Nieuwetijdskinderen

In de pedagogiek doet het begrip ‘nieuwetijdskinderen’ zijn intrede. Men kan dit verschijnsel op verschillende manieren duiden en er heel verschillend mee omgaan. Een poging tot een Bijbelse duiding.

“Mam, ik ben bij jou gekomen, want ik wilde je helpen . . .
(. . .maar ik voel me niet echt begrepen”)

Problemen op het gebied van de opvoeding zijn er altijd al geweest. ‘Nieuwe’ problemen zijn meestal reeds bekende problemen die alleen nieuw zijn voor een specifiek kind of situatie. Nieuwe problemen in de zin van echt nieuw, zijn zeldzaam. Sinds kort worden ouders en opvoeders geconfronteerd met een steeds groter groep ‘probleemkinderen’. Wat is er nu nieuw bij deze kinderen? De combinatie van een aantal reeds bekende leer- en opvoedingsmoeilijkheden met paranormale verschijnselen.

Waaraan zijn nieuwetijdskinderen te herkennen?
Laten wij beginnen met de kinderen nader te omschrijven. Hoewel alle kinderen uniek zijn, hebben ‘nieuwetijdskinderen’ in meer of mindere mate de volgende eigenschappen en kenmerken met elkaar gemeen:
– ze huilden veel als baby.
– ze beleven hun omgeving vooral gevoelsmatig.
– ze zijn zeer gevoelig voor de stemmingen van anderen.
– ze zijn vaak dromerig en sterk intuïtief.
– ze doen soms verrassend wijze uitspraken voor hun leeftijd.
– ze zijn heel origineel en creatief: “waar haalt hij/zij het vandaan?!”
– ze voelen zich niet verbonden aan de overtuigingen en conventies van anderen.
– ze reageren vanuit een sterk ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel.
– ze kunnen zich intens identificeren met anderen /dieren/dingen.
– ze zijn zich op bijzondere wijze bewust van de onzichtbare werkelijkheid.

 Ook in hun lichamelijke ontwikkeling zijn ze vaak heel apart:
– ze hebben gezondheidsproblemen, zoals astma en huidaandoeningen.
– ze tonen vaak heftige reacties op bepaalde voedingsmiddelen.
– ze hebben een sterke voorkeur voor een vegetarisch dieet.

Bij de opvoeding komen ouders speciale problemen tegen, anders of sterker dan bij andere kinderen, zoals
– afwijkende ontwikkelingsfasen: sommige aspecten ontwikkelen sneller, in andere opzichten blijven zij achter,
– dyslexie
– gebrek aan concentratievermogen
– ontvluchtingsgedrag

Één of meerdere van bovengenoemde problemen gaan vaak samen met paranormale ervaringen. Kinderen hebben die spontaan, zonder ze bewust te zoeken; het lijkt wel alsof ze beschikken over andere bronnen:
– ze hebben een sterke mate van voorgevoelens.
– ze horen soms ‘stemmen’.
– ze hebben contact met onzichtbare spirituele wezens of een persoonlijke gids.
– ze weten van toekomstige gebeurtenissen, met name details (helderziendheid).
– ze kunnen gedachten van anderen lezen (helderwetendheid).
– ze zien aura’s en herkennen stemmingen vanuit geuren en kleuren.
– ze hebben ervaringen als ‘buiten het lichaam treden’.
– ze hebben soms levendige reïncarnatie-ervaringen: “vroeger toen ik groot was”.
– ze hebben het vermogen om ziekte-symptomen te verlichten, zoals hoofdpijn.

 De gevolgen kunnen zijn:
– eenzaamheid/agressiviteit vanwege weinig begrip voor hun situatie,
– identiteitscrises: Waarom ben ik zo anders? Hoor ik echt bij mijn familie? Wie ben ik?
– agressie en ‘ontsporing’ richting vandalisme, jeugdcriminaliteit,
– aanpassingsproblemen thuis of op school,
– verkeerde aanpak door ouders en opvoeders en verkeerde hulpverlening vanuit onbegrip en onkunde.

Nu zijn de opvoedingsproblemen met de andere kenmerken op zich al moeilijk genoeg om mee om te gaan. Voeg daaraan de paranormale ervaringen toe en je hebt een zeker recept voor het benoemen van nieuwetijdskinderen, maar ook voor ouders en opvoeders die zich ‘geen hemelse raad’ met hun kinderen weten! (en daarover gaat nu juist de tweede helft van dit artikel.)
Vanuit welke optiek worden deze kinderen bezien?
Over deze kinderen wordt veel gesproken en geschreven. Dit wordt iedere keer weer gedaan vanuit de levens- en wereldbeschouwing van de betrokkenen. In onze tijd zien wij hoe hierbij een verschuiving optreedt van

• de seculair-humanistische levensbeschouwing,
• naar de spiritueel-holistische levensbeschouwing.

Zo’n verschuiving van levensbeschouwing treffen we op veel gebieden aan. Dit wordt ook wel genoemd ‘wisseling van paradigma’, die in het volgende schema op bondige wijze wordt weergegeven:

Vraag	Seculair-humanistisch	Spiritueel-holistisch
Om welke kinderen gaat het?	Kinderen met het Meyer-Briggs-temperament (intuïtief-gevoelsmatig)	Nieuwetijds-kinderen die hun tijd vooruit zijn Gevolg van de overgang van Vissen-tijdperk naar Waterman-denken.
Wat zijn paranormale vermogens?	Worden ontkend: wat niet kan worden bewezen, bestaat niet	Gaven of vermogens die ontwikkeld moeten worden
Waarom komen er steeds meer van deze kinderen?	Vroeger was de samen-leving sterk analytisch-kritisch, nu komt er steeds meer oog voor het intuïtieve en holistische	Gevolg van de overgang van Vissen-tijdperk (absoluten, tegenstellingen) naar Waterman-denken(synthese, harmonie)
Hoe moeten we ermee omgaan? Wat kunnen we eraan doen?	Geef kinderen de ruimte om zichzelf te ontplooien; linker en rechter hersenhelft allebei ontwikkelen	Kinderen helpen om beter te ‘aarden’; zich richten op de ‘realisatie van hun authentieke zelf’
Wat is het doel van het onderwijs?	Beter onderwijs in een maakbare samenleving	Zelf-ontdekking, zelf-aanvaarding en zelf-ontplooiing

Hoe probeert men thans met deze problematiek om te gaan?
Dit gedeelte gaat in op de activiteiten van het Platform Nieuwetijdskinderen.
Zij gaan in beginsel uit van een on-Bijbels, zogenaamd waardevrij mens- en kindbeeld.
Maar juist omdat zij bij dit indringende fenomeen geen maatstaf aanleggen, komen zij – blijkens hun publicaties en lezingen – bijna vanzelf terecht bij een esoterisch (occult) wereldbeeld.
“Veel kinderen in deze tijd vertonen kenmerken die nieuw en relatief onbekend zijn. Steeds meer ouders en hulpverleners zijn zich daarvan bewust. Overal in ons land nemen betrokkenen initiatieven om ouders en kinderen ondersteuning te bieden. Het Platform Nieuwetijdskinderen te Haren (Gn) wil een centraal aanspreekpunt zijn voor iedereen die hulp nodig heeft of een bijdrage wil leveren.” Aldus de folder van het Platform Nieuwetijdskinderen.

Hoe gaan christenen met deze problematiek om?
Tot nu toe is het antwoord op deze vraag nogal eenvoudig: zij gaan er nauwelijks mee om! Net zoals de officiële wetenschap dat doet met verschijnselen die niet binnen hun kaders vallen, worden de verschijnselen ook door de meeste christenen genegeerd, ontkend of weggeredeneerd. Zou dat komen omdat zij niet op de hoogte zijn van het kader dat de Bijbel voor deze verschijnselen biedt?

Volgens onze mening biedt de Bijbel namelijk een duidelijke weg, die zowel diagnostisch als therapeutisch begaanbaar is. Uit gesprekken met nieuwetijdskinderen (tieners) bleek ons, net als bij het Platform, de blijde verrassing dat er serieus naar hen werd geluisterd. Eén van hen, een christen, vertelde van haar sterk ontwikkelde voorstellings- en inlevingsvermogen. Zij vond dit op zichzelf niet occult of esoterisch en maakte bezwaar tegen de wijze waarop dergelijke fenomenen worden uitgelegd als ‘helderziendheid’ of ‘herinneringen aan vorige levens’. Wat zij (en kennelijk vele anderen) zocht was een christelijke benadering, bijbelcentrisch en christocentrisch.

1. Om welke kinderen gaat het?
2. Wat zijn paranormale vermogens?
3. Waarom komen er steeds meer van deze kinderen?
4. Wat zou men voor deze kinderen en hun opvoeders kunnen doen?
5. Wat is het doel van het onderwijs?
6. Niet alle christenen denken hierover hetzelfde!

Conclusie en oproep
Onze conclusie zouden we willen verwoorden als een onderstelling en een vraag:
Het fenomeen van de nieuwetijdskinderen is nauw verbonden met de reïncarnatieleer.
Zou het kunnen zijn dat deze leer zich ontwikkelt tot een kracht die verleidende geestelijke machten oproept om zich in heel jonge kinderen te manifesteren?

Net zoals de horoscopen kunnen worden tot een geestelijke macht die mensen bindt aan lotsbestemmende sterrenmachten als vorm van zelfvervullende profetie?
Een Bijbels voorbeeld hiervan is te vinden in het wonderlijke bijbelgedeelte uit 1 Koningen 22: vers 19-23, waar God de geesten oproept om koning Achab te verleiden, zodat hij optrekt en sneuvelt te Ramoth in Gilead. De ‘winnaar’ zal dit gaan doen door “een leugengeest te worden in de mond van al zijn profeten”.

Het gaat erom dat de Bijbel het gezaghebbende en bevrijdende Woord van God is.

drs. R.H. Matzken, drs. Chr. Steyn en drs. J.J. Bakker