Haptonomie

Haptonomie
(Grieks haptomai = aanraken		 Bijbelse duiding en weerlegging
Richt zich op het gevoel, het gevoelsleven en het daarop gebaseerde gedrag (handelen en communicatie). Volgens de grondlegger van de haptonomie, Frans Veldman, heeft de mens niet alleen een lichaam en ziel, maar IS de mens lichamelijkheid (bezield lichaam). Vandaar dat hij de aanraking bedoelt om de ander bewust te maken van de samenhang tussen lichamelijke spanning en emoties.
Typische kenmerken van haptonomie zijn de zgn. bevestigende liefde (vgl. Anna Terruwe) en het betreden van ‘de haptische ruimte’.		 In het Nieuwe Testament brengt de aanraking met of door Jezus altijd genezing en bemoediging, bijv. Marc. 3:13 en Matt. 17:7.
De apostelen roepen ons op om het onreine niet aan te raken, 2 Cor. 6:17. Als wij blijven in Christus, kan de boze ons niet aanraken, 1 Joh. 5:18.
Als ‘bevestigende liefde’ kan haptonomie heilzaam zijn. Maar in de ‘haptische ruimte’ kan men ook komen tot ‘soul-mating’ met de haptonoom en gevoeligheid voor en overdracht van het paranormale.