In 2010 verscheen bij Way of Life Literature het boek “Keeping the kids: How to keep our children from falling prey to the world”(Hoe bewaren we onze kinderen voor het ten prooi vallen aan de wereld), een omvangrijk werk (482 blz.). De auteur, David Cloud, gaf toestemming om één hoofdstuk te vertalen. Dat hoofdstuk heeft bovenstaande titel. Het hoofdstuk is bewerkt overgenomen uit een preek van wijlen J.B. Buffington (1923-2009) in de Calvary Baptistchurch, Lakeland, Florida.
Het grootbrengen van kinderen behoort iets vreugdevols te zijn. Je zou thuis moeten zitten lachen om alle kleine dingen die gebeuren. Je behoort gelukkig te zijn. Ik kan over tieners spreken, omdat ik er zelf vier heb gehad. Mijn jongste dochter is 23, dus ik weet wel wat van tieners. Ik heb mensen horen zeggen: “Alles ging prima, totdat mijn kinderen tieners werden Toen ging het mis.” Het spijt me dat ik het moet zeggen, maar het is anders. Het meeste heeft al plaatsgevonden voor ze vijf jaar oud waren. Daarom roep ik alle moeders dringend op: “Laat niemand anders op je kinderen passen, behalve jijzelf en andere godvrezende mensen”. In die eerste vijf jaar worden houding, gedrag, veiligheid, doelen en veel andere zaken al ontwikkeld en ze zullen tot volle wasdom komen gedurende de tienerjaren. Een kind is als een computer. Wat je erin stopt, komt eruit. Je kunt iets in een computer stoppen en bidden dat er iets anders uit zal komen, maar dat zal niet gebeuren. Ik dring er op aan geen tijd te verspillen, maar vroeg te beginnen.
Hieronder staan enige oorzaken waardoor ouders hun tieners kunnen verliezen.
1. Ga af op wereldse raadgeving in plaats van het Woord van God met betrekking tot het opvoeden van kinderen.
“Welzalig de man die niet wandelt in de raad der goddelozen” (Psalm 1:1). De wereld kan je niet vertellen hoe je je jongen of meisje moet opvoeden. Het maakt me niet uit hoe goed ze opgeleid zijn: God kent de menselijke natuur beter dan wie ook. Hij heeft de kinderen gemaakt en jij moet je vasthouden aan het Woord van God. Het werkt! Wereldse raad opvolgen is dé manier om hen kwijt te raken.
In Hosea 4:6 staat: “Mijn volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis….” In Hosea 8: 12 staat: “Al schrijf Ik hun tienduizendvoudig mijn wetten voor, toch worden deze geacht als die van een vreemde.”
Waarom roken tieners marihuana? Dat doen ze om de werkelijkheid te ontvluchten en een fantasiewereld binnen te gaan. Dames die ’s middags soapseries op de tv volgen, vluchten uit de werkelijkheid. Als je verwacht je kinderen op te voeden en het soort vrouw meent te zijn dat je moet zijn, kun je die programma’s beter uitzetten en die dingen vergeten. Dat is geen realiteit. Dat is vluchtgedrag, het is dromen. Dat is net zo goed een vlucht uit de werkelijkheid, als een kind dat marihuana rookt.
2. Beschouw kinderen als een last, een plaag, een vloek, een rover van je tijd en plezier.
Een kind weet hoe je over hem denkt en reageert op dezelfde manier naar u toe. Zelfs een baby weet of je van hem houdt of niet. Als je denkt dat je kinderen een plaag zijn en een last die je in de weg staan, dan kun je hen maar het beste weggeven, want ze zullen je veel hartaanvallen bezorgen, als ze tieners worden. Je programmeert in hun hart dat ze je in de weg staan, dat ze je tijd kosten, dat ze alleen maar een last zijn, dat ze niet waardevol zijn en tegen de tijd dat ze tieners worden, komt al die wrok eruit. We moeten er rekening mee houden dat onze kinderen “een erfdeel des Heren zijn en Zijn beloning” (Psalm 127:3), omdat ze zullen leven en handelen naar wat wij hun hebben verteld dat ze zijn door onze houding ten opzichte van hen. Als ik hun heb verteld dat ze de vreugde van mijn leven zijn, dan is dat de manier waarop ze zullen leven.
3. Maak je bezittingen belangrijker dan je kinderen, maak je thuis geen fijne plaats.
Je vertelt hun: “Ga naar buiten; ga van mijn tapijt af!” en dan ben je verbaasd dat ze als tieners niet meer thuis willen komen. Nou geloof ik niet dat kinderen dingen stuk moeten maken en ik geloof dat ze moeten leren hoe ze rommel moeten opruimen, maar de mensen die in het huis wonen zijn belangrijker dan het huis, de meubels, het tapijt en de piano. Ik ben graag thuis. Daar kan ik mijn schoenen uitschoppen in de woonkamer. Daar kan ik ontspannen en mezelf vermaken; en ouders, jullie moeten er zorg voor dragen dat de kinderen zich ook zo voelen. Het is maar zelden gebeurd dat mijn kinderen vroegen of ze een nachtje weg mochten blijven. Als thuis een fijne plaats is, zullen ze hun vrienden er mee naar toe nemen. Voordat een kind vijf jaar is, weet hij of thuis een plaats is waar hij gelukkig is en waar hij zichzelf kan vermaken.
Nu geloof ik niet in een smerig huis. Er is een verschil tussen een vies huis en een huis dat comfortabel en een beetje rommelig is. Een vies huis is niet schoongemaakt, maar in een rommelig huis wordt geleefd. Wat zullen je kinderen denken van de plaats die ‘thuis’ wordt genoemd, als ze tieners zijn geworden? Plezier? Vreugde? Thuis zou de plek moeten zijn waar je je vrienden mee naar toe kunt nemen en plezier kunt hebben. Het belangrijkste wat ouders moeten doen, is hun kinderen ervan verzekeren dat zij belangrijker zijn dan wat ook in dat huis. Natuurlijk leer je hun hoe ze met de spullen moeten omgaan, maar ze moeten begrijpen dat zij degenen zijn die werkelijk belangrijk voor je zijn.
4. Vergelijk een kind ongunstig met een ander.
“Waarom kun je niet zijn als je zusje?” “Waarom gedraag je je niet zoals die jongen verderop in de straat?” Ik verzeker je, dat is wel het laatste wat ze willen. Als dat andere kind altijd hoge cijfers haalt, zal jouw kind tegen zichzelf zeggen: “Ik ben niet zoals hij; ik word een mislukkeling.” Als je dat niet weet, zal ik je even uit de droom helpen: je moet nooit kinderen vergelijken. De enige Persoon met wie we ons moeten vergelijken is Jezus Christus. Hij is de vergelijking.
5. Maak er een enorm punt van dat ze kinderen zijn.
Paulus zei: “Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, voelde ik als een kind, overlegde ik als een kind” (1 Kor. 13:11). Kinderen zijn kinderen en er zijn dingen die ze gewoon doen, omdat ze kinderen zijn. Blaas het niet zo op. Probeer geen volwassene van een kind te maken. Kinderen spelen graag. Het is voor hen niet natuurlijk om lang stil te zitten. Sommige van jullie zondagsschoolleraren denken, dat een klein kind zijn voeten op de vloer gaat zetten, zijn handen zal vouwen en zijn ogen op jou zal richten, terwijl jij hem een half uur les geeft. Word wakker uit die droom. De aandachtsboog van een kind is kort.
-
Ik denk aan één van mijn dochters die krijtjes in haar neus stopte.
-
Ik denk aan één van mijn andere dochters die haar schoenen uittrok in de Highland Park Baptistengemeente en ze over haar schouders gooide.
-
Eens wilde ik mijn preek beginnen en had de verschillende teksten gemarkeerd met paperclips en één van mijn kinderen had ze er allemaal uitgetrokken.
-
Een andere keer stond ik op om te preken en trok een kinderonderbroek uit mijn zak in plaats van een zakdoek.
-
Ik betrapte mijn zoon erop, dat hij probeerde de hond in de droger te stoppen. Hij was nat.
-
De kinderen namen een speklapje mee naar de tuin en bakten het in het zand, terwijl ze vader en moedertje speelden.
Kinderen doen dingen gewoon, niet uit rebellie, maar omdat ze kinderen zijn. Er is een enorm verschil tussen een kind zijn en een kind dat een rebel is. Reken af met rebellie, maar maak er geen enorm punt van dat een kind een kind is.
6. Dreig voortdurend en straf ineffectief
Je gaat door met dreigen, maar je doet niet waarmee je dreigt. Als je disciplineert, eis dan werkelijk gehoorzaamheid. Als ze nog steeds rebels zijn, heb je het niet goed gedaan, ofwel je houding was verkeerd, ofwel je ging niet door tot het echt indruk maakte. Als je het goed doet, hoef je het niet zo vaak te doen.
7. Kleineer hen.
“Jij stommeling; je kunt helemaal niets goed doen; waarom ga je niet opzij en laat je het mij doen?” Zo groeien ze op met een minderwaardigheidsgevoel, omdat jij hen hebt gekleineerd. Er zijn veel kinderen die geleerd hebben een mislukkeling te zijn voor ze vijf jaar oud zijn.
8. Als ze iets verkeerd doen, praat dan over hoe ze jou kapot maken en je reputatie te gronde richten.
Als een ouder dit doet, begrijpt het kind dat het niet belangrijk is, dat de ouder meer om zichzelf en zijn imago geeft, dan om het kind. Zijn zorg is alleen op zichzelf gericht. Als een kind dit merkt, zal hij beslist de reputatie van de ouder verwoesten!
9. Mannen en vrouwen maak ruzie waar de kinderen bij zijn.
Als mannen en vrouwen ruzie maken waar de kinderen bij zijn, leren ze dat het huwelijk meer een duel dan een duet is. En als ze trouwen zullen ze ruzie maken.
10. Discussieer erover, als je een kind disciplineert.
Als de man het kind disciplineert, zegt de moeder: “Denk je echt dat dat nodig is?” Het kind leert al snel een dergelijke situatie uit te buiten. Hij of zij zal het wagen om in de problemen te komen, alleen al om te zien hoe papa en mam ruziën. Als er gedisciplineerd wordt, moeten de ouders eensgezind zijn en het kind ook laten zien, dat ze eensgezind zijn. De moeder moet zeggen: “Als papa het gezegd heeft, dan is het goed.” De vader moet zeggen: “Als mama het gezegd heeft, dan is het goed.” Ze moeten elkaar steunen en eventuele meningsverschillen oplossen waar de kinderen niet bij zijn.
11. Schep op over hun talenten, maar niet over hun karakter en loop voortdurend met hen te pronken in het openbaar.
Het is wijs om op te scheppen over hun karakter niet over hun talenten.
12. Zet de televisie, radio of dvd aan en laat voortdurend wereldse muziek spelen.
Wereldse muziek schept een wereldse omgeving en creëert werelds gedrag. Aan de andere kant kun je een sfeer van stabiliteit, vrede en rust programmeren in je huis door goede christelijke muziek te spelen of te horen. Je kunt Bijbelverhalen afspelen in de kamer waar een kleine baby slaapt en je programmeert zo Bijbelverhalen in zijn kleine hoofdje. Kinderen hoeven dingen niet met opzet te leren; je brengt ze er gewoon mee in aanraking en ze zuigen het op als een spons. Ze zuigen het op. Laat gewoon kalmerende, Christusvererende muziek spelen in je huis en je programmeert iets van veiligheid, rust en vrede in de harten van de kinderen.
13. Leer hen om bang te zijn.
Als het bliksemt of stormt, zelfs als je zelf bang bent, laat het niet zien. Als een kind valt, kijkt het op naar zijn ouders om te zien of het moet huilen. Als hij valt, maak er dan geen enorm punt van, want dan zal hij dat de rest van zijn leven blijven verwachten. Elke keer als hij een klein probleempje heeft, zal hij verwachten dat iemand er een enorm punt van maakt en zich druk maakt over hem, maar zo is het echte leven niet. Als hij valt, neem het dan licht op en moedig hem aan om zelf op te staan en door te gaan. Ik ken een moeder die onmiddellijk rent om een aspirientje te gaan halen, zodra haar kind valt! Er zijn veel angsten die mensen kunnen hebben, die hen zijn aangeleerd door hun ouders.
Vrienden, we moeten onze angsten onder ogen zien. Een van mijn dochters was doodsbang voor honden. Op een dag kwam ze het huis binnen rennen en ik dacht dat er een tijger achter haar aan zat, maar het was alleen maar een klein hondje. Je kunt angst er niet uit praten, dus nam ik een hond. Ik hoefde niet zo nodig een hond, maar ik nam een hond om een klein meisje te helpen haar angsten onder ogen te zien. Een van mijn zoons leerde zwemmen, maar was bang om het diepe gedeelte van het zwembad over te zwemmen. Op een dag zei ik: “Je gaat het diepe over zwemmen voor we naar huis gaan.” Hij deed het en zijn angst was verdwenen. Als ik het had genegeerd, zou zijn angst zijn gegroeid. Als je gedreven wordt door angst, kan het je verlammen. Loop niet weg voor je angsten; zie ze onder ogen. Laat geen angst binnensijpelen in het hart van je zoon of dochter. Als ze naar je opkijken, moeten ze vertrouwen en zekerheid zien (maar geen trots). Veel ouders hebben hun kind geleerd dat het niet kan gaan slapen zonder een lichtje aan. Als ze bang zijn in het donker, blijf dan bij hen in het donker en laat ze zien dat er niets is om bang voor te zijn.
14. Neem niet de tijd om naar hen te luisteren en met hen te praten.
Als je het te druk hebt om met hen te praten als ze klein zijn, zullen ze naar iemand anders gaan voor raad, als ze ouder worden. Tegen de tijd dat ze vijf jaar zijn, hebben ze al een beeld van jou of je de tijd neemt om naar hen te luisteren of dat je het te druk hebt. Neem de tijd om naar hen te luisteren ook als hun gesprekje niets te betekenen heeft, zodat ze met je zullen praten en naar je luisteren als de gespreksonderwerpen serieus worden.
15. Wees een dubbele persoonlijkheid.
Als je in de kerk een ander persoon bent dan thuis, weten de kinderen dat je niet echt bent en dat waarderen ze niet. Die hypocrisie zal hen te gronde richten.
16. Bekritiseer de voorganger waar ze bij zijn.
Als je de prediker bekritiseert waar ze bij zijn, moet je er niet van opkijken als het kind weigert om autoriteit te gehoorzamen en weigert om de vermaningen van de prediker ter harte te nemen.
17. Moeder, leer je jonge dochter rebellie.
We leren door te handelen en de moeder leert haar dochter rebellie door haar eigen koppigheid en ongehoorzaamheid aan haar echtgenoot, de prediker en andere autoriteit. Ze leert rebellie, doordat het haar niets kan schelen hoe ze eruit ziet voor haar echtgenoot. Moeder, het kleine meisje krijgt een beeld van wat een dame is door jou. Als de moeder verliefd is op haar man, hem toegewijd en onderworpen is aan hem, zal haar dochter opgroeien en haar voorbeeld volgen en ze zal haar man volgen naar het einde van de wereld, niet om hem eraf te duwen, maar om met hem mee te gaan. Veel mannen die door God waren geroepen in de bediening hebben grote problemen, omdat hun vrouwen niet onderworpen zijn. Hun echtgenotes zijn meer toegewijd aan hun moeder dan aan hun echtgenoot. Ze zijn niet bereid hun familie achter te laten om te gaan naar de plaats waar God hen roept. Een vraag die ik elke jonge vrouw stel die in mijn kantoor zit voor een gesprek voor ze gaat trouwen, is: “Houd je genoeg van deze man om je vader en moeder te verlaten?” Ik vraag hetzelfde aan de jonge man. Als je die vraag niet met ‘ja’ kunt beantwoorden, ben je er nog niet aan toe om te trouwen. Moeder, kijk in de spiegel, want het kleine meisje dat opgroeit in jouw huis zal waarschijnlijk net zo zijn als jij in haar houding ten opzichte van autoriteit en mannen in het algemeen en in haar houding ten opzichte van haar echtgenoot in het bijzonder. Als je erover denkt om met een bepaald meisje te trouwen, zal je naar haar moeder moeten kijken en naar haar houding ten opzichte van deze zaken.
18. Papa, behandel je vrouw met een gebrek aan respect.
Behandel je echtgenote met gebrek aan respect en medeleven en je zoon zal opgroeien en hetzelfde doen. Voordat je met een jonge man trouwt, kun je beter goed naar zijn vader kijken en naar de houding van zijn vader ten opzichte van zijn echtgenote. Als een vader voortdurend praat over andere vrouwen, over blondjes en brunettes en roodharigen, dan zal de jonge zoon zijn voorbeeld volgen. De vader moet zijn zoon leren dat hij zijn vrouw toegewijd is en dat hij bereid is voor haar te sterven, dan zal de jongen als hij opgegroeid is op zijn bruiloft zeggen: “Totdat de dood ons scheidt” en het ook menen. De vader moet zijn zoon leren hoe hij meisjes vriendelijk kan bejegenen en hoe hij een gentleman kan zijn ten opzichte van vrouwen en hoe hij gepast respect moet hebben voor de andere sekse. En daarmee moet hij al jong beginnen.
19. Vader, leer je zoon een slappeling te zijn.
Weet je dat er een verschil is tussen hoe je een meisje en hoe je een jongen opvoedt? Een meisje behandel je met tederheid, een jongen haak je pootje als hij voorbij loopt! Een jongen heeft een ruwe aanpak nodig. Je wil dat hij opgroeit tot een man, niet tot een mietje. Koop een paar bokshandschoenen en ga met hem op de vuist. Worstel met hem en laat hem af en toe winnen, maar soms moet je hem in een stevige houdgreep nemen, zodat hij leert wat de werkelijkheid is. Het leven is hard en een man moet leren hoe hij daarmee om moet gaan. Hij moet leren dat het leven pijn met zich meebrengt, dat het een kwestie van geven en nemen is en hij moet weten hoe hij moet nemen. Leer hem te lopen als een man, te werken als een man en te denken als een man. De vader moet degene zijn die de overhand heeft in het leven van zijn zoon. De moeder moet degene zijn die de overhand heeft in het leven van haar dochter. Er zijn jongens die zo gehecht zijn geraakt aan hun moeder dat ze niet in staat zijn een succesvol huwelijk te hebben.
20. Leer je kinderen, dat je hen niet vertrouwt.
We weten dat dwaasheid vastzit in het hart van een kind en dat kinderen kinderen zijn. Ze moeten leren hoe ze betrouwbaar en eerlijk moeten zijn, maar we moeten het de kinderen laten weten dat we hen vertrouwen. Vroeg in hun leven moeten we onze kinderen vertellen dat we niet willen dat ze ons vertrouwen beschamen. “Ik vertrouw je zoon; ik vertrouw je dochter; lieg niet tegen me. Als je tegen me liegt, kan ik je niet vertrouwen.” Leer het hun vanaf hun vroegste jeugd, “Spreek de waarheid; spreek de waarheid; spreek de waarheid.” Mijn vader stierf, toen ik op de middelbare school zat. Als ik me voornam om ergens heen te gaan, zei mijn moeder altijd: “Zoon, ik vertrouw je.” Dat heeft me voor een heleboel ellende behoed. Maar als ze had gezegd: “Ik vertrouw je niet, zoon”, dan zou ik naar haar wantrouwen hebben gehandeld.
Conclusie
In het boek Spreuken is de degelijke huisvrouw geen zakenvrouw; ze is de moeder en echtgenote thuis. Thuis is niet de gevangenis van de vrouw, maar haar troon. Vader, in Psalm 128 spreekt God over het huisgezin op deze manier:
“Welzalig ieder die de HERE vreest, die in zijn wegen wandelt. Want gij zult eten de opbrengst van uw handen; welzalig gij, het zal u welgaan. Uw vrouw zal zijn als een vruchtbare wijnstok binnen in uw huis; uw zonen als olijfscheuten rondom uw dis. Zie, zo zal de man gezegend worden, die de HERE vreest” (Psalm 128: 1-4).
Wat God aan Job gaf na al zijn beproevingen, was dat zijn huis werd hersteld en dat hij zijn kinderen zag tot de vierde generatie. Ik ken ouders die alleen maar uitzien naar het moment dat hun kinderen oud genoeg zijn om het huis uit te gaan. Weet je waarom? Omdat ze voordat de kinderen vijf jaar waren de verkeerde dingen in hun hart hadden geprogrammeerd en hen de verkeerde dingen hadden voorgeleefd.
David Cloud
Bewijsvoering
Feit – Verklaring – Interpretatie – Wat is bewijs?
Betekenis van de woorden
Wanneer is iets “BEWEZEN” ?
bijvoorbeeld: 1. natuurwetenschappelijk / technisch bewijs,
2. juridisch bewijs,
3. historisch bewijs,
enz.
1. Natuurwetenschappelijk/technisch bewijs
Verklaringen
brandbare materialen bevatten phlogiston, een substantie zonder kleur, geur, smaak of gewicht. Phlogiston wordt uit het materiaal vrijgemaakt door verbranding.
Bij verbranding neemt de stof zuurstof op en neemt het gewicht toe.
Bewijs (kan in schoolpracticum):
Behoud van massa
Experimenteel te bewijzen door elk mens
2. Juridisch bewijs
Feit: Jan is gezien
Verklaringen: a.Hij is per trein van Amsterdam naar Zwolle gereisd.
b.Hij is per auto van Amsterdam naar Zwolle gereisd.
c. Hij is van Amsterdam naar Zwolle gefietst.
Bewijs: Jan zegt zelf hoe hij gereisd heeft en toont
Is dit voldoende bewijs? Of zijn er andere mogelijkheden?
– Jan kan intussen ook heel andere plaatsen in Nederland bezocht hebben.
– Jan kan per helikopter gereisd hebben en het kaartje alleen als alibi gekocht hebben.
– enz.
3. Historisch bewijs (bijv. evolutietheorie)
Feit: fossiele botten
Verklaring:
Bewijs ?
Andere interpretaties
Conclusie
• Wat is bewezen en wat is interpretatie/verklaring ?
• Kan men het verleden natuurwetenschappelijk bewijzen ?
• Is conclusies trekken uit waarnemingen buiten meetgebied betrouwbaar?
Bv. Kan men uit temperatuur-metingen in het heden met zekerheid zeggen wat de temperatuur in het verleden
was?
Interpoleren – extrapoleren; het verschil
Wat is het ?
dr.W.Hoek
Hoe wordt de grondslag gelegd in de eerste vijf levensjaren, waardoor je in de tienerjaren afhaakt?
In 2010 verscheen bij Way of Life Literature het boek “Keeping the kids: How to keep our children from falling prey to the world”(Hoe bewaren we onze kinderen voor het ten prooi vallen aan de wereld), een omvangrijk werk (482 blz.). De auteur, David Cloud, gaf toestemming om één hoofdstuk te vertalen. Dat hoofdstuk heeft bovenstaande titel. Het hoofdstuk is bewerkt overgenomen uit een preek van wijlen J.B. Buffington (1923-2009) in de Calvary Baptistchurch, Lakeland, Florida.
Het grootbrengen van kinderen behoort iets vreugdevols te zijn. Je zou thuis moeten zitten lachen om alle kleine dingen die gebeuren. Je behoort gelukkig te zijn. Ik kan over tieners spreken, omdat ik er zelf vier heb gehad. Mijn jongste dochter is 23, dus ik weet wel wat van tieners. Ik heb mensen horen zeggen: “Alles ging prima, totdat mijn kinderen tieners werden Toen ging het mis.” Het spijt me dat ik het moet zeggen, maar het is anders. Het meeste heeft al plaatsgevonden voor ze vijf jaar oud waren. Daarom roep ik alle moeders dringend op: “Laat niemand anders op je kinderen passen, behalve jijzelf en andere godvrezende mensen”. In die eerste vijf jaar worden houding, gedrag, veiligheid, doelen en veel andere zaken al ontwikkeld en ze zullen tot volle wasdom komen gedurende de tienerjaren. Een kind is als een computer. Wat je erin stopt, komt eruit. Je kunt iets in een computer stoppen en bidden dat er iets anders uit zal komen, maar dat zal niet gebeuren. Ik dring er op aan geen tijd te verspillen, maar vroeg te beginnen.
Hieronder staan enige oorzaken waardoor ouders hun tieners kunnen verliezen.
1. Ga af op wereldse raadgeving in plaats van het Woord van God met betrekking tot het opvoeden van kinderen.
“Welzalig de man die niet wandelt in de raad der goddelozen” (Psalm 1:1). De wereld kan je niet vertellen hoe je je jongen of meisje moet opvoeden. Het maakt me niet uit hoe goed ze opgeleid zijn: God kent de menselijke natuur beter dan wie ook. Hij heeft de kinderen gemaakt en jij moet je vasthouden aan het Woord van God. Het werkt! Wereldse raad opvolgen is dé manier om hen kwijt te raken.
In Hosea 4:6 staat: “Mijn volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis….” In Hosea 8: 12 staat: “Al schrijf Ik hun tienduizendvoudig mijn wetten voor, toch worden deze geacht als die van een vreemde.”
Waarom roken tieners marihuana? Dat doen ze om de werkelijkheid te ontvluchten en een fantasiewereld binnen te gaan. Dames die ’s middags soapseries op de tv volgen, vluchten uit de werkelijkheid. Als je verwacht je kinderen op te voeden en het soort vrouw meent te zijn dat je moet zijn, kun je die programma’s beter uitzetten en die dingen vergeten. Dat is geen realiteit. Dat is vluchtgedrag, het is dromen. Dat is net zo goed een vlucht uit de werkelijkheid, als een kind dat marihuana rookt.
2. Beschouw kinderen als een last, een plaag, een vloek, een rover van je tijd en plezier.
Een kind weet hoe je over hem denkt en reageert op dezelfde manier naar u toe. Zelfs een baby weet of je van hem houdt of niet. Als je denkt dat je kinderen een plaag zijn en een last die je in de weg staan, dan kun je hen maar het beste weggeven, want ze zullen je veel hartaanvallen bezorgen, als ze tieners worden. Je programmeert in hun hart dat ze je in de weg staan, dat ze je tijd kosten, dat ze alleen maar een last zijn, dat ze niet waardevol zijn en tegen de tijd dat ze tieners worden, komt al die wrok eruit. We moeten er rekening mee houden dat onze kinderen “een erfdeel des Heren zijn en Zijn beloning” (Psalm 127:3), omdat ze zullen leven en handelen naar wat wij hun hebben verteld dat ze zijn door onze houding ten opzichte van hen. Als ik hun heb verteld dat ze de vreugde van mijn leven zijn, dan is dat de manier waarop ze zullen leven.
3. Maak je bezittingen belangrijker dan je kinderen, maak je thuis geen fijne plaats.
Je vertelt hun: “Ga naar buiten; ga van mijn tapijt af!” en dan ben je verbaasd dat ze als tieners niet meer thuis willen komen. Nou geloof ik niet dat kinderen dingen stuk moeten maken en ik geloof dat ze moeten leren hoe ze rommel moeten opruimen, maar de mensen die in het huis wonen zijn belangrijker dan het huis, de meubels, het tapijt en de piano. Ik ben graag thuis. Daar kan ik mijn schoenen uitschoppen in de woonkamer. Daar kan ik ontspannen en mezelf vermaken; en ouders, jullie moeten er zorg voor dragen dat de kinderen zich ook zo voelen. Het is maar zelden gebeurd dat mijn kinderen vroegen of ze een nachtje weg mochten blijven. Als thuis een fijne plaats is, zullen ze hun vrienden er mee naar toe nemen. Voordat een kind vijf jaar is, weet hij of thuis een plaats is waar hij gelukkig is en waar hij zichzelf kan vermaken.
Nu geloof ik niet in een smerig huis. Er is een verschil tussen een vies huis en een huis dat comfortabel en een beetje rommelig is. Een vies huis is niet schoongemaakt, maar in een rommelig huis wordt geleefd. Wat zullen je kinderen denken van de plaats die ‘thuis’ wordt genoemd, als ze tieners zijn geworden? Plezier? Vreugde? Thuis zou de plek moeten zijn waar je je vrienden mee naar toe kunt nemen en plezier kunt hebben. Het belangrijkste wat ouders moeten doen, is hun kinderen ervan verzekeren dat zij belangrijker zijn dan wat ook in dat huis. Natuurlijk leer je hun hoe ze met de spullen moeten omgaan, maar ze moeten begrijpen dat zij degenen zijn die werkelijk belangrijk voor je zijn.
4. Vergelijk een kind ongunstig met een ander.
“Waarom kun je niet zijn als je zusje?” “Waarom gedraag je je niet zoals die jongen verderop in de straat?” Ik verzeker je, dat is wel het laatste wat ze willen. Als dat andere kind altijd hoge cijfers haalt, zal jouw kind tegen zichzelf zeggen: “Ik ben niet zoals hij; ik word een mislukkeling.” Als je dat niet weet, zal ik je even uit de droom helpen: je moet nooit kinderen vergelijken. De enige Persoon met wie we ons moeten vergelijken is Jezus Christus. Hij is de vergelijking.
5. Maak er een enorm punt van dat ze kinderen zijn.
Paulus zei: “Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, voelde ik als een kind, overlegde ik als een kind” (1 Kor. 13:11). Kinderen zijn kinderen en er zijn dingen die ze gewoon doen, omdat ze kinderen zijn. Blaas het niet zo op. Probeer geen volwassene van een kind te maken. Kinderen spelen graag. Het is voor hen niet natuurlijk om lang stil te zitten. Sommige van jullie zondagsschoolleraren denken, dat een klein kind zijn voeten op de vloer gaat zetten, zijn handen zal vouwen en zijn ogen op jou zal richten, terwijl jij hem een half uur les geeft. Word wakker uit die droom. De aandachtsboog van een kind is kort.
Ik denk aan één van mijn dochters die krijtjes in haar neus stopte.
Ik denk aan één van mijn andere dochters die haar schoenen uittrok in de Highland Park Baptistengemeente en ze over haar schouders gooide.
Eens wilde ik mijn preek beginnen en had de verschillende teksten gemarkeerd met paperclips en één van mijn kinderen had ze er allemaal uitgetrokken.
Een andere keer stond ik op om te preken en trok een kinderonderbroek uit mijn zak in plaats van een zakdoek.
Ik betrapte mijn zoon erop, dat hij probeerde de hond in de droger te stoppen. Hij was nat.
De kinderen namen een speklapje mee naar de tuin en bakten het in het zand, terwijl ze vader en moedertje speelden.
Kinderen doen dingen gewoon, niet uit rebellie, maar omdat ze kinderen zijn. Er is een enorm verschil tussen een kind zijn en een kind dat een rebel is. Reken af met rebellie, maar maak er geen enorm punt van dat een kind een kind is.
6. Dreig voortdurend en straf ineffectief
Je gaat door met dreigen, maar je doet niet waarmee je dreigt. Als je disciplineert, eis dan werkelijk gehoorzaamheid. Als ze nog steeds rebels zijn, heb je het niet goed gedaan, ofwel je houding was verkeerd, ofwel je ging niet door tot het echt indruk maakte. Als je het goed doet, hoef je het niet zo vaak te doen.
7. Kleineer hen.
“Jij stommeling; je kunt helemaal niets goed doen; waarom ga je niet opzij en laat je het mij doen?” Zo groeien ze op met een minderwaardigheidsgevoel, omdat jij hen hebt gekleineerd. Er zijn veel kinderen die geleerd hebben een mislukkeling te zijn voor ze vijf jaar oud zijn.
8. Als ze iets verkeerd doen, praat dan over hoe ze jou kapot maken en je reputatie te gronde richten.
Als een ouder dit doet, begrijpt het kind dat het niet belangrijk is, dat de ouder meer om zichzelf en zijn imago geeft, dan om het kind. Zijn zorg is alleen op zichzelf gericht. Als een kind dit merkt, zal hij beslist de reputatie van de ouder verwoesten!
9. Mannen en vrouwen maak ruzie waar de kinderen bij zijn.
Als mannen en vrouwen ruzie maken waar de kinderen bij zijn, leren ze dat het huwelijk meer een duel dan een duet is. En als ze trouwen zullen ze ruzie maken.
10. Discussieer erover, als je een kind disciplineert.
Als de man het kind disciplineert, zegt de moeder: “Denk je echt dat dat nodig is?” Het kind leert al snel een dergelijke situatie uit te buiten. Hij of zij zal het wagen om in de problemen te komen, alleen al om te zien hoe papa en mam ruziën. Als er gedisciplineerd wordt, moeten de ouders eensgezind zijn en het kind ook laten zien, dat ze eensgezind zijn. De moeder moet zeggen: “Als papa het gezegd heeft, dan is het goed.” De vader moet zeggen: “Als mama het gezegd heeft, dan is het goed.” Ze moeten elkaar steunen en eventuele meningsverschillen oplossen waar de kinderen niet bij zijn.
11. Schep op over hun talenten, maar niet over hun karakter en loop voortdurend met hen te pronken in het openbaar.
Het is wijs om op te scheppen over hun karakter niet over hun talenten.
12. Zet de televisie, radio of dvd aan en laat voortdurend wereldse muziek spelen.
Wereldse muziek schept een wereldse omgeving en creëert werelds gedrag. Aan de andere kant kun je een sfeer van stabiliteit, vrede en rust programmeren in je huis door goede christelijke muziek te spelen of te horen. Je kunt Bijbelverhalen afspelen in de kamer waar een kleine baby slaapt en je programmeert zo Bijbelverhalen in zijn kleine hoofdje. Kinderen hoeven dingen niet met opzet te leren; je brengt ze er gewoon mee in aanraking en ze zuigen het op als een spons. Ze zuigen het op. Laat gewoon kalmerende, Christusvererende muziek spelen in je huis en je programmeert iets van veiligheid, rust en vrede in de harten van de kinderen.
13. Leer hen om bang te zijn.
Als het bliksemt of stormt, zelfs als je zelf bang bent, laat het niet zien. Als een kind valt, kijkt het op naar zijn ouders om te zien of het moet huilen. Als hij valt, maak er dan geen enorm punt van, want dan zal hij dat de rest van zijn leven blijven verwachten. Elke keer als hij een klein probleempje heeft, zal hij verwachten dat iemand er een enorm punt van maakt en zich druk maakt over hem, maar zo is het echte leven niet. Als hij valt, neem het dan licht op en moedig hem aan om zelf op te staan en door te gaan. Ik ken een moeder die onmiddellijk rent om een aspirientje te gaan halen, zodra haar kind valt! Er zijn veel angsten die mensen kunnen hebben, die hen zijn aangeleerd door hun ouders.
Vrienden, we moeten onze angsten onder ogen zien. Een van mijn dochters was doodsbang voor honden. Op een dag kwam ze het huis binnen rennen en ik dacht dat er een tijger achter haar aan zat, maar het was alleen maar een klein hondje. Je kunt angst er niet uit praten, dus nam ik een hond. Ik hoefde niet zo nodig een hond, maar ik nam een hond om een klein meisje te helpen haar angsten onder ogen te zien. Een van mijn zoons leerde zwemmen, maar was bang om het diepe gedeelte van het zwembad over te zwemmen. Op een dag zei ik: “Je gaat het diepe over zwemmen voor we naar huis gaan.” Hij deed het en zijn angst was verdwenen. Als ik het had genegeerd, zou zijn angst zijn gegroeid. Als je gedreven wordt door angst, kan het je verlammen. Loop niet weg voor je angsten; zie ze onder ogen. Laat geen angst binnensijpelen in het hart van je zoon of dochter. Als ze naar je opkijken, moeten ze vertrouwen en zekerheid zien (maar geen trots). Veel ouders hebben hun kind geleerd dat het niet kan gaan slapen zonder een lichtje aan. Als ze bang zijn in het donker, blijf dan bij hen in het donker en laat ze zien dat er niets is om bang voor te zijn.
14. Neem niet de tijd om naar hen te luisteren en met hen te praten.
Als je het te druk hebt om met hen te praten als ze klein zijn, zullen ze naar iemand anders gaan voor raad, als ze ouder worden. Tegen de tijd dat ze vijf jaar zijn, hebben ze al een beeld van jou of je de tijd neemt om naar hen te luisteren of dat je het te druk hebt. Neem de tijd om naar hen te luisteren ook als hun gesprekje niets te betekenen heeft, zodat ze met je zullen praten en naar je luisteren als de gespreksonderwerpen serieus worden.
15. Wees een dubbele persoonlijkheid.
Als je in de kerk een ander persoon bent dan thuis, weten de kinderen dat je niet echt bent en dat waarderen ze niet. Die hypocrisie zal hen te gronde richten.
16. Bekritiseer de voorganger waar ze bij zijn.
Als je de prediker bekritiseert waar ze bij zijn, moet je er niet van opkijken als het kind weigert om autoriteit te gehoorzamen en weigert om de vermaningen van de prediker ter harte te nemen.
17. Moeder, leer je jonge dochter rebellie.
We leren door te handelen en de moeder leert haar dochter rebellie door haar eigen koppigheid en ongehoorzaamheid aan haar echtgenoot, de prediker en andere autoriteit. Ze leert rebellie, doordat het haar niets kan schelen hoe ze eruit ziet voor haar echtgenoot. Moeder, het kleine meisje krijgt een beeld van wat een dame is door jou. Als de moeder verliefd is op haar man, hem toegewijd en onderworpen is aan hem, zal haar dochter opgroeien en haar voorbeeld volgen en ze zal haar man volgen naar het einde van de wereld, niet om hem eraf te duwen, maar om met hem mee te gaan. Veel mannen die door God waren geroepen in de bediening hebben grote problemen, omdat hun vrouwen niet onderworpen zijn. Hun echtgenotes zijn meer toegewijd aan hun moeder dan aan hun echtgenoot. Ze zijn niet bereid hun familie achter te laten om te gaan naar de plaats waar God hen roept. Een vraag die ik elke jonge vrouw stel die in mijn kantoor zit voor een gesprek voor ze gaat trouwen, is: “Houd je genoeg van deze man om je vader en moeder te verlaten?” Ik vraag hetzelfde aan de jonge man. Als je die vraag niet met ‘ja’ kunt beantwoorden, ben je er nog niet aan toe om te trouwen. Moeder, kijk in de spiegel, want het kleine meisje dat opgroeit in jouw huis zal waarschijnlijk net zo zijn als jij in haar houding ten opzichte van autoriteit en mannen in het algemeen en in haar houding ten opzichte van haar echtgenoot in het bijzonder. Als je erover denkt om met een bepaald meisje te trouwen, zal je naar haar moeder moeten kijken en naar haar houding ten opzichte van deze zaken.
18. Papa, behandel je vrouw met een gebrek aan respect.
Behandel je echtgenote met gebrek aan respect en medeleven en je zoon zal opgroeien en hetzelfde doen. Voordat je met een jonge man trouwt, kun je beter goed naar zijn vader kijken en naar de houding van zijn vader ten opzichte van zijn echtgenote. Als een vader voortdurend praat over andere vrouwen, over blondjes en brunettes en roodharigen, dan zal de jonge zoon zijn voorbeeld volgen. De vader moet zijn zoon leren dat hij zijn vrouw toegewijd is en dat hij bereid is voor haar te sterven, dan zal de jongen als hij opgegroeid is op zijn bruiloft zeggen: “Totdat de dood ons scheidt” en het ook menen. De vader moet zijn zoon leren hoe hij meisjes vriendelijk kan bejegenen en hoe hij een gentleman kan zijn ten opzichte van vrouwen en hoe hij gepast respect moet hebben voor de andere sekse. En daarmee moet hij al jong beginnen.
19. Vader, leer je zoon een slappeling te zijn.
Weet je dat er een verschil is tussen hoe je een meisje en hoe je een jongen opvoedt? Een meisje behandel je met tederheid, een jongen haak je pootje als hij voorbij loopt! Een jongen heeft een ruwe aanpak nodig. Je wil dat hij opgroeit tot een man, niet tot een mietje. Koop een paar bokshandschoenen en ga met hem op de vuist. Worstel met hem en laat hem af en toe winnen, maar soms moet je hem in een stevige houdgreep nemen, zodat hij leert wat de werkelijkheid is. Het leven is hard en een man moet leren hoe hij daarmee om moet gaan. Hij moet leren dat het leven pijn met zich meebrengt, dat het een kwestie van geven en nemen is en hij moet weten hoe hij moet nemen. Leer hem te lopen als een man, te werken als een man en te denken als een man. De vader moet degene zijn die de overhand heeft in het leven van zijn zoon. De moeder moet degene zijn die de overhand heeft in het leven van haar dochter. Er zijn jongens die zo gehecht zijn geraakt aan hun moeder dat ze niet in staat zijn een succesvol huwelijk te hebben.
20. Leer je kinderen, dat je hen niet vertrouwt.
We weten dat dwaasheid vastzit in het hart van een kind en dat kinderen kinderen zijn. Ze moeten leren hoe ze betrouwbaar en eerlijk moeten zijn, maar we moeten het de kinderen laten weten dat we hen vertrouwen. Vroeg in hun leven moeten we onze kinderen vertellen dat we niet willen dat ze ons vertrouwen beschamen. “Ik vertrouw je zoon; ik vertrouw je dochter; lieg niet tegen me. Als je tegen me liegt, kan ik je niet vertrouwen.” Leer het hun vanaf hun vroegste jeugd, “Spreek de waarheid; spreek de waarheid; spreek de waarheid.” Mijn vader stierf, toen ik op de middelbare school zat. Als ik me voornam om ergens heen te gaan, zei mijn moeder altijd: “Zoon, ik vertrouw je.” Dat heeft me voor een heleboel ellende behoed. Maar als ze had gezegd: “Ik vertrouw je niet, zoon”, dan zou ik naar haar wantrouwen hebben gehandeld.
Conclusie
In het boek Spreuken is de degelijke huisvrouw geen zakenvrouw; ze is de moeder en echtgenote thuis. Thuis is niet de gevangenis van de vrouw, maar haar troon. Vader, in Psalm 128 spreekt God over het huisgezin op deze manier:
“Welzalig ieder die de HERE vreest, die in zijn wegen wandelt. Want gij zult eten de opbrengst van uw handen; welzalig gij, het zal u welgaan. Uw vrouw zal zijn als een vruchtbare wijnstok binnen in uw huis; uw zonen als olijfscheuten rondom uw dis. Zie, zo zal de man gezegend worden, die de HERE vreest” (Psalm 128: 1-4).
Wat God aan Job gaf na al zijn beproevingen, was dat zijn huis werd hersteld en dat hij zijn kinderen zag tot de vierde generatie. Ik ken ouders die alleen maar uitzien naar het moment dat hun kinderen oud genoeg zijn om het huis uit te gaan. Weet je waarom? Omdat ze voordat de kinderen vijf jaar waren de verkeerde dingen in hun hart hadden geprogrammeerd en hen de verkeerde dingen hadden voorgeleefd.
David Cloud
“Wat hebt gij daar in uw hand ? “ (1Sam 17) deel 2
Deze keer vragen we David: “Wat hebt gij daar in uw hand ?“. De aandachtige lezer van 1Samuël 17 zal zeggen: “Een slinger, een steen en een staf.” De slinger en de steen hebben een belangrijke rol in deze geschiedenis. We willen ingaan op datgene wat vooraf gaat, omdat we er belangrijke lessen uit kunnen leren.
David, een beeld van de Heere Jezus, als de Geliefde
Davids naam betekent ‘geliefde”, de Geliefde van de hemelse Vader, van Wie de Vader getuigde in Matth 3:17: “Deze is mijn Zoon, de geliefde, in wie Ik mijn welbehagen heb.”
David, een beeld van de Heere Jezus is, als degene Die naar deze aarde kwam.
1 Sam:17:18 Isaï zeide tot zijn zoon David: “…gij moet gaan zien hoe uw broeders het maken.”
David wist dat hij niet naar een speelplaats ging, maar naar het slagveld. Hij deed dit in opdracht van zijn vader. De Heere Jezus kwam naar deze wereld: op vijandig terrein. Want de satan is de overste van deze wereld. (Joh 14:30) Al kort nadat Hij geboren was, probeerde Herodus de Heere Jezus te vermoorden!!
David, een beeld van de Heere Jezus, als de gehoorzame Zoon, is
.David was gehoorzaam aan zijn vader. Hij deed zoals Isaï hem bevolen had. (vs. 20) Hoe lijkt hij hier op de Heere Jezus. Fil 2:8:”En uiterlijk als een mens bevonden, heeft Hij Zichzelf vernederd, gehoorzaam wordend tot de dood, ja [tot] de kruisdood.” En ook Joh 4 :34:” Mijn voedsel is, dat Ik de wil doe van Hem die Mij heeft gezonden en zijn werk volbreng.”
Ieder dag stonden de Israëlieten en de Filistijnen tegenover elkaar. David komt en vraagt zijn broers hoe het hun gaat. Terwijl hij met hen spreekt, ziet en hoort hij Goliat en ziet ook dat de Israëlieten op de vlucht slaan.” Heb je hem gezien?” zeggen de mannen die bij David zijn. Degene die hem verslaat, zal rijk worden en mag trouwen met de dochter van de koning. (vs.21 enz.)
Eliab hoort dit gesprek en wordt boos op David en beschuldigt hem van overmoed en boosheid en dat hij alleen maar gekomen is om de strijd te zien. Hoe kwam dat zo? We moeten dan teruggrijpen naar hoofdstuk 16. Het moet een behoorlijke schok voor Eliab geweest zijn, dat niet hij maar David gezalfd werd. Het is aannemelijk dat hij juist daardoor behoorlijk jaloers was en dat al die beschuldigingen daaruit voortkwamen? Hoe mooi is Davids reactie: Hij stelt een vraag en wendt zich af van zijn broer Eliab. Waarom? Omdat hij weet wie zijn echte vijand is!! Dat is niet Eliab, maar Goliat! Ik denk dat er een rijke les in deze houding ligt. Familieleden zijn niet elkaars vijanden! De vijand is iemand van buiten de familie! Een vijand die er alleen maar op uit is tweedracht te zaaien. Hoe verdrietig! Eliab was door zijn jaloersheid en boosheid de reden dat David zich van hem afkeerde.
David een beeld van de Heere Jezus, als de bemoediger, is.
Hij spreekt in vers 32 tot de koning woorden van bemoediging: “Laat niemand om hem de moed verliezen, uw knecht zal gaan en met deze Filistijn strijden.” De moed verliezen ……. Er zijn zoveel gelovige mensen, die de moed verloren hebben. Misschien bent u ook wel in een situatie geweest, dat u de moed verloren hebt, vanwege familieleden, kinderen, collega’s. Kent u dat ? Ja? Ik ook!
Ik herinner me een situatie waarin ik zo in de put zat, dat ik achter m’n bureau zat met een geopende Bijbel. Ik las, maar het zei me totaal niets. De situatie was werkelijk uiterst moeilijk. Mijn jongste dochter zat bij me in mijn kantoor te spelen. Plotseling weerklonk een zondagsschoolliedje: ”Ik ben veilig in Jezus’ armen, veilig ben ik bij Hem, ik ben veilig in Jezus’ armen. Er is nergens een plekje waar ik zo veilig ben.” Er komt nog meer achteraan, maar die paar regels zong ze. Dat was genoeg! De Heer gebruikte het om mijn aandacht op Hemzelf te richten door middel van toen een klein meisje.
Hoe jong hij ook is, David bemoedigt hier de koning van Israël. Om te bemoedigen hoef je niet oud te zijn. Hoe kun je dan iemand bemoedigen? Door hem/haar de Heere Jezus voor te stellen. Door Hem, die alle macht heeft in hemel en op aarde, te laten zien. Hij is Degene aan Wie David zich had toevertrouwd en dat mogen ik en u ook doen. Wat doet de Heere Jezus, als mensen het zicht op Hem zijn kwijtgeraakt ?
Denk aan de Emmaüsgangers.
Hij nadert Zelf en
gaat met hen mee.
Hij stelt een vraag: “Wat zijn dit voor woorden?”
Hij observeert en de Bijbel vertelt het:” Zij bleven met droevig gezicht staan.”
En nog een vervolgvraag in vs. 19.: “Wat dan?” (verg. Luk 24:15)
Vervolgens laat de Heer hen 7 verzen lang aan het woord om te vertellen wat er aan de hand is.
De Heer spreekt in vers 26 over Zichzelf: de Christus die dit moest lijden en [zo] in zijn heerlijkheid binnengaan. Het gevolg is dat hun harten weer “brandend” worden.
David zegt: “Uw knecht zal gaan en met deze Filistijn strijden.” Dat is het nu juist wat de Heere Jezus gedaan heeft. Hij heeft gestreden en heeft overwonnen. Hij heeft hem, die de macht van de dood had “te niet” gedaan (Hebr 2 :14). Hij is de Overwinnaar van de duivel, de dood en het graf!
David echter zeide tot Saul: “……Zowel leeuw als beer heeft uw knecht verslagen. En deze onbesneden Filistijn zal het vergaan als één van dezen, omdat hij de slagorden van de levende God getart heeft” (vs. 34-36). David vertelt hier eerst iets uit zijn eigen leven. Hij is er absoluut zeker van dat hij ook deze vijand zal verslaan. Door middel van Wie? Door Hem van Wie hij zeggen kon: ”De Heere is mijn Herder” (Psalm 23:1). De Heere: Hij Die was, is en Die zijn zal. Wat een zekerheid! Wat een voorrecht de Heere Jezus te kennen.
Welk een Godsvertrouwen spreekt er uit het antwoord van David aan Saul in vers 37. “De HERE, die mij gered heeft ………. zal mij ook redden uit de hand van deze Filistijn.” De ervaring met zijn God is voor hem een zekerheid voor de (nabije) toekomst. In Wie of waarin ligt die garantie besloten ? Niet in zijn eigen kracht of in zijn kunde als soldaat ? Neen! In de HERE !
In vers 40 lezen we over 5 gladde stenen. Hij zocht ze. Om iets te vinden moet je zoeken. Om te zoeken moet je soms moeite doen. Die stenen waren glad geworden door de werking van het water van de beek. Is het niet een beeld van Bijbelteksten, die we paraat hebben? Zodat we weten wat we moeten doen, als we aanvallen van de boze ontmoeten. Teksten die hun uitwerking in mijn en uw leven hebben, die we ook weer in andere situaties weer kunnen gebruiken.
In Matth 4 lezen we van de Heere Jezus dat hij door de satan verzocht wordt en wat is steeds Zijn antwoord? “Er staat geschreven……. “. Ook als wij aangevallen worden, mogen we steeds antwoorden: “Er staat geschreven……. “.
Nu komen we bij de vraag: David, wat heb je in je hand?
In vers 48 lezen we :” David …….stak zijn hand in de tas, nam er een steen uit, slingerde die weg en trof de Filistijn tegen zijn voorhoofd, …..” David keek niet in zijn tas en dacht niet: “Welke steen zal ik nu eens nemen?” Neen, hij wist het, één van de vijf is goed. De Heere leidde hem om de juiste steen te pakken. Daarover hoefde David zich geen zorgen te maken.
David een beeld is van de Heere Jezus, als de Overwinnaar.
Vers 50 zegt: ” Zo overwon David de Filistijn met een slinger en een steen; hij versloeg de Filistijn en doodde hem; en David had geen zwaard in zijn hand. David snelde toe, bleef bij de Filistijn staan, greep diens zwaard, trok het uit de schede en doodde hem. Hij hieuw hem het hoofd ermee af. Toen de Filistijnen zagen, dat hun held dood was, sloegen zij op de vlucht.”
In vers 54 eindigt deze geschiedenis: En David nam het hoofd van de Filistijn en bracht het naar Jeruzalem, maar diens wapenen legde hij in zijn tent. Goliat overwonnen. Satan overwonnen!
De Heere Jezus, de Overwinnaar van satan:
Hij heeft hem, die de macht van de dood had “te niet” gedaan (Hebr 2 :14).
Christus Jezus is verschenen, die de dood heeft vernietigd (2 Tim 1:10).
Het graf kon Hem niet weerhouden: “Hij is hier niet, Hij is opgestaan!”
En hoe is het met ons, die geloven in de Heere Jezus? Zijn we niet “door hem meer dan overwinnaars ” ? (Rom 8:37)
A.Eysink
De verbazingwekkende techniek van de vleermuis.
Vleermuizen lijken op spionagevliegtuigjes uitgerust met ingewikkelde apparatuur, die bestuurd wordt door uiterst moderne computers.
De vleermuiskop ziet er soms vreemd vervormd uit, maar die kop blijkt bij nader onderzoek een soort sonar apparatuur te zijn om de golven precies te sturen en terug te ontvangen. Een vleermuis kan zijn eigen signalen onderscheiden tussen duizenden andere. Zelfs als die signalen 1000 keer zwakker zijn dan de achtergrond. Door middel van deze ‘radar’ kan de vleermuis een fruitvliegje op wel 100 meter door echo lokaliseren en er per seconde wel vier of vijf vangen. Dit hele systeem weegt maar een fractie van een gram, maar is miljoenen keer efficiënter dan de radar of sonar die de mens gemaakt heeft.
Bij sommige vleermuizen trekken spieren het oor samen bij het uitzenden van elke radarpuls, om het zo te beschermen tegen beschadiging door het geweld. Daarna ontspannen ze onmiddellijk om het oor weer de maximale gevoeligheid te geven voor de terugkerende echo.
Veel vleermuizen produceren geluid dat verandert van toonhoogte. Een soort schreeuw die over een octaaf omlaag schuift. Deze techniek wordt ook in de moderne radar gebruikt (chirp-radar). Door het tijdsverschil tussen uitzenden en terugkeren van het signaal weet de vleermuis hoe ver het voorwerp verwijderd is. Het frequentieverschil van de signalen geeft daarbij nog meer informatie. Er zijn ‘vleermuis-babykamers’ waarin honderden pasgeboren vleermuisjes samenhangen. De moedervleermuis kan uit de echo van de door haar uitgezonden specifieke ultrasone frequentie haar eigen naaktgeboren baby vinden om die te zogen.
http://www.fossilmuseum.net/Fossil_Sites/ Messel/messelbat/ Palaeochiropteryx.htm )
Als men de gecompliceerde leefwijze van de vleermuis, die met een dergelijk geavanceerd sonarsysteem in zijn levensbehoefte moet voorzien, bestudeert, verwacht men als fossiele vleermuizen alleen perfect gevormde te vinden. Dat blijkt inderdaad zo te zijn. De afbeelding toont een fossiele vleermuis, gevonden in Duitsland. Onderzoek van de maaginhoud toont dat dit een insecteneter was.
Ook zijn er resten van organen gevonden waaruit men concludeert dat de oervleermuizen al gebruik maakten van sonar.
De oorsprong van de vleermuis: een mysterie
Evenals de vleermuis is ook de mens een complex wezen. Bovendien een wezen dat nadenkt en nieuwsgierig is en zich afvraagt hoe de vleermuis aan die ingewikkelde techniek komt. Een techniek die de hedendaagse mens pas in de twintigste eeuw leerde kennen en toepassen. Hier presenteert zich een nieuw mysterie: het verschil in zienswijze wat betreft de oorsprong.
Het verschil in interpretatie: ook een mysterie
Mensen blijken eenzelfde verschijnsel totaal verschillend te interpreteren. Hoe komt dat?
De mens denkt na over zijn oorsprong en zoekt naar een verklaring. Globaal kan men die verklaringen van de oorsprong verdelen in:
De evolutionistische visie is verplicht onderwijs. De visie uitgaande van een Schepper en een doelgerichte schepping wordt over het algemeen afgewezen.
De oorsprong van de mens ligt in het verleden, is dus geschiedenis
Geschiedenis wordt standplaats gebonden en doelgericht geschreven. Men kan dat op wereldschaal zien in de weergave van eenzelfde historisch feit door verschillende volken. Vanzelfsprekend zal de beschrijving van de geschiedenis van de oorsprong van de mens ook verschillen, afhankelijk vanuit welk standpunt en met welk doel die geschreven wordt. Natuurwetenschappen berusten op praktische toepassing van natuurwetten, onafhankelijk van de waarnemer. Noch schepping, noch evolutie zijn natuurwetenschappelijk te bewijzen. Zelfs al zou men in staat zijn een mens te maken in een laboratorium, dan heeft men nog niet bewezen dat het zo in het verleden gegaan is. Onderwijs in natuur- en scheikunde wordt ondersteund in het practicumlokaal. Daar kunnen de leerlingen door proeven de geldigheid van de natuurwetten bewijzen. Geschiedenis is niet op deze wijze te verifiëren. Daarbij is men afhankelijk van het woord, mondeling of schriftelijk. Men moet vertrouwen (geloven) dat de woorden waar zijn. Wil men een waardeoordeel geven van de visies op de oorsprong, dan moet men dus letten op de standplaats van waaruit en met welk doel geschreven wordt.
Het doel van de oorsprong-geschiedenis
Het doel van de Bijbelse geschiedenis staat in Rom.15:4: Want alles wat eertijds geschreven is, is tot onze onderwijzing eerder geschreven, opdat wij in de weg van volharding en vertroosting door de Schriften de hoop zouden behouden. Voordat men onderwijs in de evolutiegeschiedenis geeft, zou het zinvol zijn eerst uit te leggen wat het doel van de evolutiegeschiedenis is.
Wat is de standplaats van waaruit geschreven wordt over de oorsprong van de mens?
Het schepping/zondevalstandpunt is gebaseerd op de Bijbel en het menselijk verstand.
“Want hetgeen van Hem (God) niet gezien kan worden, Zijn eeuwige kracht en goddelijkheid, wordt sedert de schepping der wereld uit Zijn werken met het verstand doorzien” (Rom.1:20).
Als men bijvoorbeeld de vleermuis ziet, kan ons verstand ons overtuigen dat een dergelijk complex mysterie zich niet vanzelf kan ontwikkelen. De ingewikkelde bouw van de vleermuis is een stoffelijke drager van een enorme hoeveelheid onstoffelijke informatie. Als men daarover verder nadenkt, komt men tot de conclusie dat er een onstoffelijke informatiebron moet zijn. Evenmin als een spionagevliegtuig kan ontstaan zonder een intelligente bron van informatie.
“Door het geloof zien wij in dat de wereld tot stand gebracht is door het Woord van God, en wel zo dat de dingen die men ziet, niet ontstaan zijn uit wat zichtbaar is” (Hebr 11:3).
Waarop is het evolutiestandpunt gebaseerd?
De meeste mensen zullen bij hun visie op de oorsprong moeten afgaan op wat hen door het onderwijs en de media voorgesteld wordt. Bijvoorbeeld de rangschikking van fossiele bot resten en bekleding met een menselijk omhulsel geeft slechts de visie van de auteur weer. Daarbij gebruiken de wetenschappers dikwijls informatie uit een vakgebied waarin ze geen deskundigheid hebben, waardoor het gevaar van cirkelredenering ontstaat.
Bijvoorbeeld bij de bepaling van de ouderdom van de fossielen gaat men uit van de ouderdom van de laag waarin ze gevonden worden. De ouderdom van de laag bepaalt men juist door de ouderdom van de fossielen of door meting van de radioactiviteit, waarbij men uitgaat van vóóronderstelde randvoorwaarden.
De standplaats van waaruit de oorsprong van de mens geschreven wordt is dus:
De mens kan kiezen.
Wat wil men geloven:
Dr. W.Hoek
Protestants-christelijke identiteit
Een studente heeft voor haar diploma “Christelijk Basisonderwijs” een onderzoek naar “Het benoemingsbeleid ten aanzien van de levensbeschouwelijke identiteit” gedaan. Er volgt nu een theoretisch, maar wel een inzichtelijk en noodzakelijk deel.
Onderzoeksvraag
Ze onderzocht het benoemingsbeleid ten aanzien van de levensbeschouwelijke identiteit, omdat ze wilde weten hoe het staat beschreven en in de praktijk wordt gebracht, ten einde inzicht te krijgen in de werkelijke identiteit van de school, opdat ze wist of ze in de toekomst haarzelf bij de school vond passen.
Indentiteit
Ze werkt dit uit. Het begrip ‘identiteit’ heeft volgens Van Hardeveld (2003) betrekking op het kenmerkende van een organisatie: datgene wat de school tot déze (bijvoorbeeld protestants-christelijke) school maakt. Dit kenmerk blijft herkenbaar en is onder wisselende omstandigheden hetzelfde en wordt geformuleerd in visie-uitspraken over levensbeschouwing en onderwijs. Leraren dragen deze visie-uitspraken uit in de praktijk. In de literatuur wordt bij het begrip identiteit, soms ‘smal en breed’ toegevoegd. Volgens Dijkstra en Miedema (2003), is identiteit te beschouwen als
Smal of eendimensionaal – Deze wordt gekenmerkt door het vak godsdienstige vorming, het bidden en zingen van christelijke liederen en het vieren van christelijke feesten. Kortom , de invulling van het christelijke basisonderwijs.
Breed of multi-dimensioneel – Alles wat een school doet of laat, zegt iets over de achterliggende motieven van een school. Kevers en Maex (2005) verduidelijken in hun beschrijving: de doorwerking van de christelijke levensbeschouwing in alle facetten van het schoolleven. Dus bijvoorbeeld ook bij nieuwe methodes wordt er gekeken of dit wel bij de levensbeschouwelijke visie past. Als er onderlinge relatie bestaat tussen de levensbeschouwelijke, de pedagogische en de onderwijskundig-organisatorische kwaliteit van de scholen, hebben we het dus over deze brede identiteit. Ze noemt in haar onderzoek enkele dimensies (Wolff, 2002). Eén ervan luidt
De onderwijskundige-organisatorische dimensie
De keuze van lesmateriaal, waarbij de levensbeschouwelijke en pedagogische identiteit – zoals door de school vastgesteld – meewegen.
De inrichting van het onderwijsleerproces in de klas.
Het gebruik van verschillende werkvormen (individueel, groepjes, klassikaal).
De wijze waarop het contact met de ouders wordt georganiseerd.
De wijze waarop er in de school leiding wordt gegeven.
De wijze waarop er wordt vergaderd en er besluiten worden genomen.
Het organiseren van gemeenschappelijke activiteiten, zoals vieringen.
De ideale christelijke school is volgens Dijkstra en Miedema (2003) te beschrijven vanuit vier domeinen: doelen van onderwijs, vormgeving van de onderwijspraktijk, het schoolteam/bestuur en de ouders. Eigenschappen van de ideale christelijk school die dragers en vragers, vanuit het onderzoek van Dijkstra en Miedema(2003), unaniem van belang vinden:
Kennis geven van christelijke waarden.
Kennis overdragen van de inhoud van de Bijbel.
Andere godsdiensten en culturen respecteren.
Racisme en vooroordelen tegengaan.
Christelijke waarden en normen aan de orde stellen, als de leerstof zich daartoe leent.
Leren omgaan met andere culturen.
Samen bidden in de klas.
Leerkrachten leven christelijke waarden voor.
Leerkrachten en ouders zijn het eens met christelijke visie van de school.
Ouders hebben zeggenschap in het bestuur.
De vraag is hoe dit alles in de praktijk wordt uitgewerkt.
Christelijk dagverblijf
Kan een christelijk kinderdagverblijf wel? Waar ligt de taak voor de vader en moeder die naar Bijbelse normen leven? Het is bekend dat een moeder die haar eerste baby krijgt, gelijk met werken stopt. Haar opdracht ligt thuis. Niet elke ouder denkt zo en zoon of dochter wordt dan naar een kinderdagverblijf gebracht. Maakt het niet uit naar welk verblijf? In enkele plaatsen in ons land is daarover nagedacht en zijn ervaren moeders met een christelijk kinderdagverblijf begonnen. In Hardenberg hebben twee initiatiefneemsters, Aly Jurjens en Jeannette Harlaar, een christelijk kenniscentrum voor kinderopvang opgericht en het centrum getooid met een Joodse naam: BANIEM. Het waarom wordt in onderstaand artikel weergegeven.
ER IS STRIJD OM IEDER KIND! i
Vladimir Iljitsj Lenin, de grondlegger van het communisme in Rusland, zei ooit: ‘Geef mij een kind tot z’n 7e jaar en dan mag je het terug voor de rest van z’n leven.’ Het voorbeeld is tekenend, stellen de initiatiefneemsters van de onlangs opgerichte stichting BANIEM, Christelijk Kenniscentrum voor de kinderopvang. Gebaseerd op de opdracht in Deuteronomium 6: 5-9 en Mattheüs 22:37 en geïnspireerd door Psalm 127: 1-3, wil de stichting gehoor geven aan het mee helpen (op)bouwen van de geloofsmuren rondom kinderen, gezinnen en plaatsen waar kinderen worden opgevangen en onderwezen. In het Hebreeuwse woord BANIEM vinden ze hun bevestiging. Dat betekent ‘zonen’ of ‘kinderen’. Tevens is dit woord afgeleid van het werkwoord ‘banah’ wat ‘bouwen’ betekent. ‘Het uitgangspunt is dat alles wat gebeurt in de eerste zes à zeven jaar van een kind, vormend is voor de rest van zijn leven. De opzet van het kenniscentrum is om ondersteuning te bieden aan professionals in de kinderopvang en daarbij denken we aan opvang op alle dagen van de week in: kinderdagverblijven, peuterspeelzalen, gastoudergezinnen, kinderclubs, zondagsscholen en kinder-nevendiensten. Daarbij geloven wij, dat het doorgeven en voorleven van (de) Bijbelse principes het belangrijkste is.’
De strijd om het kind
In 1 Kon. 20:3 (HSV) staat: ‘Dit zegt Benhadad: Uw zilver en uw goud, dat is van mij; en uw vrouwen en uw beste kinderen, die zijn van mij.’ Hij is hier een type van de satan (net als de farao van Egypte, Herodes, Hitler, enz.) Er is een strijd gaande om het kind. Wie er oog voor heeft, merkt het uit de berichten in de media: ‘Aids bevordert kinderhandel; De vraag naar jongere prostituees groeit; Bankovervaller steeds jonger; Driejarig jongetje is al een misdadiger; Probleemkleuters in opmars; Zwerfkinderen en wat dacht u van het leger kindsoldaten… Het ergste is wel het bericht over de satanssekten; ze offeren jaarlijks zo’n 10.000 kinderen! Een kind is een mens die afhankelijk is. Het is afhankelijk, omdat 1) het minder weet dan volwassenen, 2) de gevaren niet kan overzien en 3) het minder kracht heeft.
Wat doet de duivel met de kinderen?
Doden: Ex 1:16 ‘Dan moet u, als het een zoon is, hem doden’
Ombrengen: Matt 2:16 ’Toen werd Herodes, die zag dat hij door de wijzen bedrogen was, verschrikkelijk kwaad. Hij stuurde er soldaten op uit en bracht al de jongetjes om die er binnen Bethlehem en in heel dat gebied waren, van 2 jaar oud en daaronder. . ‘
Slachten: Jes 57:5 ‘U die gloeit van lust bij de eiken, onder elke bladerrijke boom; U die de kinderen slacht in de beekdalen,onderin de kloven van de rotsen.’
Uitroeien: Jer 9:21 ‘Want de dood is onze vensters binnengeklommen, is onze paleizen binnengekomen, om de kleine kinderen van de straat uit te roeien, de jongemannen van de pleinen.’
Kan men dit ook uit eigen waarneming constateren in Nederland?
Hij zet aan tot onverantwoordelijk seksueel gedrag.
Hij maakt kinderen tot een speelbal tussen echtelijke twisten.
Hij vernielt de autoriteit die ouders over hun kind hebben. Het werkt door in opvang en scholen.
Beïnvloedt hen via internet, tv en radio met vuiligheid.
Er is geen ‘waarheid’ meer, daardoor ontstaat er chaos en onvrede.
Men geeft prijzen aan kinderboeken die Bijbelse waarden ondergraven.
In de krant: “Neem je condooms mee op vakantie, die horen bij je tandenborstel en je tandpasta.”
Grove porno en gewelddadige films zijn binnen bereik van jonge kinderen.
Er worden steeds meer gevallen bekend van seksueel misbruik van kinderen (zelfs pasgeboren kinderen zijn slachtoffertjes).
Kinderen worden gelokt via internet om met gebruik van een webcam spelletjes te spelen en steeds een stapje verder te gaan. De daders zijn vaak ontwikkelde mensen: onderwijzers, pedagogen, advocaten, kinderrechters. Ze weten hoe ze een kind moeten manipuleren.
Wereldwijd
Kinderen worden altijd de dupe in situaties van oorlog en geweld.
Kinderen worden verhandeld, (seksueel) misbruikt, gechanteerd en aan hun lot overgelaten.
Kinderen van christenen in de landen waar de kerk vervolgd wordt, zijn doelwit van vele uitbarstingen van geweld.
Wat doet God met kinderen?
Hij grondvest Zijn sterkte op hen (Ps 8:3).
Maakt hen tot een voorbeeld van rust (Ps 131:2).
Maakt hen tot een voorbeeld van onze redding (Joh3:3).
Maakt hen tot een voorbeeld voor gelovigen (Matt 18:3).
Hij wil dat Zijn grote daden aan hen worden doorverteld (Deut 31:13 en Ex 10:2).
Hij zegent hen (Ps 147:13).
Hij zal hen zachtjes leiden (Jes 40:11).
Hij geeft kinderen (Jes 8:18) .
Hij gaf Zijn Zoon, het Kind (Joh 3:16) .
Belangrijk
Jezus zegt in Matt 18:5: ‘En wie in Mijn naam één zo’n kind bij zich opneemt, neemt Mij op.’
In deze tijd waarin bijna ieder kind naar een vorm van kinderopvang gaat, is aangetoond hoe belangrijk het werk is in de christelijke kinderopvang. Christelijke kinderopvang onderscheidt zich, omdat ‘de Bron’ van waaruit de kinderopvang gedaan wordt, een andere is. (Ps 36: 10: “Want bij U is de bron van het leven; in Uw licht zien wij het Licht.”) Als christenen hebben we een ander ‘kindbeeld’ dan onze collega’s die niet in God, de Schepper van hemel en aarde, geloven. Kinderopvang is werk wat in dienst van de Heer wordt gedaan.
Onderschat het kind niet.
Denk nooit: ‘Het is maar een kind!’ En ‘Wat kan een kind van 0-4 jaar nu begrijpen van de Bijbelse waarheden?’ Kinderen zijn fijngevoelig. Niet wat u zegt, maar hoe u doet, zal het verschil maken. Als een kind in de eerste 4 jaar van z’n leven opgevangen wordt in een liefdevolle christelijke omgeving, dan zal het zeker goede gevolgen hebben in z’n latere leven. Wat een bemoediging bijvoorbeeld, om te zien dat in een christelijk kinderdagverblijf in Deventer alle kinderen van 4 jaar de kinderopvang verlaten, terwijl ze zelfstandig (op hun eigen manier) kunnen bidden. Ze krijgen dan een dikke kinderbijbel mee als afscheid. Wat er ook gebeurt in het leven van deze kinderen, de basis is gelegd en daar zullen ze uit putten, als het leven moeilijk wordt. Iedereen weet dat als een mens oud wordt, hij steeds maar weer over zijn jeugd spreekt. Demente mensen kunnen vergeten wat ze pasgeleden nog hebben beleefd, ja zelfs met wie ze getrouwd zijn, maar de dingen uit hun jeugd vergeten ze meestal niet. Als je gebed, tijd, geld en energie besteedt aan het maken van leuke programma’s en goed en aantrekkelijk materiaal, zullen kinderen dat niet vergeten. Het kind is van zeer grote waarde voor God en de duivel zal alles doen om dat te kunnen vernietigen. Nu wij weten waar de vijand op loert, kunnen we onze maatregelen treffen. Wij moeten de kinderen van hun Schepper en Verlosser vertellen.
Kerken en kinderopvang
Stichting BANIEM wil ook graag kerken en kerkelijke gemeenten stimuleren om hun deuren open te stellen voor christelijke kinderopvang. ‘In de tijd waarin we nu leven’, zegt Jurjens, ‘is het belangrijk dat een kind in een vertrouwde omgeving wordt opgevangen en dat er meer gedaan wordt dan alleen maar werken aan de vier ontwikkelingsgebieden: sociaal-emotionele ontwikkeling, taalontwikkeling, voorbereidend rekenkundig inzicht en motorische ontwikkeling. Daarom is de geestelijke vorming zo belangrijk!’
Aly Jurjens en Jeannette Harlaar
i Gebruikte bron: Bijbelverhalen.nl – cursus Josine de Jong
Sleeplezen
Een artikel in het ND 16-07-2012
Sleeplezen is een vorm van lezen waarbij alle leerlingen van een klas meelezen. De woorden die de kinderen lezen, verschijnen een voor een op een digitaal bord. Dat daarbij een kind hapert, is niet van belang.
Na enig zoeken op internet komt het volgende beeld naar voren.
Er wordt nadrukkelijk en bewust geen enkele negatieve aandacht aan het foutief lezen besteed. Bij deze methode gaat het om positieve aandacht en om een hoog leestempo, zodat zwakke lezers geen tijd voor twijfel hebben. In de meeste gevallen blijkt het zo mogelijk om de groep opgegeven lezers toch te laten lezen.
Hoe de methode werkt, weet de bedenker ervan niet, dat moeten onderzoekers maar uitzoeken. Welnu Rolien Wijs, een onderzoekster van de Universiteit Groningen, heeft er onderzoek naar gedaan. Het onderzoek geeft bemoedigende resultaten. Maar wat zijn die waard? Als we de bronnen van dat onderzoek bekijken, zien we dat het onderzoek in ieder geval niet wetenschappelijk is. Het zijn namelijk bronnen die uitdrukkelijk van mening zijn dat er sprake is van een fonologisch1 tekort waardoor kinderen niet goed of helemaal niet leren lezen. De andere mening dat het leestekort door een verkeerde taaldidactiek wordt veroorzaakt, wordt zorgvuldig buiten beeld gehouden. Ook dit onderzoek is weer een treffend staaltje van wetenschappelijke fraude.
Toch zijn er signalen van mensen die met sleeplezen werken, dat er een beetje inzicht begint te komen dat de gebruikte methoden zoals bijvoorbeeld Ralfi en Connect niet geschikt zijn voor de leeszwakke leerlingen. Ze geven meer van hetzelfde, waarop ze al zijn uitgevallen. Sleeplezen is dus in de eerste plaats een leesstrategie, dat men gebruikt als dezelfde methodieken niet het gewenste resultaat hebben opgeleverd. Geen wonder, want die leesstrategieën vallen alle onder het kopje van de voorstanders van de mening dat er sprake is van een fonologisch tekort. Maar we moeten van onze leerlingen geen kleine fonoloogjes maken. We moeten hun automatisch leren lezen en spellen.
Laten we nu de andere mening bekijken van degenen die menen dat zwakke lezers door verkeerd taalonderwijs ontstaan.
De leerlingen moeten geen woorden in zinloze klanken ontleden, maar ze moeten van losse letters woorden maken. Daarbij dienen de 26 letternamen van het alfabet.
Een methode die dat als basis heeft, is het aanvankelijk lezen van de overbekende Methode De Haan. Daarmee leren de leerlingen in groep drie in een normaal tempo begrijpend lezen. Men kan deze methode uitstekend thuis gebruiken, omdat er slechts 15 minuten per dag nodig zijn om het gewenste leesresultaat te bereiken: automatisch begrijpelijk lezen.
Lees meer op de site www.methodedehaan.nl of Google Books Methode De Haan.
Drs. Willem de Haan
1 Fonologie: wetenschap die zich bezighoudt met de structuren van het klanksysteem.
Wordt vernieuwd in de geest van uw denken(Ef 4).
Er is kennelijk een geestelijke strijd gaande.
De afbeelding toont op humoristische wijze de strijd die het christendom in zijn algemeenheid voert tegen de normvervaging in de maatschappij. Velen vinden het juist dat gestreden moet worden tegen kwesties als abortus, seksuele immoraliteit, pornografie, gokken, drugs en zo voort. Soms wordt succes geboekt tegen één van deze kwesties, maar zolang de aanvallen alleen maar op het niveau van de geschilpunten gericht zijn en niet op de beweegredenen van hun populariteit, blijft het resultaat gering.
De strijd tegen normvervaging en verloedering kan effectiever gevoerd worden door deze te richten op het fundament, dat gelegd wordt in het onderwijs. De kinderen van gelovigen worden in feite tweeslachtig opgevoed. In gemeente en gezin tracht men de jeugd op te voeden volgens de Bijbel, maar het onderwijs, dat het grootste deel van de tijd in beslag neemt, kan in het algemeen getypeerd worden als een hecht aaneensluitend geheel dat geen rekening houdt met de Bijbel.
Ouders en gemeentes zouden in gesprek moeten gaan met hun kinderen over wat hen op school geleerd wordt om de jeugd te beschermen tegen ‘de aanvoerder van de macht in de lucht, de geest die werkzaam is in de kinderen van de ongehoorzaamheid’ (Ef2:2).
Het verschil met de algemeen gangbare leerstof en op de Bijbel gebaseerd onderwijs is als volgt schematisch weer te geven:
Modern voortgezet onderwijs:
een hecht aaneensluitend geheel dat geen rekening met de Bijbel houdt.
Bijbels gebaseerd onderwijs:
wordt vernieuwd in de geest van uw denken
Aardrijkskunde
Honderden miljoenen jaren en ijstijden kritiekloos gepresenteerd.
Ook noemen zondvloed, onmogelijkheid aardplooi-vorming in vlak land door gletsjers en onmogelijkheid van gelijktijdig meanderen en vast materiaal doorsnijden.
Artistieke vorming
Onder invloed van de geest van de tijd.
Achterliggende geesten leren onderscheiden bij de creatieve boodschappen (1Joh 4:1).
Biologie
Gaat uit van evolutie.
Als alternatieve theorie ook noemen
creationisme, degeneratie enz.
Economie
Gaat uit van onbegrensde behoeften en begeerten, die door reclame opgewekt worden.
Ook Bijbelse geboden noemen, zoals gij zult niet begeren (Ex 20:17) en aanbeveling tienden geven (Mal 3:10).
Exacte vakken
Datering aardlagen door radioactief verval zonder beschouwing randvoorwaarden
Onderscheid tussen natuurwetenschappen (herhaalbaar waarnemen in heden) en andere wetenschappen.
Filosofie
Bijbel is een verhaal dat gaat.
Bijbel is het onfeilbare Woord van God (2Petr 1:21).
Geschiedenis
Ontwikkeling vanuit
‘primitieve mensen’.
Neergang beschavingen door zonde; ook noemen dat standplaatsgebonden en doelgericht geschreven wordt.
Godsdienst
Multireligieus
Zonde, gerechtigheid, oordeel (Joh 16:8), wederkomst Christus.
Maatschappijleer
Mens als normgever
Absolute norm is de Bijbel.
Moderne talen
Leren communiceren in occulte en zondige situaties.
Leren Bijbelse thema’s uit te leggen aan anderstaligen.
Nederlands
Bezoedeling leerlingen door moderne literatuur.
Wijzen op grammatica als een uniek scheppingswonder, verantwoording voor woorden (Matt 12:36).
Verzorging
Gericht op
optimaal genot.
Naastenliefde
Dr. Wim Hoek
Brave en stoute kinderen…
…en de begane weg tussenbeide
“Heb jij brave of stoute kinderen?” is een vraag die ouders wel eens horen. Mensen gaan soms ervan uit dat er twee soorten kinderen bestaan, de meegaande en de opstandige. De Bijbel leert echter dat er maar één soort kinderen bestaat, namelijk zondige kinderen. In ieder kind schuilt de mogelijkheid om opstandig te worden naar bepaald gezag.
Waar komt die opstandigheid vandaan? Wat leidt ertoe dat iemand zich rebels gaat gedragen? We kunnen wel zeggen dat dit menselijk is en hoort bij onze natuur, maar als we op zoek gaan naar de wortel van rebellie, komen we een logisch proces tegen. Niemand wordt plots opstandig. Opstandigheid is niets meer dan een gevolg van iets voorgaand. Vaak kan deze weg naar rebellie opgedeeld worden in vijf stappen:
Gekwetst gevoel (Spreuken 18:14b)
Het prille begin van rebellie vinden we in een gekwetst of beledigd gevoel. “Dit was niet leuk, dat deed pijn.” Je voelt je al dan niet terecht beledigd, neerslachtig, tekort gedaan of je bent moedeloos geworden.
Bittere gedachten (Hebreeën 12:15)
Je gekwetst gevoel ontkiemt zich naar een wrang gevoel met boze gedachten. “Er is mij onrecht aangedaan.” De belediging spookt voortdurend door je gedachten en groeit stilaan naar het centrum van je gedachten.
Boze houding (Romeinen 6:16)
De boze gedachten binden zich stilaan volledig om jezelf en je raakt gevangen in boosheid. De boosheid heeft je tot slaaf gemaakt waardoor je niet anders meer kunt dan je boze gevoelens volgen.
Onbuigzame wil (1samuel 15:23b)
Bij eigenzinnigheid gedraag je jezelf als een jonge koe die niet vooruit wil en haar voorste poten in de grond duwt om de boer, die haar wil vooruit duwen of trekken, tegen te werken. “Ik ben de baas over mijn eigen leven, niemand hoeft mij de les te lezen! Dit verdien ik niet!” Je bent ongezeggelijk geworden.
Opstandige persoonlijkheid (Spreuken 13:19)
Opstandigheid is het eindstation. Je bent helemaal ingenomen door boosheid. Stilaan begin je jezelf ook te gedragen, als iemand die in de Bijbel omschreven wordt als een dwaas. (In Spreuken zien we dat een rebel en een dwaas haast dezelfde eigenschappen hebben.) Boze en dwaze reacties zijn slechts de takken van een boom met diepe wortels. Niemand wordt opstandig zonder reden. Daarom is het wijs om in zulke situaties na te gaan waar deze ooit zijn ontkiemt. Vaak vinden we de oorsprong bij een bepaalde opmerking of een onvervuld verlangen. Een gekwetst gevoel is dus niet iets om zomaar te negeren en te wachten ‘tot de tijd de wonden heelt’. Als hiermee niet op een Bijbelse manier mee wordt omgegaan, ontkiemt het tot een wortel van bitterheid die stilaan boze gedachten en een boze houding teweeg brengt. Lees dan eens Ef 4:31: “Alle bitterheid, gramschap, toorn …… worde uit uw midden gebannen.” Laten niet de werken van het vlees (Gal 5: 19-21) de overhand krijgen.
Daarom is het belangrijk om bij ieder gekwetst gevoel of na iedere belediging na te gaan hoe je hier Bijbels op reageert.Mogelijk moet je vergeven (Luk 17:3), de overtreding door de vingers zien (Spr 19:11; 1Pet 4:8) of dien je te beseffen dat de belediging niet onterecht was. Hiermee smoor je dan de kiem die bitterheid kan veroorzaken en voorkom je dat je groeit naar een rebellerende dwaas.
Bart Aerts
rid
In een advertentieblad in de regio Amersfoort stond een grote advertentie met onderstaande kop. Klopt dat? Drs. De Haan geeft een reactie. RID staat voor Regionaal Instituut voor Dyslexie.
“RID toont positief effect van dyslexiebehandeling opnieuw aan.”
Dat is een mooie opening van een artikel waarin niet staat door wie de twee wetenschappelijke onderzoeken naar haar behandeleffecten zijn verricht. Maar gesteld dat onafhankelijke onderzoekers die behandelingseffecten hebben onderzocht, waar hebben ze dan naar gekeken. Ze hebben in ieder geval niet gekeken naar een oplossing voor dyslexie, want in het artikel staat alleen dat de behandelde kinderen (of volwassenen?) vooruit zijn gegaan. Ze zijn in ieder geval dyslectisch gebleven.
Wordt het niet eens tijd dat we gezamenlijk de mening van tafel vegen, die zegt dat dyslexie een kleine storing in de hersenen is, waardoor de ‘koppeling van letters aan klanken en klanken aan letters niet goed verloopt’…? Wordt het geen tijd dat we dat idee fixe gaan loslaten en dat we ons taalonderwijs schoeien op de spellingvoorschriften in het zgn. Groene Boekje? Daarin staat bijvoorbeeld dat de enkele a, e, i, o, u klinken als in het alfabet. Als we uitgaan van het alfabet en van de letternamen daarvan woorden laten maken, dan is opeens de schrijfwijze van het Nederlands niet moeilijk meer. Als we de kleuters laten kleuteren en ons op deze wijze concentreren op het taalonderwijs in groep 3, dan kan aan het eind van dat jaar iedereen op een gewone manier lezen en schrijven. Op die manier kunnen in de loop van de generaties dyslexie uitbannen. Dat is toch het doel van iedereen die in dit veld werkt.
Namens stichting Methode De Haan,
Drs. Willem J. de Haan, schrijver van succesrijke methodes in het Duits, Engels, Frans, Nederlands en Spaans.
Zie www.methodedehaan.nl voor de Nederlandse markt en www.dyseurope.com voor het buitenland.
Zie ook Google books, methodedehaan