Gelijkenissen van Jezus
Onderwijzen door gelijkenissen was niet iets nieuws van Jezus. Ook de rabbijnen deden dat.
Gelijkenissen van Jezus (dl 2)
Onderwijzen door gelijkenissen was niet iets nieuws van Jezus. Ook de rabbijnen deden dat. In het Hebreeuws heet zo’n gelijkenis masjaal, letterlijk: naast elkaar zetten. Het Griekse woord ervoor is parabolè (parabool, parabel).
Altijd en in alle culturen zijn verhalen het middel geweest om te onderwijzen en wijsheid over te dragen en daarbij gaat het meestal om drie dingen:
1. Wat is de situatie van de toehoorders? Aan wie is de gelijkenis gericht?
2. Wat is het schokeffect? Meestal is het begin vertrouwd. Iedereen herkent zich erin. Pas aan het eind komt de verrassende wending die een schok oproept bij de hoorders.
3. Tot welke keuze roept het verhaal op? Gelijkenissen zoals `de verloren zoon’ of `de barmhartige Samaritaan’ kent (bijna) iedereen. Toch is het Jezus niet te doen om de verhalen.
Jezus’ bedoeling is dat de mensen een keuze maken. Hoe om te gaan met God. Hoe te leven met andere mensen. Anders loop je het gevaar, dat je het belangrijkste in het leven mist.