al onverbrekelijk verbonden met het totale systeem.

Wat gaan onze kinderen op school leren?
Het klaslokaal wordt tot een laboratorium voor experimenten, waarbij het volgende wordt geleerd:

–  Occultisme
Dit is ook bekend onder de naam: newage-pedagogiek. De enige, die in Duitsland heel uitvoerig in zijn boeken schrijft over dit fenomeen is de opvoedingsdeskundige en opleidingsonderzoeker Dr. Reinhard Franzke.. Hierbij zijn alle mogelijke variaties denkbaar. Onze kinderen worden daarbij letterlijk “gedemoniseerd”. Het gaat hierbij niet alleen om een aanval op het verstand, maar ook op de geest en de ziel. Daarmee glijden de kinderen als het ware een dodelijke gevarenzone binnen.

–  Taboeloze seksuele pedagogiek
In Zuid-Afrika is het inmiddels al zover gekomen, dat kinderen niet meer normaal om kunnen gaan met het huwelijk, de liefde en de seksualiteit. De meest gore uitdrukkingen worden als normaal gebezigd. Een Duitse kleuterschool moest zelfs worden gesloten vanwege het opvoeren van naaktspelletjes.

–  Multicultuur
Alles, behalve de Bijbel en christelijke waarden, wordt geaccepteerd. Heidense riten, zeden en gewoonten worden idealistisch voorgesteld en in de klas of tijdens schooluitstapjes, bijvoorbeeld tijdens tentenkampen, nagespeeld. Dat gaat zelfs zover tot en met inwijdingsrituelen, waarbij heidense goden worden aangeroepen.

–  Groepsdynamica
Wat hierbij gebeurt is een uiterst gevaarlijke, psychologische strategie, die tot groepseffecten kan leiden. Door afschuwelijke shocktherapieën worden alle kinderen ertoe gebracht, dat zij de “algemeen aanvaarde waarden” tolereren en accepteren. De praktijkvoorbeelden die Berit Kjos in haar boek aanvoert, zijn in één woord schokkend.

–  De liefde tot “moeder aarde”
Hierbij wordt gewerkt met de door Al Gore gepropageerde leugens over het milieu om de kinderen zodanig te beïnvloeden, dat zij Gaia, een  oud-Griekse godin, gaan vereren. Zo wordt ook het sjamanisme in de klas uitgeprobeerd.

 Dit zijn slechts enkele voorbeelden.

Doel
Achter dit alles is het eigenlijke doel: de absolute controle. Door middel van vragenlijsten, proefwerken en schriftelijke verslagen worden de kinderen doorlopend onderworpen aan testen, om na te gaan of zij zich de “nieuwe waarden” eigen hebben gemaakt. In Amerika krijg je alleen nog een zogenaamd CIM-certificaat, een soort eindexamen-diploma, als is bewezen, dat zij de indoctrinatie met goed gevolg doorlopen hebben. Zonder dat CIM-certificaat kan men niet

• studeren,
• een baan krijgen,
• doorstuderen aan een hogere school,
• een ziektekostenverzekering afsluiten.

Wie zakt voor het CIM-examen, moet een vervolgstudie volgen in een speciaal trainingscentrum in een van de staten van de VS, net zo lang, totdat zij hun paradigmaverandering hebben voltooid. President Obama heeft nu voor de leerlingen van het hoger onderwijs en het vwo verplicht gesteld, dat zij minimaal 50 uur per jaar en studenten zelfs 100 uur, vrijwilligerswerk doen. De scholieren moeten onbetaald werk verrichten in allerlei sociale inrichtingen. Hoe nuttig dat ook klinkt, er steekt een bepaalde bedoeling achter, namelijk, dat door middel van de hiervoor reeds genoemde groepseffecten goede werknemers gekweekt worden, die geheel passen in de nieuwe wereldorde. Het is nu al zo, dat in scholen kinderdagverblijven worden ondergebracht waarin kinderen zo kort mogelijk na hun geboorte, zodanig worden opgevoed dat zij zich in deze “mooie nieuwe wereld” zullen thuis voelen, waarin alles acceptabel is, behalve het christendom. Het christendom en zeker dat deel dat zich werkelijk op de Bijbel richt, hoort daarin niet thuis.

Deze zienswijze is afkomstig van Alice Ann Bailey die zij uitvoerig heeft beschreven in haar talrijke boeken en waarvan de inhoud haar werd ingegeven door de Tibetaanse monnik en geestelijk leider Djwhal Khul. Een zekere dr. Robert Muller heeft zijn “basiswereldleerplan” op deze vorm van occultisme gebaseerd en daarvoor – verspreid over de hele wereld – scholen opgericht. De UNO en alle niet-regeringsorganisaties, zoals UNICEF en UNESCO houden zich streng aan de principes van Alice Ann Bailey. Deze organisaties, zoals Lucis Publishing Company (voorheen LUCIFER’S Publishing Company), bezetten vandaag de dag een vaste zetel bij de UNO-vergaderingen. Inderdaad, het zijn de “duistere machten”, die achter dit nieuwe opleidingssysteem schuilgaan. Berit Kjos heeft persoonlijk een Robert Muller school bezocht en beschrijft de dingen, die ze daar gezien en beleefd heeft. Dan kunnen je de rillingen over je lijf lopen!! De auteur voert de lezer met haar boek door al deze duistere dalen. Als men het nieuwe opleidingssysteem heeft leren kennen, komt men zonder twijfel tot de slotsom, dat hieruit geen enkele uitweg meer mogelijk schijnt. Het netwerk, dat deze mensen over vele jaren hebben opgebouwd is dusdanig fijnmazig, dat er geen ontsnappen meer aan is. Daarentegen weet de christin, Berit Kjos, de lezer door dit donkere dal heen te leiden en praktische, op de Bijbel gebaseerde adviezen voor te dragen, opdat men weerbaar wordt tegen dit satanische schoolsysteem. Zij klaagt noch de leerkrachten, noch de school aan, omdat ook zij weet onder welke enorme druk zij staan. De achtergronden zijn bij hen niet altijd bekend. Kjos nodigt de ouders uit om met hun kinderen een interactieve Bijbelcursus te volgen, die zo specifiek op het voorgaande is afgestemd, dat dit – gezien het wereldwijde probleem – een ideale hulp is. Ja, wij kunnen ons wapenen om daar tegen te strijden. Een wapen, dat niet doodt, maar ons helpt. Het bestaat uit verklaringen en waarschuwingen vanuit Gods Woord, dat zijn eigen dynamiek kent.

Verweer
Het is onze opgave – als christen – niet te veroordelen, maar om te beoordelen. Dat kunnen wij het allerbeste met Gods hulp bewerkstelligen. Neem gerust aan, dat God voor elk probleem op onze weg een oplossing klaar heeft liggen. God laat dit nieuwe schoolsysteem slechts om  één reden toe: de christenen moeten vanuit hun passiviteit ontwaken en staan voor hetgeen zij geloven. Wij leven in een heel, bijzonder moeilijke tijd. Echter, het is nog steeds de tijd van de genade, wat voor ons christenen betekent, dat wij als christenen actief moeten blijven in het zoveel mogelijk waarschuwen en informeren. Het gaat daarbij om onze grootste rijkdom, die God ons heeft geschonken: ONZE KINDEREN. In dit nieuwe systeem betekent dat “de kinderen….. niet meer aan hun ouders, christelijke ouders, behoren die de voorkeur aan vrijheid geven, om hun kinderen een christelijke opvoeding bij te brengen. Zij begrijpen niet, dat datzelfde recht, dat hen verbiedt, om hun kinderen thuis het wettelijk voorgeschreven onderwijs te geven, ook een ieder verbiedt, het te misbruiken.” (Kathy Collins, voormalig juridisch adviseur van het schoolbestuur van Iowa) Met andere woorden: Je kinderen onderwijzen in de Bijbelse waarheden, wordt gelijk gesteld met kindermisbruik. Vanuit het perspectief van de nieuwe paradigma’s vormen de oude Bijbelse waarheden een hindernis, die de ontwikkeling van de kinderen tot globale burgers verhindert en een hindernis opwerpt voor de missie van de gloednieuwe Amerikaanse school. Het gaat zelfs zover, dat kinderen worden opgestookt tegen hun eigen ouders om hen bij de overheid aan te klagen.

Nawoord van de vertaler van dit artikel
Na zoveel schokkende en  angstaanjagende berichtgeving moet het mij van het hart, dat dit bericht vooral is bedoeld om alert te blijven! Ook moeten we er ons van bewust zijn, dat bepaalde ontwikkelingen via de politiek niet meer zijn te stoppen. We moeten het niet van mensen verwachten. Als christen behoeven we daarentegen niet bang te worden. Over de wereld, waarin wij leven, doet Paulus een boekje open in Efeze 6. Hij heeft het hier over de “geestelijke wapenrusting”. Ik denk, dat heel veel christenen dit stuk wel zullen kennen en zich misschien afvragen, hoe je dat nu in praktijk brengt. Johannes zegt in het eerste hoofdstuk vers 5: “…..het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet gegrepen.” Gedoopt zijn en elke zondag naar de kerk gaan is niet voldoende om de duisternis buiten te sluiten. Als je elke zondag in een  garage gaat staan, word je ook geen auto. Waar het “licht” is, zullen we niet alleen de duisternis beter herkennen, maar ook mogen we weten, dat daar waar het licht komt, de duisternis verdwijnt. Hoe wordt het weer licht in onze gezinnen? Hoe betrekken we onze kinderen in deze geestelijke strijd? Hoe kunnen we hun een wapenrusting meegeven? Denk niet, dat ze te jong zijn, want over de duistere kanten van het leven  weten de kinderen vaak veel meer dan hun ouders. Mijn kleinkinderen in elk geval wel. Er komt nu al en in de komende jaren meer op hen af dan wij ons kunnen voorstellen.

Eén van mijn favoriete teksten in dit verband is Col 3: 1 – 3:
“1 Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand Gods. 2 Bedenkt de dingen, die boven zijn, niet die op de aarde zijn. 3 Want gij zijt gestorven en uw leven is verborgen met Christus in God.”
Dit  gericht zijn op de Here Jezus  kunnen en moeten wij zelf als gezin in praktijk brengen! Lees als gezin, samen met uw kinderen, op een vaste tijd per dag (bijvoorkeur ’s morgens direct na het opstaan), de Bijbel. Probeer uw partner en/of de kinderen uitleg te geven over de gelezen tekst.  Sluit af met een gezamenlijk gebed. Doe dat elke dag! Sla geen dag over. Ik heb daar veel voor gebeden en weet inmiddels heel zeker, dat de Heer daarop antwoordt met: “Beproef Mij daarmee”!! Ik weet zeker, dat het in uw gezin weer “licht” zal worden, hoe diep de duisternis ook is of is geweest. Waar het licht is, verdwijnt de duisternis, waar of niet? Doe in een donkere kamer het licht maar eens aan…