Kinderen beschermen tegen verkeerde denkrichtingen.

Hoe kunnen we onze kinderen beschermen tegen verleiding? 

Onze kinderen staan in het brandpunt van een nieuw soort ideologen. In werkelijkheid bestaat dit probleem al decennia lang. Reeds aan het eind van de jaren ‘70 waarschuwde de pedagoog Immanuel Lück in zijn boek “Alarm um die Schule” (Alarm om de school) voor een marxistische infiltratie in de cultuur van ons verkeerde denkrichtingenonderwijssysteem. De aanhangers van de leer van het Instituut voor Sociaal Onderzoek in Frankfurt (Frankfurter Institut für Sozialforschung – Frankfurter Schule) waren in het jaar 1968 begonnen met hun “Mars door de Instituties” en konden na slechts tien jaar belangrijke successen aantonen.

Vandaag, ongeveer 40 jaar later, hebben wij met een verder ontwikkelde, goed gestructureerde en offensieve vorm van ideologische beïnvloeding te maken. De zelfbenoemde revolutionairen hebben veel bijgeleerd. Dit zal menigeen tot angst of juist tot berusting drijven. De subsidiepotjes met miljoenen van de EU, de sterke invloed op leraren- en onderwijsopleidingen, op politiek en media, dat alles maakt dat de Gender Mainstreaming & Co[i] machtig of zelfs onoverwinnelijk lijkt te zijn. Het feit, dat wij op grond van de algemene leerplicht onze kinderen niet aan de daaruit voortvloeinde opvoedingsprogramma’s kunnen onttrekken, veroorzaakt op veel plaatsen een gevoel van machteloosheid.

Maar bij een nuchtere beschouwing van het probleem mogen we toch vol vertrouwen zijn.

Zelfs het machtigste ideologische imperium uit het jongste verleden, de Sovjetunie, lag na slechts 70 jaar (een historische oogwenk) in puin. Noch het ijzeren gordijn, noch de geheime politie of haar arsenaal van atoomraketten, kon daar iets aan veranderen. De waarheid heeft de leugenachtige wereldbeschouwing verslagen. Christus zegt ons: De waarheid zal ons vrijmaken. (Joh 8:32)
Een ander voorbeeld uit het jongste verleden: De Noorse socioloog Harald Eia ontmaskerde met zijn serie uitzendingen Hjernevask (Hersenspoeling) verscheidene mythen van ‘political correctness’ heel eenvoudig door feiten. Het resultaat van “De Gender-Paradox” leidde zelfs tot sluiting van het Noorse Gender-Instituut en tot het schrapppen van miljoenenbudgetten. Bijna niemand had verwacht dat zoiets in een van de landen waar deze feministische leer ontstaan was, mogelijk kon zijn.

Ook bij ons groeit de kritiek op totalitaire stromingen in toenemende mate ook over politieke en wereldbeschouwelijke grenzen heen. Als voorbeeld hiervan willen we personen als Bernhard Lassahn, Henryk M. Broder of Bettina Röhl (die o.a. tegen de Gender Mainstreaming en het feminisme schreef, red.) noemen. Enkele jaren geleden was dat nog onvoorstelbaar.

Natuurlijk kunnen wij kinderen uiteindelijk niet bewaren voor de confrontatie met deze foute leerstellingen. Inplaats daarvan moeten wij hen zo goed mogelijk op de discussie voorbereiden. Het is precies als met hygiëne: jongens en meisjes die in een steriele omgeving opgroeien, worden sneller ziek. De té grote bescherming heeft tot gevolg, dat het noodzakelijke afweersysteem zich niet goed kan ontwikkelen.

 

Om dit afweersysteem tegen de ideologieën van vandaag te kunnen ontwikkelen, hebben wij veel gebed, een gezond bewustzijn van de problemen en een gefundeerd preventiewerk nodig!

koor

Preventie (voorkomen) is altijd een langdurig en veelomvattend werk. In het gezin, in de gemeente en in het jeugdwerk is het belangrijk om voortdurend voorlichtingswerk onder de kinderen en jongeren te verzorgen. A|s wij beginnen, deze uitdaging werkelijk serieus te nemen, kan God het schenken, dat ook deze dienst veel vrucht voortbrengt.

Een plan van aanpak in zeven stappen:

1e stap: Onderhoud goede relaties met de kinderen!

Kinderen en jongeren vertrouwen de mensen die zich voor hen interesseren en in hen investeren. Daarbij moeten wij origineel blijven en niet proberen als “makker” op gelijk niveau op te treden. Als wij aandacht aan hen schenken, of als ouders of in de gemeente, laten wij dit alstublieft als volwassenen doen. Onze (hopelijk aanwezige) rijpheid en levenservaring zijn iets waarvan de kinderen kunnen en mogen profiteren.

We moeten in woord en daad tonen dat deze contacten met hen voor ons waardevol en belangrijk zijn. Alleen als dat het geval is, zullen jonge mensen onze voorstellen en waarschuwingen de moeite waard vinden om naar te luisteren. Daarvoor is het nodig om een gezonde vertrouwensrelatie op te bouwen, zodat we in belangrijke vragen over “Wat is juist?” serieuze aanspreekpersonen zijn en blijven. Ook de kleinste kinderen moeten merken dat onze kennis over bepaalde kwesties op de Bijbel gegrond is.

2e stap: Leer het probleem kennen!

Laten wij in de eerste plaats bedenken dat wij geen vleselijke, maar een geestelijke strijd te voeren hebben (Ef 6:12). Niet mensen zijn onze vijanden, maar foute redeneringen (2Kor 10:3-5). Wij moeten de ideologische theorieën zelf kennen om de volgende generatie sterk te kunnen maken. We hoeven niet allemaal expert op dit terrein te worden. Maar er is in ieder geval een solide basiskennis nodig. We proberen hier een eerste overzicht te geven.

Gender Mainstreaming

Er is een strategisch concept dat gefundeerd is op de geschriften van de radicale feministe Judith Butler. Terwijl de invloed van het biologische geslacht verregaand ontkend wordt, worden alle andere verschillen tussen de geslachten als verkeerde door de cultuur ingegeven ontwikkelingen voorgesteld. Alles wat de specifieke identiteit als man of vrouw ondersteunt (taal, taakverdeling, gedrag, typisch speelgoed voor jongens en meisjes, enz.) wordt als “seksistisch” en “discriminerend” verguisd. Kinderen moeten volgens dit concept geslachtsneutraal worden opgevoed en bestaand zogenaamd “stereotiep gedrag” (jongens spelen met auto’s, meisjes met poppen) moet worden afgeleerd. Wetenschappelijke kennis uit de neurologie en gedragsonderzoek, die deze leer weerspreken, worden als “bio-logistiek” afgewezen.[ii]

Seksualisering/emancipatie van de seksuele opvoeding

De socialist Wilhelm Reich ontwikkelde in de jaren ’30 van de vorige eeuw de leer van de seksuele revolutie. Hij beweerde, dat geweld, dictatuur en het lijden van de mensen elementair samenhing met onderdrukking van de seksualiteit. Om de mensheid te bevrijden en tenslotte een aards paradijs te scheppen, moesten alle seksuele taboes verdwijnen. Daarbij vestigde hij zijn hoop op de opvoeding van een nieuwe generatie, voor wie bevrediging van driften en een grenzeloos najagen van lusten van kindsbeen af normaal is. Daarbij moeten kinderen worden ingewijd in seksuele voorstellingen en handelingen. Seksuele onthouding wordt als gevaarlijk en ziekelijk beschouwd.

De ethische ontwikkelingen van de laatste 45 jaar (bijv. de legalisering van pornografie, homoseksualiteit, scheiding, abortus enz.) zijn door dit denken gevormd. De huidige schoolboeken vertegenwoordigen op het terrein van “seksuele voorlichting” eveneens deze leidraad.[iii]

Homo- en Queer-ideologie (betreft seksuele diversiteit)

Het belangrijkste doel van deze constructie is het bevorderen van homoseksualiteit en travestie als a) normaal en b) onveranderlijk. Deze seksuele neigingen worden als aangeboren voorgesteld, waardoor elke kritiek als racisme wordt afgedaan. Wie dit toch weerspreekt, wordt als homofoob weggezet, dus ziekelijk genoemd en gepathologiseerd als iemand met een angstneurose, die behandeld moet worden. Dikwijls wordt het aantal homoseksuelen drie tot tien keer hoger ingeschat dan het werkelijke aantal, om te suggereren dat het geen minderheid is.

De opvatting, dat het huwelijk van man en vrouw iets unieks is en waard om te beschermen, wordt als “discriminatie” bestreden. Onze maatschappij wordt gezien als een “gedwongen patroon van hetero-normen”, dus als een dictatuur van heteroseksuelen (van verschillend geslacht). Om de mensen uit deze “onderdrukking” te bevrijden, moeten de kinderen van de basisschool al door publicaties en ander onderwijsmateriaal worden aangespoord, zichzelf te onderzoeken of ze homoseksueel geaard zijn en zich met dergelijke praktijken in te laten. [iv]

Hoe onaangenaam het ook is, maar wij moeten ons steeds weer met de inhoud daarvan bezighouden. Slechts dan zijn wij in staat, ze te ontmaskeren en te weerleggen.

3e stap: Wees de ideologen voor!

Dikwijls neigen wij ertoe, onze kinderen niet te vroeg met deze onverkwikkelijke thema’s te confronteren. Deze eigenlijk goede houding wordt tot een ernstig probleem, als wij te lang wachten. Als drugshandelaars in onze wijk nieuwe klanten proberen te winnen, dan zouden wij zeker niet afwachten, totdat zij onze zoons en dochters aanspreken. Inplaats daarvan zouden wij proberen hen van te voren goed voor te lichten.

Zo moeten wij ook met betrekking tot de ideologieën proberen de eerste gesprekspartner te zijn. In de tijd van het eerste tot het derde schooljaar (van Duitse scholen. Vergelijkbaren klassen in Nederland: van groep 3 t/m 5, red.) worden deze thema’s voor het eerst automatisch actueel; uitzonderingen daargelaten. Om hun een goede eerste indruk te geven, moeten wij dus vroeger actief worden. Wij moeten ervoor zorgen dat ons basissschoolleerlingen tenminste enige kenmerkende begrippen gehoord moeten hebben en in staat zijn om de grote lijnen te onderscheiden.

4e stap: Laat de afkeuring en de leugens van de ideologieën zien!

Allereerst moeten wij duidelijk maken wat ideologieën zijn: een door mensen bedacht geloof. Bovendien zijn deze leersystemen niet stabiel en uiteindelijk ook niet rationeel. Dat kunnen kinderen al wel onderscheiden, als wij hun dat duidelijk maken.

Twee voorbeelden ter verduidelijking:

Bewering: “Er bestaat geen natuurlijk onderscheid tussen mannen en vrouwen!”
Feit is: Reeds in de 26e week van de zwangerschap zijn er onveranderlijke verschillen in de opbouw van de hersenen. In alle culturen uit de geschiedenis van de mensheid waren er typisch mannelijke en typisch vrouwelijke taken en gedragingen. Zelfs (cultureel onbelaste) dieren vertonen steeds verschillen met betrekking tot uiterlijk en gedrag. Deze lessen zijn goed duidelijk te maken door een bezoek aan een museum of dierentuin.

Bewering: “Wie toegeeft aan zijn seksuele verlangens, verkrijgt daardoor vrijheid!”
Feit is dat seksualiteit een geweldig geschenk is, als zij binnen het goede kader van een bindend huwelijk beleefd wordt. Potentieel goede dingen leiden echter tot problemen, als zij uit hun gezonde kader gerukt worden.

Zo beschermt de macht van de overheid ons (hopelijk) tegen misdaden. Als de macht echter door bendes of milities wordt uitgeoefend, dan zijn terreur en chaos het gevolg. Pijnstillers in handen van een arts verminderen het lijden. In de handen van een drugsverslaafde wordt het leed echter nog erger. Kinderen onthouden zulke logische,  overtuigende verbanden en zij houden van duidelijke antwoorden op moeilijke vragen. Onze taak is dus, schijnbaar goede argumenten van de tegenpartij als onlogisch te ontmaskeren en voorbeelden te gebruiken, die blijven hangen in hun geheugen. Laten wij daarbij creativiteit ontwikkelen en er soms een spel bij bedenken, want een kleine wedstrijd verhoogt het leereffect.

Laten we daarbij denken aan de oude wijsheid: Repetitio est mater studiorum (Herhaling is de moeder van alle wijsheid). Herhaling maakt van neurale wandelpaadjes brede gedachtesnelwegen, zoals Klaus Grawe het noemde.

5e stap: Wees met blijdschap een voorbeeld!

Al de beweringen van ideologen worden zeer succesvol ontkracht, als kinderen tastbare voorbeelden van Bijbelse waarheden zien en ervaren. De meest rampzalige propaganda van feministen en genderisten gaat in rook op als kinderen in het jeugdwerk overtuigde en authentieke mannen en vrouwen voor ogen hebben. De hatelijke tirades tegen het Bijbelse huwelijk vinden geen weerklank, waar kinderen de zegen van deze verbintenis ervaren in hun gezin en gemeente.

Het is een uitdaging om steeds weer bij onszelf na te gaan, welk soort voorbeeld wij zijn. Is ons leven – ook vandaag – een zichtbaar getuigenis van Gods goede instellingen? Spannen wij ons werkelijk in om voorbeelden te zijn die voor de levensplanning van de volwassenen van morgen aantrekkelijk zijn om na te volgen?

6e stap: Maak de kinderen met Gods Woord bekend zó dat ze het lief krijgen!

De Bijbel moet dagelijks voedsel voor onze kinderen zijn. Niet als een liefdeloze plichtsvervulling, maar wij moeten de spijze zoveel mogelijk als waardevolle lekkernij serveren. We mogen daarbij ook de jongsten gerust wat meer toevertrouwen, want ook als zij niet alles meteen begrijpen, dit voedsel werkt lang door. Niet zelden begrijpen zij pas jaren later een vers dat zij gehoord hebben en dat zij dan misschien heel dringend nodig hebben. Hetzij in de familie, in de gemeente of in de jeugdgroep: het is van belang om de Heilige Schrift uit te leggen en eenvoudig begrijpelijk te maken. Het Woord werkt krachtiger dan wij ooit kunnen geloven. Ook bij kinderen en jongeren.

Als wij hun de Bijbelse openbaring met volle overtuiging als tijdloze en onfeilbare waarheid bijbrengen, beschermen wij hen beter dan met welke inenting dan ook. Deze vorm van preventie is één van de machtigste middelen die ons gegeven zijn. De dagelijkse omgang met deze unieke waarheid brengt sterke, in de beste betekenis weerbare, jonge mensen voort. Dat is precies wat we nodig hebben in deze tijd.

7e stap: Bid voor de jonge generatie!

Maak regelmatig werk van gebed voor de kinderen en jongeren. Laten wij onze zorgen en vrees steeds weer bij Jezus leggen: in de binnenkamer en ook in de gebedsgemeenschap. De bewaring en ontwikkeling van de jonge generatie moet voor ons persoonlijk, maar ook voor de hele gemeente een ernstig gebedsonderwerp zijn.

Onze menselijke mogelijkheden blijven beperkt, net als onze wijsheid, onze kracht en alle geestelijke en strategische concepten. Alle succes, ook in deze zaak, ligt in de hand van de Here. Tot Hem moeten wij ons steeds weer wenden, als wij onze kinderen door deze provocerende tijden willen loodsen. Weest in geen ding bezorgd, maar laten bij alles uw wensen door gebed en smeking met dankzegging bekend worden bij God. (Fil 4:6)

Ik hoop, beste lezer, dat deze regels een eerste aanzet geven om van jammeren tot handelen te komen. Het is onze verantwoordelijkheid, de ons gegeven gaven in deze strijd in te zetten. Wij hebben goed materiaal nodig voor ouders en medewerkers in de kinderclubs. Verder zijn waardevolle geïllustreerde boeken wenselijk, die we kunnen gebruiken om de leerstellingen van ideologen te ontmaskeren en die de scheppingsorde van God groot maken. Ook zijn er verhelderende Bijbelse boeken voor jonge mensen nodig, die de leugen ontmaskeren. Er zijn ouders en medewerkers nodig, die in vertrouwen op God de agressieve aanvallen op onze kinderen moedig met de gezonde leer bestrijden.

De huidige offensieven van de ideologen moeten ons heel in het bijzonder aansporen. Wij kunnen het ons niet veroorloven passief te blijven bij de oorlog om de hoofden en harten van onze kinderen. Daar God ons in deze tijd in dit conflict geplaatst heeft, moeten wij ook in deze zaak leren om Zijn trouwe knechten te zijn. Tenslotte was het volgen van de Here Jezus in alle fases van de geschiedenis een dienst onder extreme uitersten. Het is dringend noodzakelijk deze geestelijke strijd om de jonge generatie als een belangrijke en bevoorrechte dienst te herkennen en te voeren.

David Wilhelm Winkelhake

 

Bron: De schmale Weg, 4/2014, ook met toestemming van de auteur

[i] Achter de rug van het publieke bewustzijn vindt een Culturele Revolutie plaats die bezig is de binnenste kern van onze sociale structuur in de maatschappij te veranderen. Het gaat om de stapsgewijze ontbinding van de identiteit van man en vrouw; om de seksuele normen en sociale vormen gebaseerd op huwelijk, familie, moeder –en vaderschap. (Gabriele Kuby)

[ii] Zie ook: Alexander Strauch: Die Revolution der Geschlechter (CLV) // Wolfgang Nestvogel: Der Angriff auf Ehe und Familie (Audio CD).

[iii] Zie ook:  Gabriele Kuby: Die globale sexuelle Revolution (fe – Medienverlag)  // Birgit Kelle: Müssen Kinder alles wissen? (verschenen op 27.01.2014 in Focus).

[iv] Zie ook: Mike Haley: Homosexualität. Fragen und Antworten (CLV) // Matthias Matussek: Ich bin wohl homophob. Und das ist auch gut so. (verschenen op 12.02.14 in Der Welt).