Christelijk onderwijs in de Amerikaanse staten (deel 1)
Een blik op de rol van kleuterschool tot 12e klas: christelijk onderwijs in de geschiedenis van de Verenigde Staten!
Goed opgeleide mensen stichtten de vroege staten. Maar hun voornaamste zorg was elke dag te voorzien in de basisbehoeften van dagelijks voedsel, onderdak, warmte en bescherming. De nadruk op overleven en het cultiveren van een wildernis verzwakte de nadruk op formeel onderwijs. Tegen het begin van de 17e eeuw had het analfabetisme van de mannen in de staten bijna 50 procent bereikt en was het algemeen onder vrouwen (naar schatting meer dan 90 procent analfabeet). Dit leverde veel problemen op. Een onmiddellijk probleem was het onvermogen van ieder persoon om de Schrift te bestuderen en dagelijks wijsheid en kracht te putten uit het Woord van God. Het gebrek aan nadruk op geestelijke zaken bevorderde het analfabetisme, en dat veroorzaakte een tekort aan Schriftkennis. De nadruk op de Schrift tijdens de Grote Opwekking leidde echter tot een hernieuwde toewijding aan onderwijs. Mensen beseften, dat lezen belangrijk was voor geestelijke groei. Volgens Thomas Jefferson had in 1770 en de jaren daarna de mannelijke geletterdheid in de staten 99 procent bereikt en was die meer dan 50 procent onder de vrouwen. De toename van die geletterdheid was enorm en de timing was opvallend. Het was tijdens de jaren 70 van de 18e eeuw dat de Verenigde Staten (VS) werden gesticht, een tijd waarin bijna de hele mannelijke en de helft van de vrouwelijke bevolking kon lezen. De VS is gesticht door goed opgeleide mensen.
Het onderwijs was gebaseerd op thuisonderwijs, kerkscholen of gemeenschaps- scholen. Er waren geen grote onderwijssystemen. Een gemeenschapsschool behoorde niet tot de kerk. Het behoorde ook niet toe aan een overheidsinstantie, het was gewoon een school die werd ontwikkeld en beheerd door ouders in een bepaald gebied. Dit gold lange tijd in de VS. Het idee van door de overheid gerunde scholen is relatief recent: de laatste 100-150 jaar.
Vrijwel al het onderwijs in de staten en in de eerste jaren van de VS was christelijk onderwijs. Ouders gaven thuisonderwijs (homeschooling). Plaatselijke kerken trainden jongeren in kerkelijke scholen. Gemeenschapsscholen vertegenwoordigden vaak een soort algemeen christelijk onderwijs. Het fundamentele wereldbeeld van het christendom was echter in de beginjaren van de VS in bijna al het onderwijs gebruikelijk!
De opkomst van de openbare scholen
Er is een opvallend verschil tussen geloof in God en geloof in de regering. Als mensen in opstand komen tegen God, beginnen ze een steeds krachtiger regering te eisen om Gods plaats in te nemen. Geloof in de regering is socialisme.
Tijdens de jaren 1830, 40 en 50 werd de VS de thuisbasis van een aantal socialistische bewegingen. Voor sommigen verving blind geloof in de macht van de regering het geloof in God en de leer van persoonlijke verantwoordelijkheid jegens de Schepper. Er werden verschillende pogingen ondernomen om “gemeenschappelijke” of socialistische nederzettingen te vestigen.
In Indiana richtte de socialistische woordvoerder Robert Owen New Harmony (NH) op. De mensen in NH hadden alles gemeenschappelijk. Er moest geen concurrentie meer zijn. Iedereen werd geacht samen te werken in plaats van met elkaar te concurreren. Men geloofde, dat iedereen in geluk en vreugde zou leven. NH zou het paradijs zijn. De vestiging duurde echter minder dan een jaar.
In Massachusetts duurde een soortgelijke nederzetting, Brook Farm, vijf jaar.
Ook in Massachusetts was de nederzetting Fruitlands niet alleen gebaseerd op socialisme, maar ook op “dierenrechten”. Het doden van dieren was niet toegestaan. Dieren kregen zelfs dezelfde rechten bij de voedselopslagplaats als mensen. Deze nederzetting duurde maar een paar maanden.
Hoewel de praktische experimenten met het socialisme in Amerika mislukt waren (consistent met het socialisme in de hele wereldgeschiedenis), groeide het geloof in het socialisme. Veel Amerikanen waren van mening dat deze socialistische experimenten mislukten, omdat mensen onvoldoende waren voorbereid op een “nieuwe samenleving”. Dit is het fundamentele doel van het Amerikaanse openbare schoolsysteem. Socialisten voerden campagne voor overheidscontrole op scholen en beloofden, dat universeel openbaar onderwijs de problemen van misdaad en armoede zou oplossen.
Veel mensen waren zich niet bewust van het echte doel van de socialisten bij het opzetten van staatsonderwijs, of wat ze werkelijk geloofden. Veel evangelische christenen sloten zich bij het verzoek om overheidsscholen aan, omdat ze naïef dachten, dat dit de beste manier was om de christelijke cultuur van Amerika te behouden. Volgens het Woord van God zijn het echter de ouders en de kerken die verantwoordelijk zijn voor de opleiding van jongeren. Zelfs de beste openbare scholen waren niet Gods plan. Vóór het begin van de 20e eeuw boden leerboeken op openbare scholen Bijbelse training aan en scholen moedigden het christendom aan, maar dit is geen verantwoordelijkheid die in handen van de overheid ligt. Voorheen werd het onderwijs gecontroleerd door ouders, kerken of lokale gemeenschappen. Christenen die deze fundamentele verandering steunden, veroorzaakten een strategische dwaling.
In 1830 had de socialistische voorstander Robert Owen geschreven:
“Daar de resultaten van godsdienst, zoals die tot nu toe zijn onderwezen en zijn ingeprent op de mens, zullen worden gevolgd door al hun vertakkingen, zal ontdekt worden dat religie de werkelijke oorzaak is van alle verdeeldheid, haat, onbarmhartigheid en misdaad, die de bevolking van de aarde heeft doordrongen .. “
Hierin heeft Owen de oorzaak van alle sociale problemen in de wereld aan religie toegeschreven. Als mensen niet verdeeld waren door religie, geloofde Owen, dat deze problemen zouden verdwijnen. Dat concept was een belangrijk argument van het openbare schoolsysteem: om mensen een gemeenschappelijke cultuur te geven.
Zijn zoon, Robert Dale Owen, schreef :
“Ik geloof in een nationaal systeem van gelijk, republikeins, beschermend, praktisch onderwijs, de enige hersteller van een roekeloze tijd, en de enige verlosser van ons lijdende land van de vloek van ijzingwekkende armoede en corrumperende rijkdom, van knagende behoefte en vernietigende losbandigheid , van blinde onwetendheid en van gewetenloze intriges.”
Hij voelde blijkbaar ook, dat de enige oplossing voor onze problemen een openbaar schoolsysteem was.
Horace Mann, vaak de “vader van de openbare school” genoemd, schreef:
“De openbare school is de grootste ontdekking die ooit door de mens is gedaan: we herhalen het, de openbare school is de grootste ontdekking die ooit door de mens is gedaan. Laat de openbare school uitgebreid worden volgens zijn mogelijkheden, laat die werken met de efficiëntie die mogelijk is, en negentig procent van de misdaden in het wetboek van strafrecht zou achterhaald zijn … “
Als “de grootste ontdekking ooit” wordt de openbare school boven de Bijbel, het christendom, het kapitalisme of een vrije republiek geplaatst. Hiermee speculeerde hij, dat negentig procent van de misdaad zou verdwijnen! Nogmaals, de openbare school wordt aangeprezen als de oplossing voor al onze problemen.
“… De lange lijst van menselijke kwalen zou ingekort worden; de mensen zouden overdag veiliger lopen; elk kussen zou ’s nachts ongeschonden zijn; eigendom, leven en reputatie in handen van een sterker gezag; alle rationele hoop met betrekking tot de toekomst zou helderder worden.”
Mann had dit geschreven, voordat er een staatsschool was. Vandaag, na 150 jaar testen van het systeem, gaat dezelfde retoriek door. Maar hoe goed heeft het gewerkt?
Francis Wright, feministe, socialiste en leerkracht aan een staatsschool schreef:
“Nationaal, rationeel onderwijs is gratis voor iedereen ten koste van iedereen; uitgevoerd onder voogdij van de staat, en voor de eer, het geluk, de deugd, de redding van de staat … Richt je ogen op het grote doel: de redding en het herstel van de mensheid door middel van de rationele opvoeding en bescherming van de jeugd … “
Francis Wright schrijft de redding en het herstel van de mensen toe aan het openbare schoolsysteem! Hier is het constante conflict dat bestaat tussen geloof in de regering en geloof in God. De vraag is niet wat ons zal redden; de vraag is Wie ons zal redden. Dit is het dramatische verschil. Maar zelfs de beste openbare school gaat voor het bovenstaande doel.
Marshall McLuhan zei ooit:
“Als je kijkt naar het geweldige potentieel van onze openbare scholen om onze kinderen onderwijs te geven, ben je niet blij.”
Zijn punt is dat veel kinderen die deze scholen bezoeken, de boodschap die wordt onderwezen nooit echt begrijpen en zo veel beter af zijn.
Orestes Brownson, een leider in de socialistische beweging Owenite (Robert Owen) schreef:
“Het grote doel was om van het christendom af te komen en onze kerken om te vormen tot wetenschappelijke zalen. Het plan niet openlijke aanvallen op religie uit te voeren, hoewel we de geestelijkheid zouden kunnen overrompelen en hen waar mogelijk in minachting zouden kunnen brengen, maar om een staatssysteem op te zetten, – we zeiden nationale – scholen waar alle religie moest worden buitengesloten, waarin niets anders moest worden onderwezen dan zulke kennis die door de zintuigen kan worden geverifieerd en waartoe alle ouders wettelijk moesten worden gedwongen om hun kinderen daarheen te sturen. “
De invloed van de christelijke cultuur en het christelijke wereldbeeld in de VS legde echter grote druk op de openbare scholen. Leraren konden vaak christelijke waarden onderwijzen en christelijk onderwijs was vaak een factor op die scholen. Buiten de openbare school was er weinig christelijk onderwijs voor de periode van de kleuterschool tot de 12e klas. Er was nog steeds veel christelijk denken in het openbare schoolsysteem en de meeste ouders waren daar tevreden mee.
Sommige leerkrachten pleitten voor openbare scholen met een meer seculiere benadering. Dit debat zou een eeuw duren. In 1892 gaf de Kansas Teachers Union deze verklaring:
“Het Amerikaanse onderwijs werd ‘in de schoot van de kerk gekoesterd’ … Als de studie van de Bijbel uitgesloten moet worden van alle staatsscholen, als het inprenten van de principes van het christendom geen plaats mag hebben in het dagelijkse programma, als de aanbidding van God geen deel uitmaakt van deze openbare basisscholen, dan zou het welzijn van de staat beter gediend zijn door alle scholen weer onder kerkelijke controle te brengen.”
dr.Phil Stringer
In een tweede artikel met als titel “De progressieve seculiere beweging neemt het onderwijs over” zal de heer Stringer verder over het onderwijs in de VS schrijven.