Mohammed, de afgezant van Allah
De persoon van de islam
De grondlegger van de islam is een bittere tegenstander van het evangelie en zijn belijders. Maarten Luther noemde Mohammed “een vijand van Christus” en “verstoorder van Zijn rijk”. De Arabische “profeet” verklaart christenen tot “dwalende afgodendienaars” en verbiedt moslims de Bijbel te lezen. De “afgezant van Allah” verhindert daardoor 1,5 miljard moslims Jezus Christus als hun Heere en Heiland te zien. Het strikte zendingsverbod in de islamitische wereld is een duidelijke bevel van Mohammed. Het volgende artikel toont ons het leven van Mohammed zoals het is opgetekend in de vroegste oorspronkelijke bronnen van de islam.
De populairste islamitische naam – ook in het Westen
Geen enkele naam is zo geliefd onder moslims als de naam Mohammed. De naam van de Arabische “profeet” behoort zelfs in Duitsland, Zweden, Nederland en de Verenigde Staten tot een van de populairste namen. Moslims hopen, dat de naam Mohammed hen mogelijk tegen de hel zal kunnen beschermen. Want Allah zou eens gezworen hebben, geen moslim die Mohammed heet met zijn hel te straffen. Dit wijdverbreide moslimgeloof is echter alleen gebaseerd op een leer van de volksislam die pas na de dood van Mohammed ontstond. Daarmee wilden islamitische predikers moslims de hoop geven, dat zelfs de naam van Mohammed een reddende kracht zou hebben.
Allah eist: “Gehoorzaam mij en Mohammed! “
Voor moslims hebben de woorden van Mohammed bijna dezelfde waarde als de koran, het woord van Allah. In de Koran maant Allah de moslims telkens weer aan: “Gehoorzaam mij en Mohammed!” Vijf keer per dag roept de muezzin: “Ik belijd dat er geen andere god is dan Allah! Ik belijd, dat Mohammed de afgezant van Allah is.” In iedere moskee staan de namen van Allah en Mohammed “gelijkwaardig” naast elkaar. Moslims leren hun religie niet alleen uit de koran, maar ook uit tienduizenden spreuken van Mohammed. Zonder deze spreuken van hun profeet zouden moslims niet weten hoe ze bidden of vasten moeten en wanneer ze een pelgrimstocht naar Mekka moeten maken. De Koran schrijft voor, dat moslims Mohammed nadoen. Allah noemt zijn afgezant een “goed voorbeeld” voor moslims. Daarom richten moslims zich op het gedrag van Mohammed. Bijvoorbeeld als moslims iets drinken, moeten ze gehurkt zitten, omdat Mohammed nooit staande gedronken heeft. Ook bij het dagelijkse toiletbezoek moet de moslim het voorbeeld van Mohammed volgen. Hij komt met de rechtervoet het toilet binnen en verlaat het met de linker. Links geldt als satanisch. Dit alles komen moslims uit overleveringen te weten, die 200 jaar na de dood van Mohammed zijn opgesteld.
Moslims zijn werkelijk “mohammedanen”
Het is niet verwonderlijk, dat Europeanen tot in de 20e eeuw moslims mohammedanen noemden. Ook de eerste zendelingen in de islamitische wereld gaven de voorkeur aan dit begrip. Ze constateerden hoe erg moslims in hun dagelijkse leven van opstaan tot slapen gaan, hun best deden Mohammed in elk detail na te doen.
Wie van Mohammed “kwaad spreekt”, wordt met de dood bedreigd
De islamitische wet beschermt “het aanzien van Mohammed” met buitengewoon strenge straffen. Op belediging van Mohammed staat de doodstraf. Wie Mohammed bespot of hem een smet toedicht, geldt als “vogelvrij”. Moslims beroepen zich daarbij op Mohammed, die een aantal mensen liet vermoorden die hem belasterd zouden hebben. Wie Mohammed beledigt, riskeert nog steeds wereldwijd zijn leven. De Mohammed-cartoons van het Franse satirische tijdschrift Charlie Hebdo hadden in 2012 al bloedige protesten veroorzaakt in de islamitische wereld. Toen werden 15 mensen gedood, onder wie de Amerikaanse ambassadeur in Libië en drie leden van het ambassadepersoneel. Op 7 januari 2015 vielen twee gewapende islamisten het hoofdkantoor van Charlie Hebdo in Parijs binnen en vermoordden de redacteur en bijna alle cartoonisten van het tijdschrift.
Wie was Mohammed?
Moslims noemen Mohammed, “de geliefde van Allah”. Onder zijn namen horen Ahmed (de hooggeprezene) of Mustafa (de uitverkorene van Allah). Hij zou de edelste, moedigste, eerlijkste, meest fatsoenlijke en meest beleefde mens geweest zijn. Hij heerst over mensen en evenzeer over demonen. Deze positieve beschrijving van Mohammed is een vinding van islamitische geleerden uit de 9e eeuw na Christus. In werkelijkheid was Mohammed een krijgsheer die zijn critici genadeloos liet vermoorden. Hij was ook geen abrahamitische profeet, maar een Joden- en een christenhater die kort voor zijn dood het bevel gaf om heel Arabië te zuiveren van Joden en christenen.
Mohammeds geboorte en zijn vroege jeugd
Mohammed werd geboren in 570 na Christus in Mekka in het tegenwoordige Saoedi-Arabië. De eerste jaren van zijn jeugd bracht hij door bij een bedoeïen die hem voedde. Zijn vader stierf bijna een half jaar voor zijn geboorte. In zijn vroege jeugd volgde Mohammed, zoals bijna alle Arabieren in Noord-Arabië, de heidense cultus van zijn vaderland en offerde dieren aan Uzza, de godin van zijn stam. In die tijd geloofden de Arabieren in meerdere goden. “Allah” was de hoogste godheid. Hij had ook zoons en dochters. Naast Allah aanbaden de Arabieren ook een aantal andere “goden”. De angst door een boze geest gekweld te worden, begeleidde hem steeds. Hij vertelt hoe Allah hem sloeg en flauwviel, wanneer hij “niet zedelijk” gekleed was of “nachtelijk feesten” wilde. “Ik heb er niemand over verteld”, zei hij, “opdat men niet zegt dat ik door een demon bezeten zou zijn.”
Mohammeds eerste huwelijk met een rijke weduwe
Mohammed toonde in zijn jeugd een slimme man te zijn. Een rijke handelaarster genaamd Khadidja huurde hem in. Ze was weduwe en verwant aan Mohammed. Toen Khadidja zag hoe ondernemend Mohammed was, vroeg zij hem of hij met haar wilde trouwen. Het enige obstakel was de vader van Khadidja. Hij was tegen het trouwen van zijn dochter met zo’n onbemiddelde man als Mohammed. Maar Khadidja voerde de oude man dronken en ontlokte hem zijn toestemming. Zo kwam het tot het eerste huwelijk van Mohammed, die toen 25 jaar oud was, met de 40-jarige Khadidja.
Mohammed wordt tot een Bijbelse profeet verklaard
Het huwelijk van Mohammed met deze rijke zakenvrouw was een keerpunt in zijn leven. Hij was nu een welgesteld man die zich niet meer voor zijn levensonderhoud hoefde in te spannen. In opdracht van Khadidja ondernam Mohammed voor en na zijn huwelijk met haar handelsreizen naar Syrië, dat toen een deel van de christelijke Oriënt was. Tijdens zo’n reis zou hij een priester ontmoet hebben, die hem als een “profeet” herkend zou hebben. Deze overlevering vormt de basis voor de islamitische leer dat Mohammeds naam in de Bijbel voorkomt. Allah heeft hem al in de Thora en het Evangelie genoemd.
Dagen van eenzaamheid
We weten niet hoelang Mohammed handelszaken van zijn vrouw heeft behartigd. Van deze tijd is bekend dat hij vooral van eenzaamheid hield. Hij zou dagenlang in de diepe valleien van Mekka hebben doorgebracht tot men bezorgd naar hem zocht. Op deze eenzame dagen ontving hij visioenen die hem echt leken. Als hij alleen in de eenzaamheid onderweg was, hoorde hij steeds de roep “Gegroet, o afgezant van Allah!”, maar zag niemand, ook al wendde hij zich naar alle kanten.
Ben ik door een demon bezeten?
Deze visioenen riepen Mohammeds oude angst op, dat hij door een geest bezeten zou zijn. In zijn wanhoop wilde hij een eind aan zijn leven maken. Zijn vrouw bracht hem naar een oude vrouw om de boze geest uit Mohammed te verdrijven.
De eerste woorden van Allah aan Mohammed: een pijnlijke ontmoeting
Op een nacht in het jaar 610 was Mohammed weer eenzaam op een berg bij Mekka. Die nacht ontmoette Mohammed in een visioen een onheilspellende afgezant die hem de allereerste woorden van Allah bracht. Mohammed zelf meldt daarover als volgt:
“Ik sliep toen de afgezant voor me verscheen en zei: ‘Lees!’ Ik zei: ‘Ik kan niet lezen.’ Toen omhelsde hij me zo hevig dat ik dacht dat ik moest sterven. Daarop liet hij me weer los. Hij zei weer: ‘Lees!’ Opnieuw zei ik: ‘Ik kan niet lezen.’ Weer omhelsde hij me zo dat ik bijna de geest gaf. Toen hij me voor de derde keer opdroeg: ‘Lees!’ , vroeg ik: “Wat moet ik dan lezen?” Want ik was bang, dat hij me nog eens zou vastklemmen. Toen hoorde ik de afgezant spreken: ‘Spreek in de naam van uw Heer, die de mens uit één bloedklomp heeft geschapen! Zeg, uw Heer is de meest genadige, die door schrijven de mens geleerd heeft wat hij niet wist.’ Daarna verliet de afgezant mij. Toen ik wakker werd, was het alsof deze woorden in mijn hart waren geschreven. Ik was in de war. Wat zouden mijn landgenoten van mij denken als ze wisten wat mij overkomen was? Zouden zij me geen bezetene noemen? Zou het niet beter zijn als ik me van een klif in de diepte wierp dan dit noodlot, bezetene te worden genoemd? Met deze gedachte keerde hij naar huis terug.
Paniek in het huis van Mohammed
Toen Mohammed na dagen afwezigheid weer bij de huisdeur verscheen, was zijn vrouw Khadidja opgelucht. Ze was erg bezorgd om hem geweest. Mohammed vertelde haar over zijn visioen en vertrouwde haar zijn angst toe, dat een demon hem aanviel. Khadidja probeerde haar man te kalmeren. “Je bent een eerlijke en gastvrije man”, zei ze, “Allah zou nooit toestaan dat een boze geest je lastigvalt.” Daarop ging ze naar haar neef Waraqa om meer over hem te weten te komen over dit incident. “Deze was een christen en deskundig in de geschriften van Joden en christenen”, heet het in de islamitische overlevering.
Een “christen” overtuigt Mohammed: hij is een profeet
Toen Waraqa het verhaal van Mohammed hoorde, zou hij hebben geroepen: “Heilig! Heilig! Hij is de profeet van deze natie. Bij hem is Gabriël gekomen, die ook aan Mozes verscheen.”
Op grond van deze bewering van een “christen” kreeg Mohammed de overtuiging dat hij niet bezeten, maar een profeet van Allah was.
“Soms brulde hij als een kameel”
De “openbaringsengel Gabriël” bezocht Mohammed keer op keer. Hij bracht hem verdere openbaringen van Allah. Deze ontmoetingen met de “openbaringsengel” waren erg pijnlijk voor Mohammed. Terwijl hij een nieuwe openbaring ontving, zag hij eruit als een dronkaard en brulde hij als een kameel. Zijn gezicht was vol schuim en er was een geluid om zijn hoofd te horen dat leek op het “zoemen van bijen” Tijdens het ontvangen van de “openbaringen” nam ook het lichaamsgewicht van Mohammed plotseling toe. Op zekere dag ontving hij een openbaring, terwijl hij op een kameel reed. “De kameel bezweek onder de last”, meldt een kameraad van Mohammed. Deze merkwaardige toestanden verontrustten ook Mohammeds vrouw Khadidja. Ze dacht, dat Mohammed toch bezeten was en geplaagd werd door een boze geest.
Het ontstaan van de islam
In het begin nodigde Mohammed slechts een handvol mensen uit om in hem als de profeet van Allah te geloven. Hij vertrouwde de woorden van Allah alleen toe aan zijn naaste verwanten en kennissen, die hem nooit vijandig gezind zouden zijn of belachelijk zouden maken. Hij noemde de boodschap van Allah “islam”: toewijding aan Allah. Degene die zich aan de wil van Allah onderwierp, was een moslim.
Deze weloverwogen geheimhouding van de “islam” duurde drie jaar, totdat machtige mannen uit Mekka moslim werden. Uiteindelijk kwam het bevel van Allah om de “boodschap” in het openbaar te verkondigen. Zijn landgenoten waren verbaasd over de woorden van Allah uit de mond van Mohammed en noemden hem een bezetene. Ze dachten, dat een demon hem deze woorden ingaf.
“Houd op ons en onze religie te beledigen!”
In het begin sprak Mohammed in zijn openbaringen alleen over de schrik van de jongste dag. Zijn landgenoten in Mekka bespotten deze woorden, maar lieten hem met rust. Toen Mohammed vervolgens de afgodsbeelden van zijn landgenoten tot hulpeloze stenen verklaarde en Allah als enige heer verkondigde, brak voor hem en zijn volgelingen een zware tijd aan. De leiders van de stad gaven Mohammed een laatste kans om “tot bezinning te komen”. Ze boden hem geld en macht aan om op te houden hen en hun religie niet meer aan te vallen. Ze zeiden: “Als je last hebt van een boze geest waar je niet vanaf kunt komen, zijn we ook bereid om de beste genezers te halen, zodat je weer normaal kunt worden.”
Moslims vinden bescherming in het christelijk Ethiopië
In deze vroege fase van de nood was Mohammed een tolerante, vreedzame man. Hij had ook geen andere keus. In dit stadium moedigde Allah hem aan om op de beste manier met zijn tegenstanders te discussiëren en hen te vergeven, wanneer ze hem beledigden. Zelf liep hij, dankzij zijn machtige stam, nog geen groot gevaar. Voor zijn verdrukte volgelingen was christelijk Ethiopië echter een ideaal verbanningsland. In 615 stuurde Mohammed een deel van de moslims naar Ethiopië. “Daar heerst een christelijke keizer’, zei hij, “bij hem lijdt niemand onrecht.” De Ethiopische keizer vroeg de volgelingen van Mohammed wat de boodschap van Allah over Jezus leert. De moslimwoordvoerder reciteerde voor de keizer de koranverzen over de geboorte van Jezus. De keizer was enthousiast over Maria’s hoge positie in de islam. Hij dacht ten onrechte, dat er een grote overeenkomst was tussen de leer van Allah en het christelijke geloof. Hij verleende de moslimvluchtelingen asiel en royale zorg. Natuurlijk verzwegen de moslims aan de keizer, dat Allah iedereen vervloekt die Jezus als de Zoon van God aanbidt. Ze verzwegen hem verder, dat Allah Jezus als schepsel op hetzelfde niveau als Adam plaatst.
De eerste christen en evangelist met een islamitische achtergrond
Mohammed kreeg ook een schokkend bericht uit Ethiopië. Ubaidullah bin Djahsch, een van de leidende moslims onder de asielzoekers, was “van het geloof afgevallen en christen geworden”. Hij zou ook andere moslims tot zijn geloof uitgenodigd hebben: “Ik heb de Waarheid gevonden waarnaar jullie nog zoeken “, zei hij tegen zijn landgenoten. Zo kwam een moslim al tijdens Mohammeds leven tot geloof in Jezus en werkte als evangelist.
Mohammeds huwelijk met een negenjarig meisje
In 619 verloor Mohammed twee belangrijke mensen in zijn leven: zijn vrouw Khadidja, die hem altijd als een moeder troostte, en zijn oom Abu Talib, die hem beschermde, hoewel hij tot zijn dood niets met de islam te maken wilde hebben. In deze turbulente fase van zijn leven trouwde Mohammed met het negenjarige meisje Aisha. Ze was de dochter van zijn beste vriend Abu Bakr. Niemand was Mohammed zo trouw als Abu Bakr. Hij twijfelde nooit aan de oprechtheid van Mohammed. Op een dag vertelde Mohammed hoe hij in de afgelopen nacht op een wonderlijk rijdier vanuit Jeruzalem naar de hemel opsteeg en dezelfde nacht naar Mekka teruggevlogen was.
Mohammeds “hemelvaart” veroorzaakt verwarring
Zelfs moslims waren verbaasd over dit vreemde verhaal. Verschillende moslims vielen van het geloof af. Ze zeiden: “Het duurt een hele maand om vanuit Mekka Jeruzalem te bereiken en een maand om terug te keren.” Ook zijn negenjarige “vrouw” was verbaasd over de veronderstelde hemelvaart van Mohammed. “Hij heeft zijn bed gisternacht niet verlaten”, zei ze. Alleen Abu Bakr zei: “Als Mohammed het zegt, moet het waar zijn.” Tijdens deze “hemelvaart” ontving Mohammed het bevel van Allah om moslims voor te schrijven om vijf keer per dag te bidden: de belangrijkste aanbiddingsplicht van de islam. Daarbij moeten zij zich richten naar Jeruzalem.
Vervolging in Mekka – uitnodiging uit Medina
Het bericht van de “profeet Mohammed” had ondertussen het 350 kilometer verwijderde Medina bereikt. Dit was een oasestad met drie grote Joodse en twee onderling vijandige Arabische stammen. De Arabieren van Medina zochten al geruime tijd naar een slimme en neutrale man om hen te leiden en hun geschillen te beslechten. Ze hadden vaak van hun Joodse buren gehoord, dat ze “op een profeet” wachtten. Ze geloofden, dat Mohammed deze profeet moest zijn! De uitnodiging van Medina kwam precies op het juiste moment voor Mohammed. De dagelijkse vervolging in Mekka was toegenomen. Niet veel van zijn volgelingen zouden de toenemende druk kunnen weerstaan. Bovendien vernam Mohammed van het besluit van zijn tegenstanders om hem te doden. Hij moest snel handelen. Mohammed voerde een aantal geheime onderhandelingen met de Arabieren uit Medina. Hij accepteerde hun uitnodiging pas, nadat ze plechtig beloofden hem in hun gemeenschap op te nemen en hem als een der hunnen te beschermen.
Mohammed is niet bereid te sterven
Volgens een goed doordacht plan liet Mohammed een groot deel van zijn aanhangers in het geheim Mekka verlaten. Nu was het zijn beurt. Mohammed wist, dat zijn tegenstanders spoedig zijn huis zouden binnen vallen om hem te doden. Hij vroeg zijn neef Ali: “Wikkel jezelf in mijn groene jas en ga in mijn bed liggen. Wees niet bang! Ze zullen jou geen kwaad doen.” Daarna sloop Mohammed in het donker naar buiten. Zijn tegenstanders, verrast door Ali in het bed van Mohammed te vinden, verlieten het huis en lieten Ali in leven.
Mohammeds vlucht naar Medina
De vlucht van Mohammed van Mekka naar Medina markeert de belangrijkste mijlpaal in de geschiedenis van de islam. Mohammed, die tot dan toe alleen de schrik voor de jongste dag had gepredikt en zijn volgelingen had opgeroepen tolerant en verdraagzaam te zijn tegenover hun tegenstanders, werd geleidelijk een seculiere heerser in Medina. In Medina begon de islam een religie te worden die alle gebieden van het leven wilde regelen. Daarom begint de islamitische kalender niet met de geboorte van Mohammed, maar met de vlucht van de moslims van Mekka naar Medina.
De vijandschap met de Joden
De Arabische stammen van Medina bekeerden zich snel tot de islam. Nu verwachtte Mohammed ook door de Joden als “hun profeet” erkend te worden. Hij werd daarin bitter teleurgesteld. Hij vroeg de Joden hoe ze hem konden afwijzen, terwijl zijn naam in de Thora stond. “We kunnen je naam nergens in de Thora vinden,” zeiden ze verrast. Daarop beschuldigde Allah de Joden de Thora vervalst te hebben en verklaarde hen tot zijn vijanden. Daarna introduceerde Allah een nieuwe gebedsrichting voor moslims. Vanaf nu zouden ze zich niet meer naar Jeruzalem moeten richten, maar naar Mekka.
De islam verandert in een “gewapende religie”
Nauwelijks had Mohammed zich in Medina gevestigd of hij vormde een klein leger. Allah stond moslims nu toe wapens te gebruiken tegen hun vijanden. Mohammeds volgelingen waren niet meer zo zwak als eerst in Mekka. Allah verklaarde nu al zijn eerdere openbaringen van tolerantie tegenover niet-moslims als ongeldig. In Medina veranderde de islam in een “gewapende religie”. Om zijn krijgers te voeden en tevreden te houden, organiseerde Mohammed rooftochten op de commerciële handelskaravanen van zijn rijke landgenoten in Mekka.’
Geleidelijke vernietiging van de Joodse samenleving in Medina
Zo’n islamitische rooftocht mondde uit in een strijd tussen moslims en hun doodsvijanden uit Mekka. Moslims kwamen als overwinnaars uit deze strijd. Onder de gevangenen bevond zich ook een Arabier die jaren daarvoor de openbaringen van Mohammed bespot had. Hij werd onthoofd in opdracht van Mohammed. Onmiddellijk na deze overwinning beweerde Mohammed, dat de Joden in Medina een moslimvrouw hadden lastiggevallen. Het gevolg was de verdrijving van de Joodse stam Banu Qainuqa. Mohammed nam een vijfde van de buit en verdeelde de rest onder zijn volgelingen. Mohammed maakte binnen vijf jaar een einde aan de Joodse samenleving in Medina. Twee van de drie Joodse stammen werden verdreven, terwijl de laatste Joodse stam – met uitzondering van de vrouwen en kinderen – werd afgeslacht.
Geen enkele Jood was zijn leven meer zeker!
Zelfs buiten Medina was geen enkele Jood meer veilig voor Mohammeds woede. Mohammed haatte vooral de dichters die spotgedichten over hem schreven. Tot die tijd was het traditioneel taboe voor de Arabieren om een dichter te doden. Toen Mohammed destijds ook de beroemdste Joodse dichter liet vermoorden, werd elke Jood doodsbang.
Rijkdom door het beroven van Joodse nederzettingen
Door de oorlogsbuit van de Joodse Medina-stammen was Mohammed in staat zijn volgelingen, een altijd beschikbaar leger, te onderhouden en te motiveren. Na de verovering van de Joodse oase in Khaibar, 150 kilometer ten noorden van Medina, werden moslims echt welvarend. Bij de oorlogsbuit hoorde ook de vrouw van de Joodse stamleider. Zij heette Safiyya. Mohammed nam haar meteen tot zich. Hij wilde haar al bij de terugtocht op een rustplaats bij zich hebben. Mohammeds andere vrouwen parfumeerden haar en kamden haar haren. ’s Morgens zag Mohammed een man voor de tent staan met een zwaard in zijn hand. “Wat doe jij hier?” vroeg Mohammed hem woedend. De Arabier zei: “O, afgezant van Allah! Ik dacht dat je niet veilig zou zijn voor deze vrouw, aangezien je eerder haar vader, broer en echtgenoot gedood hebt!” Mohammed kalmeerde de man. Safiyya werd daarna één van de 12 vrouwen van Mohammed.
“De Aischa affaire”
Een volgende echtgenote van Mohammed kwam ook uit de oorlogsbuit van zo’n rooftocht. De twintigjarige Djuwairija maakte zoveel indruk op Mohammed dat hij haar meteen tot zijn vrouw verklaarde. Daarover was zijn lievelingsvrouw Aischa, die toen 13 jaar oud was, zichtbaar verontwaardigd. Toen het moslimleger terugkeerde naar Medina, merkte Mohammed op, dat Aischa niet in de karavaan zat die terugkeerde van de tocht. Pas dagen later kwam ze naar huis, samen met een jonge moslim. “De affaire Aischa” lag nu op ieders lippen. Ook Mohammed was daarover ontzet, dat zijn jonge vrouw hem mogelijk bedrogen had. Hij stuurde haar naar haar moeder als een duidelijk teken van verstoting.
Allah lost Mohammeds privéproblemen op
Mohammeds harde besluit om haar uit zijn huis te verwijderen, was ondraaglijk voor Aischa. Ze stelde haar hoop op de tussenkomst van Allah. Ze wist hoe Allah Mohammed altijd te hulp kwam met een passende openbaring. Een paar maanden geleden was Mohammed verliefd op de echtgenote van zijn adoptiezoon geworden. Zo’n huwelijk zou voor de Arabieren ondenkbaar zijn. Allah maakt dit huwelijk echter mogelijk door de adoptie af te schaffen. Sindsdien is adoptie van kinderen in de islam absoluut verboden. Door de adoptie te af te schaffen werd Mohammeds stiefzoon nu als een vreemde beschouwd. Mohammed kon daardoor onder goedkeuring van Allah met deze echtgenote trouwen. Allah stuurde zelfs nog een openbaring in de huwelijksnacht om de vervelende bruiloftsgasten te vragen het huis te verlaten, zodat de afgezant van Allah alleen met zijn vrouw kon zijn.
Niet iedereen geloofde in Aischa’s onschuld
Nu ontving Mohammed weer een passende openbaring van Allah in het geval van Aischa. Daarin verklaarde Allah, dat Aischa het slachtoffer was van laster en waarschuwde hij moslims met harde straffen, als ze op een dag weer geruchten zouden verspreiden over de vrouwen van Mohammed. Alleen Ali, Mohammeds neef en nu schoonzoon, was niet tevreden met deze vrijspraak van Aischa. Hij zei openlijk tegen Mohammed dat hij haar moest vergeten: “Er zijn genoeg vrouwen om haar te vervangen.” Aischa vergat Ali’s vijandige houding niet.
Mohammed wordt de machtigste man van Arabië
Het machtsgebied van Mohammed bleef zich uitbreiden. Binnen vijf jaar kon hij een staat stichten waarvan de hoogste en absolute heerser Allah was, die door zijn afgezant Mohammed sprak. Mohammed was nu de machtigste man in Arabië. Drie jaar voor zijn dood nam Mohammed zonder tegenstand zijn geboorteplaats Mekka in. Er heerste doodsangst in Mekka. Al vanaf de eerste dag bekeerde ieder zich tot de islam en kreeg amnestie van Mohammed.
Wie Mohammed beledigde, moest sterven
De invloedrijke Mekka-families, die nu moslims waren, mochten als beloning hun machtsposities behouden. In de latere veldslagen beloonde Mohammed zelfs heidense Arabieren royaal en gaf ze een deel van de oorlogsbuit om hen voor de islam te winnen. Mohammed bleef onvermurwbaar tegen dichters en zangers die hem ooit bespotten. Deze werden één voor één gedood.
Begin van de vijandschap tegen christenen
Na de verovering van Mekka richtte Mohammed zijn ogen op de christelijke oase van Nadjran in Jemen. Hij nodigde de christenen uit om hun “verdorven geloof” op te geven en zich te onderwerpen aan de religie van Allah. Een jaar voor de dood van Mohammed stuurden de christenen van Nadjran een delegatie naar Medina om de “uitnodiging” van Mohammed te bespreken. Geleid door hun geleerden en bisschoppen kwamen ze van hun prachtige kamelen af. Hun rijke kleding was indrukwekkend. Eén van Mohammeds metgezellen zei: “We hebben nog nooit zo’n afvaardiging als deze gezien.”
“Wie is de Vader van Christus, o Mohammed?”
Mohammed vroeg de christenen “zich over te geven aan Allah”. Ze antwoordden moedig: “O Mohammed, we zijn al lang toegewijd aan God.” Mohammed zei boos: “Jullie liegen! Jullie aanbidden toch Jezus en noemt hem Gods Zoon!” Ze vroegen: “Wie was dan de Vader van Christus?” Mohammed zweeg en gaf geen antwoord. Na deze ontnuchterende ontmoeting met de christenen ontving Mohammed een aantal openbaringen van Allah, die tegenwoordig de antichristelijke verzen van de Koran vormen.
Mohammeds pijnlijke dood
In de zomer van 632 klaagde Mohammed over hevige pijn. Al snel kon hij niet meer opstaan om het gebed te leiden. Moslims beschuldigden een Joodse vrouw die drie jaar eerder Mohammed zou willen vermoorden met vergiftigd schapenvlees. In juli 632 stierf Mohammed op 62-jarige leeftijd in de armen van zijn lievelingsvrouw Aischa, die toen 18 jaar oud was. De laatste uren van Mohammed waren pijnlijk. Hij smeekte Allah hem te redden van de beproevingen van het graf en de dood. Hij zei tegen zijn volgelingen: “Ik ken Allah veel beter dan jullie; daarom vrees ik hem meer dan jullie.” “Hij stierf zeer pijnlijk en bad Allah voortdurend om hem te helpen,” zei Aischa.
Wat er na de dood van Mohammed gebeurde
De dood van Mohammed was aanvankelijk een grote schok voor de moslims. Hij had niemand tot zijn opvolger aangesteld. Menig moslim kon zich de dood van Mohammed nauwelijks voorstellen. Een van zijn latere kaliefen (opvolgers) zei: “Ik zal de handen en voeten afsnijden van iedereen die beweert, dat Mohammed gestorven is. Hij is opgevaren naar Allah en zal na 40 dagen weerkomen.” Tenslotte moest iedereen accepteren dat Mohammed niet meer leefde. Toen gebeurde er iets ongehoords. Behalve zijn vrouw Aisha en een paar van zijn familieleden bekommerde niemand zich om het lichaam van Mohammed. Bijna alle moslims hielden zich bezig met de vraag wie de nieuwe leider van de islamitische staat zou moeten zijn. Zijn lichaam werd uiteindelijk onder hoede van Aischa begraven.
Mohammeds “schoonvader” wordt zijn opvolger
De strijd om de opvolging van Mohammed leidde bijna tot een burgeroorlog onder de moslims. Na lange discussies werd uiteindelijk Abu Bakr gekozen tot Mohammeds kalief.
De nieuwe heerser moest ten eerste zorgen voor orde in Arabië. Want, toen de dood van Mohammed in het hele land bekend geworden was, vielen verschillende Arabische stammen van de islam af. De kalief moest eerst deze stammen met wapengeweld weer tot de islam bekeren.
Al de kaliefen waren familie van Mohammed
Abu Bakr stierf twee jaar na zijn verkiezing tot kalief. Hij werd opgevolgd door Omar (reg. 634-644), Osman (reg. 644-656) en Ali (reg. 656-661). Al deze kaliefen waren nauw verwant aan Mohammed. Abu Bakr was de vader van Mohammeds lievelingsvrouw Aischa. Mohammed was eens getrouwd met een van de dochters van Omar. Osman en Ali waren schoonzoons van de afgezant van Allah.
De “gouden eeuw” van de islam
Met uitzondering van Abu Bakr werden alle drie de kaliefen van Mohammed gewelddadig gedood bij binnenlandse onrust. Desalniettemin noemen moslims hun tijdperk “de gouden eeuw van de islam”. De reden waarom moslims deze eerste fase van de islam zo waarderen, is de snelle uitbreiding van de islamitische staat onder de eerste kaliefen. Binnen slechts 80 jaar na de dood van Mohammed vernietigden de legers van Arabië het Perzische wereldrijk, veroverden ze het hele Midden-Oosten en brachten ze alle landen van Noord-Afrika inclusief Spanje onder hun controle.
De officiële heruitgave van de koran
De koran is ook ontstaan tijdens het bewind van één van deze kaliefen. Het was Osman die de opdracht gaf om alle “openbaringen” van Allah aan Mohammed in de vorm van een boek samen te stellen. Dit werd toen de enige geldige koran. De kalief gaf opdracht tot verbranding van alle eerdere collecties van de koran, die verschillend van oorsprong en inhoud waren.
Bron: magazine Karmelmission, 01-2020
Noch de illustraties, noch de 153 eindnoten zijn overgenomen.