Leerlingen en spirituele pedagogiek

Hoe ervaren leerlingen de uitingen van spirituele pedagogiek op school? Reacties van 19 Duitse kinderen. door drs. R.H. Matzken vertaald uit het boek ‘New Age Pädagogik’ van dr. R. Franzke.

Tijdens een vakantiekamp in Duitsland konden christenleerlingen van 12 tot 16 jaar opschrijven hoe zij op de lagere school diverse uitingen van de zgn. spirituele of New Age-pedagogiek hebben beleefd. Deze leerlingen wisten waarschijnlijk even weinig van de achtergronden als de meeste lezers van dit blad. Van de 19 reacties geven wij hieronder de hoofdzaken weer, in de wetenschap dat het in Nederland nauwelijks anders zal zijn dan in Duitsland.
Statistisch overzicht
Wat valt er zoal onder de zogenaamde New Age-pedagogiek? Hierbij worden kinderen (meestal zonder het te weten) in een vorm van hypnotische trance gebracht waardoor zij in contact kunnen treden met de ‘andere wereld’. Daar ontmoeten zij dan hun persoonlijke geleidegeest om hen verder te ‘helpen’. . .

	# ll.
Mandala tekenen Fantasie- of droomreizen Ademoefeningen (‘ontspanning’) Stilteoefeningen (‘concentratie’) Yogische oogoefeningen Visualisatie (Ritueel) lichaamswerk Liggende achten (lemniscaten) tekenen Innerlijk waarnemen Creatief schrijven Ratelen/trommelen Oefeningen tegen pesten en verslaving	13 10 9 6 5 4 3 2 2 1 1 1

Hierbij moeten we bedenken dat zulke ervaringen voor de meeste kinderen al jaren achter hen liggen. Het tekenen of kleuren van mandala’s (de mantra en de mandala vormen samen de kern van zowel hindoeïsme als boeddhisme!) herinneren zij zich soms van alle klassen!

Bijbel & Onderwijs heeft een aantal van deze technieken – waaraan dikwijls veel aandacht en tijd wordt besteed – onderzocht en in kaart gebracht, zoals Mandala’s, Fantasiereizen, Stilteoefeningen, Visualisatie, Kinesiologie (het wisselen van Hersenhelften) en Creatief schrijven (bij Schrijfdans). Bij voldoende meldingen zullen wij ook de overige technieken beschrijven en de occulte achtergrond ervan aantonen.

Hoe kinderen erop reageren
Opvallend is hoe kinderen het zelf beleven en erop reageren en ook hoe deze occulte technieken bij allerlei vakken voorkomen, met name bij Taal, Schrijven, Rekenen, Tekenen, Engels, Natuurkunde, Kunst en muziek, Lichaamsoefening en Godsdienst. Sommige oefeningen werden er tussendoor gedaan, wanneer de leraar geen raad meer weet met de drukke klas; andere als ‘vakoverstijgende projecten. Voor sommige oefeningen – zoals mandala tekenen – wordt een cijfer gegeven dat meetelt voor het rapport.

“Ook bij kunst en muziek wilde onze lerares deze dingen (visualiseren) met ons doen. Omdat ik destijds al ervaren heb dat dit iets met het occulte te maken heeft, ben ik gewoon met de andere christenen de klas uitgelopen.”
“In klas 8 hadden wij een projectdag ‘Visualisering’. Ik wist niet wat dit was, maar had het gevoel dat het iets slechts was. Daarom wilde ik ziek zijn, ik heb dat aan God verteld en zo werd ik de volgende dag ziek, zodat ik het niet heb hoeven meemaken.”
“Ik wist helemaal niet dat het tekenen van mandala’s occult is. Ik heb daarbij dan ook niets bijzonders ondervonden.”
“In de vijfde klas wist ik al dat het tekenen van mandala’s verkeerd was. Toen we dat daar moesten doen, ben ik (samen met de andere christenen uit mijn klas) naar mijn lerares gegaan om te zeggen dat wij hieraan om godsdienstige redenen niet meedoen. Daar had zij geen begrip voor, ook niet nadat enkele van de ouders met haar hadden gesproken. Toen hebben wij de mandala’s maar als gewone tekeningen nagemaakt zonder ons erop te concentreren.”
“In de lagere klassen heb ik gewoon meegedaan met Fantasiereizen en er grapjes over gemaakt. In de hogere klassen heb ik gewoon niet geluisterd en aan iets anders gedacht. Daar heb ik ook bij gebeden en het is echt waar: God heeft mijn gedachten naar iets anders geleid.”
“Bij Stilte- en concentratieoefeningen moesten we alsmaar herhalen “Ik ben goed”, “Het lukt me wel” en andere formules. Ik heb wel meegedaan maar het zei me niets. Mijn lerares wist best wat zij ons wilde bijbrengen: zij heeft zelf gezegd dat zij aan yoga deed.”
“Toen we – na de Fantasiereis bij de muziekles – terug in de klas kwamen, kwam de onrust terug.”
“Na deze Fantasiereis was ik nog meer vermoeid dan daarvoor.”
“Net als bij alle oefeningen (stilteoefeningen en yogische oogoefeningen), had ik daarna hoofdpijn of was ik erg moe.”
“De helft van de klas deed de ogen niet dicht, daarna hield de lerares ermee op.”

Arme kinderen! Tot God bidden of je ziek mag worden om maar niet mee te hoeven doen! 
Waar zijn we toch mee bezig op onze scholen! Hieraan meedoen is in Duitsland dikwijls verplicht, maar ook in Nederland komt dit steeds vaker voor als ‘experiment’, waaraan kinderen zich maar moeilijk kunnen onttrekken. Wij stellen reacties van ouders en leerlingen erg op prijs, zodat we een idee kunnen krijgen hoe vaak dit in Nederland gebeurt en wat wij hier mogelijk aan kunnen doen.