Als er één discussie is waaraan je tegenwoordig je vingers lelijk kunt branden, vooral als je de discussie met jongeren en jongerenorganisaties aangaat, is het wel die over christelijke rockmuziek. De argumenten vóór en tegen vliegen over tafel en al snel raken de gemoederen oververhit.
Is het meer dan een gewoon generatieconflict tussen ouders en kinderen of een discussie over goed en kwaad?
Ja, want muziek spreekt direct tot de ziel van de mens en de invloed ervan (zowel van goede als van slechte muziek) valt niet te onderschatten. De vraag rest of het echter zo zwart-wit is en of goede muziek zo makkelijk van slechte muziek te onderscheiden valt.
In het kader van deze discussie kijken we naar elf argumenten die vóór christelijke rockmuziek spreken.
1) NIEMAND MOET DE BEDIENING OF MUZIEK VAN DE ANDER VEROORDELEN.
‘Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt. Want met welk oordeel gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden; en met welke mate gij meet, zult gij wedergemeten worden’ (Mattheüs 7:1,2).
Voorstanders van christelijke rock zijn dol op deze verzen, want ze sluiten de deur voor elke vorm van kritiek op hun favoriete band of artiest. Maar christenen zijn wel degelijk geroepen om te oordelen. In Leviticus 19:15 staat: ‘in gerechtigheid zult gij uw naaste richten.’ Of Johannes 7:24: ‘Oordeelt een rechtvaardig oordeel’. Jesaja 61:8: ‘Want Ik, de Heere, heb het recht lief’.
Er zijn meer teksten in de bijbel over oordelen, dan die twee verzen uit Mattheüs. Wie daar bovendien verder leest, ziet dat het in de context gaat over het oordelen op een hypocriete manier, niet over een rechtvaardig oordeel.
2) DE BIJBEL ZEGT DAT WE ONZE MUZIEK LUID MOETEN SPELEN.
‘Looft hem met geklank der bazuin… looft Hem met de trommel… looft Hem met snarenspel… looft Hem met klinkende cimbalen.’ (Psalm 150)
Wat is lofzang? Luidkeels schreeuwen, boven het oorverdovende geluid van elektrische gitaren: ‘Jezus is de weg!’…? Een gitaarsolo van 110 decibel? Ons lichaam is een tempel van de Heilige Geest. Hoe moet hij deze herrie verdragen? Rockmuziek is al veertig jaar het terrein van de duivel. Het is naïef om te denken dat door het veranderen van teksten het kabaal plotseling geheiligd is. De bron blijft hetzelfde, en wie zich verdiept in de inspiratiebronnen van christelijke rockers, komt dezelfde namen tegen als bij die van de wereldse rockmuzikanten.
3) OM ONGELOVIGEN TE BEREIKEN MOET JE HUN MUZIEK SPELEN
‘Allen ben ik alles geworden, opdat ik immers enigen behouden zou.’ (I Korinthe 9:22)
Toen Paulus deze woorden schreef, hoe ver was hij toen bereid te gaan, in zijn ijver verloren zielen te redden? Werd hij een alcoholist om de dronkaards te redden? Wentelde hij zich in seksuele zonden, om de prostituees te redden? Natuurlijk bedoelde Paulus dat niet. Er zijn grenzen. Als een christen het evangelie wil brengen in een kroeg, dan is dat zijn goed recht, maar zodra hij een eerste biertje meedrinkt met de drinkers daar, is de kracht van zijn getuigenis weg en het uiteindelijk doel van zijn komst, naar de achtergrond verdwenen. We moeten zondaars uit de kuil van het verderf trekken, niet er zelf ook in springen. De Here Jezus is die weg nooit gegaan, wij moeten dat ook niet doen.
4) ROCKMUZIEK IS NEUTRAAL. HOE JE ERMEE OMGAAT BEPAALT OF HET GOED OF SLECHT WORDT. ALS EEN CHRISTEN DE MUZIKANT IS, KAN DE HEILIGE GEEST ERDOOR HEEN WERKEN.
Muziek en soorten muziek zijn niet neutraal. Volgens alle serieuze medische, fysiologische en psychiatrisch onderzoeken, heeft muziek invloed en is de stijl en het ritme bepalend. Ook het Woord van God maakt duidelijk dat muziek niet neutraal is.
Het idee dat er een neutraal gebied is, is een occulte gedachte, , geen christelijke. De occulte leer over ‘De Kracht’ leert dat er een neutrale kracht is in alles wat leeft, die ten goede of kwade gebruikt kan worden. Zo kan hekserij goed én kwaad zijn, afhankelijk of het witte of zwarte hekserij is. Maar beide krachten komen uit dezelfde bron: satan. Wat zegt de Bijbel? Toen God naar zijn schepping keek, sprak Hij: ‘En Zie, het was zeer goed’. Er was geen neutrale grond. De occulte leer stelt dat ‘goed of kwaad in the eye of the beholder ligt. De Bijbel trekt echter van kaft tot kaft scheidslijnen tussen goed en kwaad.
5) WE MOETEN ROCKMUZIEK GEBRUIKEN OM EEN VERLOREN GENERATIE TE BEREIKEN, WANT DAT IS DE TAAL DIE ZIJ SPREKEN
Christenen verdedigen rockmuziek, want ‘onze muziek’ moet van hetzelfde niveau zijn als dat van de wereld, om niet bij voorbaat afgewezen te worden. Maar, er zijn grenzen aan de vormen van evangelisatie. Jezus vertelde zijn discipelen het stof van de schoenen af te kloppen, als mensen het evangelie niet aannamen. Liever dat, dan net zolang water bij de wijn doen, totdat het wel aanvaardbaar is. Als gospelrock zo nodig is om jongeren te bereiken, hoe zijn zij de afgelopen eeuwen dan bereikt? En waarom gebruikten Paulus, Silas en de andere geen muziek tijdens hun bediening? Destijds waren de mensen precies zo gevoelig voor de invloed van muziek als nu.
6) IK VOEL ME LEKKER DOOR GOSPELROCK. HOE KAN HET DAN VERKEERD ZIJN?
Deze dwaalleer heeft de kerk doortrokken op veel meer gebieden, dan alleen maar muziek. Christenen zijn niet tot geloof gekomen, maar ‘tot gevoel’, denk je soms. Goed voelen is belangrijker geworden dan heilige vrees voor God. Tegenwoordig draait het zelden meer om gehoorzaamheid aan God, maar om ons gevoel. We prediken binnen de kerkmuren een evangelie van liefde en gaan daarbij voorbij aan de vreze Gods. Die twee aspecten van het Evangelie moeten hand in hand gaan. Niemand in de hele Bijbel preekte meer over de hel dan Jezus zelf. Natuurlijk, soms gooien gospelrockers wat met teksten over Armageddon of het Laatste Oordeel, maar dat gaat verloren in het lawaai van headbangende rockers en de hossende menigte.
7) MAAR JONGEREN WORDEN GERED DOOR GOSPELROCK. HOE KUNNEN WE HET DAN VEROORDELEN?
Het is niet moeilijk om jongeren, opgezweept door de muziek en de sfeer tijdens een concert, te overtuigen Christus aan te nemen. Maar is dat wat Christus wil? Hij wil dat we in gebrokenheid van hart en nederigheid van ziel met onze zonden tot hem komen. Hij wil geen half lamgeslagen, verdoofde christenen die Jezus tot een idool maken. Zonder heiligheid, zonder overtuiging van zonde, zonder bekering, zonder alles. Gospelrockers schermen ook met duizenden bekeerlingen door hun bediening. Ziet u de vruchten daarvan in uw gemeente? Jongeren die geestelijk de diepte in gaan en de groei vertonen, die de vrucht is van ware bekering? Heeft gospelrock uw kerk dichter tot de levende en heilige Christus getrokken?
8) VOLGENS PAULUS IS NIETS ONREIN VAN ZICHZELF. ROCK IS GEWOON EEN MODERNERE MUZIEKSTIJL.
‘Ik weet en ben verzekerd in de Heere Jezus, dat geen ding onrein is in zichzelve, dan die acht iets onrein te zijn, dien is het onrein.’ (Romeinen 14:14)
Christelijke rock kan dus ook niet onrein worden genoemd, want niets is uit zichzelf onrein. Is de zaak zo eenvoudig? De Bijbel noemt immers diverse zaken die onrein zijn: bestialiteit, toverij, contact met geesten. En er zijn nog veel meer voorbeelden. Volgens het bovenstaande argument zijn deze zaken dus niet onrein, behalve voor wie ze onrein acht. Dat is een verdraaiing van de Schriften. Volgens het Woord van God zijn bepaalde zaken wel degelijk onrein. Wie de context van Romeinen 14 leest, ziet dat Paulus sprak over voedsel en feestdagen. Futiliteiten – in het licht van het Evangelie – waaraan Paulus geen verdere tijd wilde verkwisten. Rockmuziek heeft de laatste decennia bewezen onrein te zijn. Het heeft muren van moraal neergebroken, het heeft pornografie, rebellie, haat, drugsgebruik, zelfmoord, vleselijkheid en occultisme gepredikt.
9) GOD KAN ALLES GEBRUIKEN OM MENSEN TE BEREIKEN, DUS OOK GOSPELROCK
Amen. God kan alles. Hij doet wat Hij wil. Hij is God. Maar de vraag is of het Zijn keuze zou zijn om rockmuziek te gebruiken. De Bijbel zegt: ‘Onthoudt u van alle schijn des kwaads’. (1 Thessalonicenzen 5:22). De Heere roept ons op heilig te leven, dat wil zeggen: afgezonderd (van de wereld). Als gospelrockers dezelfde haarstijl, outfit, kleding, concerten, lichteffecten, rookmachines en muzikaal geweld gebruiken als de wereldse rockers, dan presenteren ze op zijn minst de schijn van kwaad. Dat is vér weg van heiligheid. Het is misleiding. Rockmuziek is van de wereld. Wie van rockmuziek houdt, houdt van de wereld, en wie de wereld liefheeft, wordt daarmee een vijand van God (Jacobus 4:4).
Maar, zeggen de fans: ‘Ik hou van Jezus en van gospelrock.’ Wat ze in feite zeggen is: ‘Ik hou van Jezus en van de muziek van de duivel.’ Die twee gaan niet samen. Lees 1 Johannes 2:15-16 er maar eens op na. En als u wilt discussiëren, doet u dat dan met God. Hij liet deze teksten optekenen.
10) ALS JEZUS GEPREDIKT WORDT, DOET DE REST ER NIETS TOE
‘Wat dan? Nochtans wordt Christus op allerlei wijze, het zij onder een deksel, het zij in de waarheid, verkondigd; en daarin verblijd ik mij.’ (Filippenzen 1:18)
Zolang Jezus maar gepredikt wordt via de teksten van gospelrock, dan is het goed. Ja? Als een vrouw werkt als een topless danseres, om zo de aandacht van mannen te trekken en hen vervolgens het Evangelie te vertellen, is dat geoorloofd? Natuurlijk niet. Paulus bedoelde niet dat alles kan. Zonde blijft zonde. En het is nooit Gods keus om de zonde in te schakelen om zijn wonderlijke boodschap van redding te verkondigen.
God schreef deze brief vanuit gevangenschap en er waren velen die vanuit verschillende oogmerken Christus predikten. Paulus lag er niet van wakker, maar hij keurde geenszins de zonde goed.
11) WAAROM MAG ALLEEN DE DUIVEL GOEDE MUZIEK HEBBEN? VERDIENT GOD NIET HET BESTE?
Deze populaire leus (‘why should the devil have all the good music’) geeft ons een mooie uitdaging. We kan tien goede aspecten van rockmuziek noemen? Goed dan. Vijf? Eentje? Voor elk ‘goede’ vrucht (voel me er goed bij, stoom afblazen…) zijn er vijf slechte. Als dit ‘het beste voor God’ is, staan de zaken er slecht voor. Zelfs zonder woorden is deze muziek rauw, rebels, oorverdovend, opzwepend. Door daar christelijke teksten aan te plakken, vindt u dan ‘de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat’?
Jesaja 5:20 – ‘Wee degenen, die het kwade goed heten, en het goede kwaad; die duisternis tot licht stelle, en het licht tot duisternis, die het bittere tot zoet stellen en het zoete tot bitter.’
(ingekorte vertaling vanuit ‘Dancing with demons’, Jeff Godwin, Chick Publications)
Voor wie meer wil lezen, in de Engelse taal: http://www.av1611.org/ (en dan zoeken op ‘christian rock’)
Uit: Muziek, een studie waard …….. van Christenen voor de Waarheid in Waddinxveen
creationisme
Enkele gedachten over het thema creationisme – evolutietheorie
Macro-evolutie – micro-evolutie
Als men het over evolutie heeft, bedoelt men meestal macro-evolutie. Dat is de voorstelling dat alle levende wezens van elkaar afstammen en dat één oerorganisme geleidelijk en zonder enig plan zich ontwikkeld heeft tot volkomen nieuwe, complexere constructies – zoals bijv. het ontstaan van de vleugels van insecten (zog. zelforganisatie van de materie). In den beginne: materie. De materie zou leven uit dode stoffen hebben bewerkstelligd.
Men moet echter een onderscheid maken tussen wat men noemt macro-evolutie en micro-evolutie d.i. verandering en variatie binnen de rechtstreeks, apart en met een bepaald plan door God geschapen verschillende basistypen.
Is een fenomeen waarneembaar en herhaalbaar?
De natuurwetenschap als empirische wetenschap beperkt zich tot datgene wat waarneembaar en herhaalbaar is. De consequen-tie is dat de natuurwetenschap de ‘oerknaltheorie’ als ontstaansvoorstelling nooit wetenschappelijk kan bewijzen: De ‘oerknal’ is niet waarneembaar en niet herhaalbaar. (Oerknaltheorieën kunnen wel door theoretische natuurkundigen worden gesimu-leerd; maar de verschillende modellen kunnen alleen door aannemelijkheids-beschouwingen tegen elkaar worden afgewogen. Ze zijn alleen mathematisch te toetsen of ze in zichzelf kloppen, maar niet in de werkelijkheid).
Anderzijds kan de natuurwetenschap Gods openbaring in de Bijbel over de schepping nooit wetenschappelijk weerleggen: Gods scheppend handelen, zoals geopenbaard in Genesis 1 en 2, is evenmin waarneembaar en herhaalbaar. Het is echter typisch dat op grond van een vóór-wetenschappelijk principebesluit God als verklaring voor het ontstaan van leven, mens en wereld uitgesloten wordt (methodisch atheïsme). Alleen natuurlijke oorzaken worden erkend (naturalisme).
Diverse ‘ontstaansmodellen’
De materialistisch-evolutionistisch-atheïstische verklaring van het ontstaan van de wereld en van levende wezens is niet de enige mogelijkheid, al wordt deze zienswijze op scholen, universiteiten en in de media met een claim op monopolie verdedigd en geleerd. Er bestaan andere ‘ontstaansmodellen’ zoals het ID-model (Intelligent Design). Maar op grond van de Bijbelse openbaring is het God die door Zijn Woord (dus niet door evolutie!) respectievelijk door Jezus Christus de wereld en het leven heeft geschapen, ieder naar zijn aard, apart (zog. basistypen). Zie o.a. Gen. 1; Ps. 33: 6,9;148:5; Joh. 1:1-3,10,14; Col. 1:15-16; Hebr. 1:3,10. Er is dus meer dan een vaag en onpersoonlijk design: daarachter staat God, de alwijze, machtige Designer.
De dood: geen scheppingsmechanisme van God
De dood is niet ‘Gods scheppingsmechanisme’ geweest (zog. theïstische evolutieleer), maar Gods gericht over de ongehoor-zaamheid van de eerste mens, Adam. De dood is pas de wereld binnengekomen door de keuze van Adam om onafhankelijk van God te willen zijn (Rom. 5:12-17; 6:23). God, de Schepper zelf, onderwierp daarop de hele schepping aan de vergankelijk-heid (Rom. 8:20-21) nog voordat Hij de wereld door de zondvloed oordeelde (Genesis 6 t/m 9). Daarom is overal verval, degeneratie te zien. De wereld, de natuur en de mens, die heden ten dage worden waargenomen, zijn niet meer zoals God ze eens in volmaaktheid had geschapen!
Natuurwetenschappelijke theorieën zijn veranderlijk
Steeds weer worden nieuwe ontdekkingen gedaan en neemt de kennis toe. Daardoor moeten natuurwetenschappelijke theorieën steeds weer bijgesteld worden. De natuurwetenschappen kunnen hoogstens de werkelijkheid beschrijven naar de huidige kennisstand. Deze kan dus morgen weer anders zijn. Natuurwetenschap kan nooit zeggen wat (absoluut) waar is. Gods Woord alleen is de Waarheid, ook wat betreft het ontstaan van de kosmos, het leven, de natuur, de mens, de zonde en de dood.
Christennatuurwetenschappers en Genesis 1-3
Te allen tijde waren er natuurwetenschappers, die in God, de Schepper, en in Zijn Woord geloofden! Zie bijv. “Biblebelieving Scientists of the Past” (Prof. Dr. Henry Morris, Institute for Creation Research”, P.O.Box 2667, El Cajon, CA 92021-0667 USA; www.icr.org ). Ook in diverse Europese landen bestaan organisaties van Bijbelgetrouwe natuurwetenschappers zoals in Duitsland, Baiersbronn: Studiengemeinschaft Wort und Wissen, www.wort-und-wissen.de (e-mail sg@wort-und-wissen.de).
Andere critici van de evolutietheorie
Er zijn bovendien natuurwetenschappers en andere mensen, die weliswaar geen christen zijn, maar op grond van o.a. natuurwetten (bijv. entropie), de complexiteit van het leven of door experimenten de evolutiehypothese verwerpen. Zo bijv. in de beide video’s: “Hat die Bibel doch recht? Der Evolution fehlen die Beweise” en “Gott würfelt nicht” van de filmproducent Fritz Poppenberg. Een commentaar daarop in Wort und Wissen, Info 4, 2001 luidt: “In de historische ontwikkeling van de evolutieleer zijn ideologie, wereldbeschouwing, religie en wetenschap niet zonder invloed op elkaar gebleven”. De evolutieleer is verre van onaanvechtbaar!
Natuurwetenschapper en wereldbeschouwing
Iedere wetenschap wordt beoefend door een wetenschapper, door een mens. Geen mens is objectief, ieder heeft zo zijn voor-wetenschappelijk, wereldbeschouwelijk vooroordeel of paradigma. Die voor-wetenschappelijke, wereldbeschouwelijke vooringenomenheid is op zich niet wetenschappelijk, maar wel om zo te zeggen de ‘bril’ waardoor de (natuur)wetenschapper de werkelijkheid waarneemt, analyseert, interpreteert en zijn theorie opstelt (zie schetsje). Soms wordt dat verzwegen wat niet in het (materialistisch, naturalistisch) paradigma past. Vgl. “Was Stammbäume verschweigen” van Dr. Henrik Ullrich.
Schematisch ziet de invloed van de wereldbeschouwelijke vooronderstelling er ongeveer zo uit:
theorievorming theorievorming
↑ ↑
interpretatie interpretatie
↑ ↑
waarneming waarneming
↑ tegen– ↑
naturalistisch, evolutionistisch paradigma ← gesteld → het bijbels wereld en mensbeeld
(voor-wetenschappelijk) (voor-wetenschappelijk)
De werkelijke controverse
Er bestaat dus een diepgaande controverse tussen de voor-wetenschappelijke, wereldbeschouwelijke paradigma’s, maar niet tussen wetenschap en geloof, niet tussen wetenschap en Bijbel. Wetenschap, beoefend door christenen met een levende relatie tot God in Jezus Christus en met Gods Woord als autoriteit en maatstaf, zal niet ingaan tegen God en Zijn Woord.
De Schepper is tevens de Verlosser
De goddelijke Verlosser van de straf van de heilige God op ons zondig wezen en op onze concrete zonden is Dezelfde als de goddelijke Schepper, door Wie God alles heeft geschapen, namelijk de Here Jezus Christus! Beide ambten van Jezus Christus zijn niet van elkaar te scheiden. Hoe kan men Hem dan als Heiland en Herschepper (de ‘nieuwe mens’, 2Cor. 5:17) willen aannemen, Hem echter als Schepper afwijzen?
E. Nannen
Bovenstaand artikel wordt bij spreekbeurten aan leerlingen van het voortgezet onderwijs gegeven.
Creationisme versus evolutionisme
Creationisme versus evolutionisme
een viertal video’s
Het evolutionisme als verklaringsmodel voor de natuurwetenschappen vertoont grote gebreken. Als hypothetisch model blijkt het creationisme veel beter te voldoen. Vier video’s maken dit duidelijk.
De wereld die verging (The World that Perished)
De zondvloed was geen sprookje! Deze video, die een prijs won voor de beste documentaire, geeft een beeld van de grootste catastrofe die ooit de aarde geteisterd heeft. Wetenschappelijke en historische feiten die aantonen dat de zondvloed als oordeel van God echt is gebeurd en de hele aarde trof. Duur ca. 35 min.
Het grote dinosaurus-mysterie (The Great Dinosaur Mystery)
Eindelijk een film over dinosauriers die jongeren laat zien dat er ook iets anders is dan hetgeen door het evolutionisme over deze dieren gezegd wordt. Deze film toont nieuwe bewijzen dat dinosauriers waarachtig deel uit gemaakt hebben van onze geschiedenis en dat mens en dinosaurus gelijktijdig leefden. Duur ca. 25 min.
Drama in the Rocks
Deze video laat in ruim een half uur het mechanisme voor het ontstaan van gesteenteformaties en afzettingslagen zien. Het onderzoek dat op deze band wordt getoond is gehouden door de Franse creationist Guy Berthault. De video behandelt onderwerpen als de ouderdom van de aarde, de fossielen, gidsfossielen en de evolutietheorie.
Evolutie: feit of fictie (Evolution: fact or fiction)
Een vervolg op Drama in the Rocks. De film laat zien dat natuurwetenschappers de evolutietheorie afwijzen, omdat zij in strijd is met de elementaire wetten van de moderne wetenschap. Interviews met wetenschappers van verschillende disciplines zoals biologie, genetica, biochemie en geologie.
Creationisme gevaar voor de wetenschap?
Op 4 oktober 2007 is het rapport nr. 11297 tegen het creationisme in tweede lezing door de Raad van Europa aangenomen, nadat het op 26 juni 2007 was terugverwezen naar de rapporteur. Het eerste rapport is toen in de korte tijd tussen publicatie en behandeling alinea voor alinea van kritisch commentaar voorzien door enkele Nederlandse creationisten. In feite is er nauwelijks een zin in het rapport, die recht doet aan de feiten. Ook de Duitse wetenschappelijke organisatie ‘Wort und Wissen’ heeft fel en zakelijk gereageerd. Een supranationaal lichaam bemoeit zich hier in detail met de inhoud van het onderwijs in de landen van de Europese Unie, wat ingaat tegen alle opvattingen betreffende de vrijheid van onderwijs.
Het rapport is eenzijdig positief ten opzichte van het evolutionisme en schildert creationisme af als een gevaar voor de voortgang van de wetenschap en vreest zelfs dat een theocratie wordt nagestreefd. Afgezien van het feit dat de conclusies van het rapport strijdig zijn met verschillende door de Europese lidstaten aangenomen conventies en charters, is alleen al het feit dat zo’n rapport verschijnt een vreemde zaak. Wat is hier eigenlijk aan de hand?
Definities
Zonder begripsomschrijving kun je geen zinnige discussie voeren. In het rapport ontbreekt een klare definiëring van de begrippen evolutionisme en creationisme. Daardoor kunnen sentimenten de hoofdrol spelen. Eén van de belangrijkste sentimenten is angst. Waarover straks.
Wat is creationisme? Een conglomeraat van opvattingen, die uitgaan van de Bijbelse waarheid dat heelal en aarde geschapen zijn, duizenden jaren geleden, in zes opeenvolgende dagen. Enkele varianten geloven dat het heelal (en soms ook de aarde) heel oud is en dat er herschepping en herinrichting van de aarde plaatsvond, duizenden jaren geleden. Binnen het creationisme zijn Schriftbeschouwing en Bijbelgebruik niet overal gelijk, maar de verschillen groeien naar elkaar toe.
Dan heb je nog het ‘theïstisch-evolutionisme’, dat het hele evolutionistische wereldbeeld accepteert, maar iets moet verzinnen voor de schepping van Adam, de zondeval, de intrede van de dood in de schepping. Hier eigenlijk alleen maar problemen. Eén van hen is Cees Dekker, de moleculair bioloog die in 2005 de knuppel in het hoenderhok wierp met zijn discussie over Intelligent Design met minister Maria van der Hoeven.
Intelligent Design is een stroming in de – hoofdzakelijk biologische – wetenschap, die erkent dat veel biologische systemen het gevolg zijn van ontwerp, omdat ze onherleidbaar complex zijn, dat wil zeggen dat het ontbreken van één element de hele functionaliteit teniet doet. Dat spreekt tegen het Darwinisme dat stelt, dat toevallige mutaties, waarop natuurlijke selectie werkt, de motor van de vooruitgang is en de ‘schepper’ van alle levensvormen. Het zal niet verwonderen dat de meeste ID-ers christenen zijn. Hier wordt wel gesproken over ontwerp, maar gezwegen over de Ontwerper, omdat dat buiten de competentie van de wetenschap ligt. Maar tegenstanders prikken daar eenvoudig doorheen en vegen ID gewoon op de hoop van het creationisme.
Evolutionisme tenslotte is de onvermijdbare opvatting, als je schepping afwijst. Met deze simpele definitie kan het worden afgedaan. Het is de gangbare filosofie in de wetenschap, die fervent wordt beschermd en verdedigd.
Soorten wetenschap, gegevens, hypothesen
In natuurkunde, chemie en moleculaire biologie kun je herhaalbare tests doen, of je kunt iets beredeneren, als in de wiskunde. Hier kunnen we spreken over ‘feiten’. Maar veel wetenschappen gaan over het verleden, zoals historische wetenschap, archeologie, antropologie, geologie, kosmologie en biologie. Als we over dat verleden geen betrouwbare geschreven bronnen hebben, moeten we onze toevlucht nemen tot gissingen. Veel is hier gebaseerd op uiterst wankele vooronderstellingen. Van daaruit worden hypothesen opgebouwd en zo mogelijk opgetuigd met ‘feiten’. Maar met de schaarse gegevens kun je vele modellen opbouwen. De onverklaarbare zaken worden dan veelal afgedaan met te verwijzen naar ‘evolutie’. De ‘wetenschap’ heeft de Bijbel als gegevensbron op elk gebied geminacht. Daarom hebben we geen ‘kader’ meer waarbinnen de geschiedenis zich afspeelt. Alles komt binnen het kader van miljarden jaren als verdunde incidenten los te hangen, zonder verband.
Is creationisme wetenschappelijk?
Binnen het creationisme moet het denken over de vooronderstellingen en de wijze waarop de Bijbel functioneert, nog verder worden aangescherpt. Er is al veel bereikt met betrekking tot een gezonde wetenschappelijke denkwijze. Er is nog een tekort aan academisch opgeleide creationisten. Dat wordt gedeeltelijk goed gemaakt, doordat een aantal niet-academici grondige studies heeft gedaan op de gebieden van biologie, historie, kosmologie en geologie. Op deze gebieden kunnen resultaten worden getoond, die de toets van elke wetenschappelijke kritiek glansrijk kunnen doorstaan.
Enkele resultaten
Het hierboven genoemde probleem, dat gebeurtenissen zonder verband blijven in het evolutionistische kader, geldt niet voor het creationisme. De korte chronologie dwingt als het ware tot het ineenschuiven van de geschiedenis en leidt vaak tot opmerkelijke nieuwe ontdekkingen. Enkele aansprekende voorbeelden:
De Duitse biologen Junker en Scherer (beiden profs aan Duitse universiteiten) schreven een biologie-leerboek, dat de evolutionaire opvattingen in de biologie weerlegt aan de hand van de biologische feiten. Geen wonder dat zij in pers en tv als idioten zijn voorgesteld.
De Nederlanders Hoogerduijn en De Wit leggen – na een research van 11 jaar – de laatste hand aan een geologische geschiedenis van de aarde, die aantoont hoe het Bijbelse uitgangspunt leidt tot een logische en elegante verklaring van veel geologische problemen.
De Britse historicus Cooper deed 25 jaar research naar de koningsgenealogieën van oude Keltische, Britse en Saksische volken en toonde hun relatie met de Bijbelse gegevens aan.
De Australische geoloog/astronoom Setterfield stelde een kosmologisch model op, uitgaande van algemeen geaccepteerde wetenschappelijke gegevens, dat aantoont waarom het heelal onmogelijk ouder kan zijn dan ± 8000 jaar.
Vanwaar de weerstand?
De toenemende weerstand binnen de gevestigde wetenschap tegen het ‘creationisme’ heeft niet in de laatste plaats te maken met deze en dit soort resultaten, die zich aanzienlijk beter met de bekende feiten verdragen dan de evolutie-hypothesen. Er heerst angst, die het resultaat is van wat men wel noemt ‘cognitieve dissonantie’: de werkelijke wereld waarin wij leven is op elk punt in tegenspraak met het evolutionisme. Bovendien zijn er daar vele dissidenten en dissidente groepen. Enkele voorbeelden:
De bioloog Denton, die de onhoudbaarheid van de biologische vooronderstellingen aantoont in zijn boek uit 1985 ‘Evolution, a theory in crisis’. Boycot en uitsluiting waren het gevolg.
De Britse wetenschapsjournalist Richard Milton, die in 1992 een boek schrijft over de zwakke basis van het evolutionisme ‘The facts of life, shattering the myths of Darwinism’. Hij is door spraakmakende evolutionisten uitgemaakt voor een gek, die psychiatrische hulp nodig heeft (ieder die het niet met ons eens is, is gek).
De open brief aan de wetenschappelijke wereld van het Discovery Institute, waarin intelligent ontwerp van biologische systemen als onafwendbaar wordt voorgesteld.
Het zgn. Cosmology statement van een groep wetenschappers, die het Big Bang model afwijzen als totaal ontoereikend en die onderzoeksgeld willen voor levensvatbare alternatieven. De praktrijk is dat men nu zijn toevlucht neemt tot minderwaardige praktijken als laster, boycot, uitsluiting en ook probeert om via de politiek de verspreiding van deze vruchtbare ideeën tegen te gaan.
Onze houding
Wat doen wij hiermee? Gewoon hard en efficiënt door blijven werken, zorgen dat we goed opgeleide jonge mensen aan het werk kunnen krijgen. De echte werkelijkheid weerspreekt de evolutionaire dogma’s op elk denkbaar punt. Nieuwe ideeën in de wetenschap doorlopen volgens filosofen drie fasen: 1. ze worden genegeerd of neerbuigend behandeld, 2. ze worden met toenemende heftigheid en met gebruikmaking van alle middelen bestreden (in deze fase zitten we nu), en 3. ze worden geaccepteerd. Dat laatste zal nog wel even duren. We hebben als christenen veel te lang aan de zijlijn gestaan. Ons optreden wordt niet gewaardeerd. Maar hard werken, goed samenwerken en niet in de laatste plaats gedurig gebed zijn nodig om verder te komen.
Rinus Kiel
Computergames welke wel en welke niet
De feestdagen komen er weer aan en iedereen maakt zijn verlanglijstje weer in orde! Het is fijn om elkaar iets te geven, maar het kan soms ook moeilijk zijn. U treft als ouder wensen op het verlanglijstje van uw kind aan, maar u weet niet of die wel goed of fout zijn. Kortom er ontstaat twijfel. Deze twijfel kan voorkomen, als u als ouder naar de winkel gaat en de game wilt gaan kopen die op het verlanglijstje van uw kind staat. U stapt de winkel in en loopt naar de gameafdeling. Terwijl u zoekt naar de titel van de betreffende game, komen allerlei afbeeldingen op de hoezen van de games op u af. Sommige zijn leuk, andere spannend, maar er zijn ook angstaanjagende bij. Juist bij die laatste categorie vindt u de titel van de game die op het verlanglijstje van uw kind staat. Wat doet u? U pakt de hoes van de game en bestudeert deze eens aandachtig. De kleine screenshots laten slechts een minimale impressie van de game zien en u denkt, het zal wel geen kwaad kunnen. Uw kind teleurstellen tijdens de feestdagen wilt u ook niet, toch?
Hoe kunt u een game beoordelen ofwel toetsen?
Hoe kunt u bepalen of de games die uw kind speelt of vraagt, goed of fout zijn?
Wat u daarvoor nodig heeft, is een referentie waaraan u de game kunt toetsten en waaruit blijkt of de game fout is of niet. Er is maar één bruikbare referentie mogelijk en dat is het gezaghebbende Woord van God, de Bijbel. Als u een game wilt toetsen of het voor uw kind geschikt is of niet, toets hem dan enkel en alleen aan de Bijbel en aan niets anders! Dus niet aan uw eigen inschattingen of ervaringen, waarden en normen in de samenleving of omdat het vriendje van uw kind het wel mag bij zijn ouders. Laat uw basis de Bijbel zijn en leg dit ook als zodanig uit, zowel aan uw eigen kind, aan een vriendje dat komt spelen of aan andere mensen, als deze u naar uw standpunt vragen. Leer te onderbouwen vanuit Gods Woord, dan zult u niet wankelen! “…dat gij niet alleen wijs zijt tot het goede, maar ook onbesmet van het kwade ( Romeinen 16:19).”
!Kijk daarna samen met uw kind naar de elementen in de game die niet goed zijn. Zie hiervoor de brochure ‘Computergames, onschuldig of niet? Wees als ouder ook consequent in uw standpunt ten opzichte van ander media, zoals boeken, tijdschriften, muziek, films en televisie, want daarbij is het niet anders!
Tips hoe u een game kunt toetsen
Ik kom nog terug op het begin van dit artikel. U leest het verlanglijstje van uw kind en treft daar een titel van een game aan waarvan u niet weet of deze goed of fout is. Wat doet u?
Stelt u de toetsing van de game uit tot u daadwerkelijk in de winkel staat met de game in uw handen en voldoet u uiteindelijk toch maar aan de wens van uw kind?
Of komt u direct in actie? Mijn advies is, kom direct in actie!
Wat moet u doen om een game te toetsen? Hieronder staat een aantal praktische tips om u daarmee te helpen:
1.Bestudeer en ken de Bijbel, bid om Gods wijsheid, inzicht en bescherming.
2.Voordat u de game kunt toetsen, zult u informatie over de game moeten zoeken. Hiervoor kunt u het beste op internet terecht. Met behulp van een zoekmachine, bijvoorbeeld www.google.nl, kunt u de titel van de game invoeren en hebt u meestal direct resultaat. U kunt ook speciale gamesites bezoeken, zoals www.gamespot.com, waarop ook reviews (dat zijn recensies) van games te vinden zijn.
3.Lees de verhaallijn van de game. Bijna elke game gebruikt een bepaalde verhaallijn waardoor u een indruk kunt krijgen wat zich in de game afspeelt. Een uitbraak van demonen in de game Doom 3 zegt al genoeg over het spel en zijn achtergrond!
4.Bekijk zoveel mogelijk screenshots van de game. Deze geven een goede impressie van wat allemaal in de game te zien is. U kunt hierbij shockerende beelden tegenkomen! Let ook op de aanwezigheid van occulte symbolen en muziek.
5.Als uw impressie nog onvoldoende is, kunt u een probeerversie (demo of trial) van de betreffende game downloaden om die eens nader te bekijken. Denkt u er wel aan dat u door het spel te spelen aan dezelfde gevaren bloot staat, als wanneer het kind zelf de game speelt!
6.Maak een overzicht van de goede en foute onderdelen in de game, zodat u deze kunt aanwijzen en uw standpunt hierover kunt innemen en onderbouwen.
7.Bespreek uw bevindingen en standpunt met uw kind(eren) door rustig de game- onderdelen langs te lopen. Veroordeel de game of uw kind niet, maar leg eenvoudig uit wat in de game gebeurt, wat te zien is en waarom dat wel of niet geaccepteerd wordt in uw gezin.
8.Bent u tot de conclusie gekomen dat bepaalde games of andere media in huis fout zijn, doe ze dan uw huis uit!
Breng in het zicht!
Wat te doen als uw kind ‘stiekem’ speelt en u geen blik gunt op zijn of haar gamescherm? Probeer als ouder veel contact met uw kind(eren) te hebben. Informeer op een geïnteresseerde manier waar ze allemaal mee bezig zijn, ook buiten gamen om. Spreek met uw kinderen af wanneer en hoe lang zij gebruik mogen maken van de pc of spelcomputer (met eventueel een tv). Om zicht te hebben op wat uw kinderen allemaal spelen, is het goed de pc en spelcomputer zichtbaar in de woonkamer op te stellen. Dus niet in een ‘verborgen’ kamertje in het huis. Als u ziet dat uw kind een game speelt die u niet kent, vraag dan geïnteresseerd wat voor game het is en kijk rustig mee. U kunt de game vervolgens toetsen op de eerder beschreven manier, uw standpunt over de game innemen en samen met uw kind bekijken wat er in de game eventueel fout is.
Vanzelfsprekend wordt het moeilijker als uw kind games speelt bij een vriendje of vriendinnetje waar u op dat moment geen zicht op hebt. Vraag altijd wat uw kind gedaan heeft bij zijn vriendje of vriendinnetje en nodig deze de volgende keer uit bij u in huis. Zo kunt u toch zicht krijgen op hun samenspelen. Maar u kunt ook aan de ouder van het vriendje of vriendinnetje vragen waar zij mee bezig zijn en hoe dat verloopt.
Vergeet het Internet niet!
Verborgen cd-rommetjes zijn beslist niet het enige materiaal wat kinderen zoal gebruiken om te gamen. Met internet in huis kunnen zij de onbegrensde, virtuele wereld betreden waarin geen wetten en regels gelden en geen grenzen zijn. Alles is met elkaar uit te wisselen en te downloaden. Dit geldt ook voor games. Er zijn mogelijkheden genoeg om via internet games te downloaden, legaal of illegaal.
Daarnaast wordt het online gamen steeds populairder. De online gamesite www.game.nl bevat veel kleine en ongecompliceerde spelletjes die al snel verslavend zijn. Maar het kan ook groter, zoals Star Wars Galaxies; starwarsgalaxies.station.sony.com van Lucas Art. Hierbij spelen duizenden gamers over de hele wereld in een grote online gamewereld.
Kortom, houd toezicht, toets de game, neem uw standpunt in en bespreek dit!
Gerrit Veldman
computergames
Computergames, onschuldig of niet?
Inleiding: uit de praktijk gegrepen
Het is half vier! Gerard komt terug uit school en rent snel de trap op naar boven. Hij gaat achter de computer zitten wachten, terwijl die opstart. Buiten ziet hij wat kinderen rennen. De computer is opgestart en Gerard pakt het ongelabelde cd-rommetje uit zijn tas. Dat heeft hij op school gekregen van de oudere jongens waar hij altijd mee staat te praten in de pauzes. Het spel start op en ’DOOM 3’ komt in beeld. Gerard weet niet wat het is of wat het betekent, maar hij vindt het wel erg spannend. Zijn vader heeft deze week net een nieuwe grafische kaart voor de computer gekocht en die doet het goed! Gerard voelt zich een beetje naar door de enge en dreigende geluiden op de achtergrond. Hij is ook bang dat zijn moeder elk moment thuis kan komen. Plotseling verschijnt er met angstaanjagende geluiden een vreselijk monster in beeld. Door de schrik vliegt Gerard met stoel en al een paar meter naar achteren. Terwijl zijn hart bonkt in zijn keel, ziet hij dat het nare monster niet verder dan het beeldscherm kan komen. Langzaam neemt Gerard weer positie in en schakelt zijn zwaarste kanon in. Hij ziet het monster bloeden, terwijl zijn kogels het doorzeven. Eindelijk zakt het nare gevaarte in elkaar. Gerard bekijkt het monster van dichtbij. “Hmm, het lijkt wel een misvormd mens of zo. Wat zou er aan de hand zijn?” vraagt hij zich af. Langzaam neemt het spel hem mee in een dramatische en angstaanjagende wereld waar het kwaad is uitgebroken… Computergames, onschuldig of niet?
Wat is gamen?
Gamen is tijdverdrijf nummer één voor veel jongens en ook meisjes. Gamen is een spelletje spelen: een computerspel. Al jaren groeit de populariteit. In ieder huis is wel een Playstation, X-box, GameCube of zeker een PC te vinden. Kinderen zijn er vroeg bij. Door middel van folders, tv of vrienden weten ze al snel wat ze moeten kopen. De ouders stoppen het gezeur door de wens in te willigen. Verbieden is moeilijk. Ze spelen anders bij vriendjes of toch stiekem, achter de rug van hun vader en moeder om, thuis. Makkelijker is het om toe te geven. De jongeren spelen dan in eigen huis en zijn rustig. De ouders hebben er geen omkijken naar. Het kind zit achter de computer.
Waarom gamen jongeren?
Voor de één is gamen vermaak, voor de ander is het een verslaving. Iedereen die wel eens een spel speelt, of het nu Tetris of Warcraft III is, weet hoe het ‘even spelen’ verandert in een half uur, een uur of nog langer. Spelen heeft altijd een doel. Meestal staat overleven, veroveren, uitroeien, kennis vergaren en vooral de hoogste score behalen centraal. Resultaatgericht spelen brengt spanning met zich mee. Bij de spelende kinderen giert de adrenaline door het bloed. Een goed gevoel. Dat geeft onbewust de verslavende kick. Jongeren gamen het meest thuis, alleen of samen. De interactie tussen speler en computer is groot. Sinds kort is het ook mogelijk via internet tegenspelers of teamgenoten te vinden. Het spel krijgt zo een extra dimensie. Het saaie verbeteren van eigen highscores is veranderd in een competitie met anderen uit de hele wereld. Sommige van deze competities zijn uitgegroeid tot megamanifestaties in grote hallen, zogenaamde LAN-party’s. Er komen vaak duizenden gamers op zo’n toernooi af. In de spelwereld waarin de speler in de huid kruipt van de huurmoordenaar, de sporter, de producer of de held, maakt hij de keuzes. De gamer stapt in een andere realiteit: een realiteit zonder God of zijn geboden. In de populaire game, GTA San Andreas wordt de speler een avontuurlijke wereld aangeboden. De held is een crimineel die gebruik maakt van de auto, het vliegtuig of de boot. Om sneller tot zijn doel te komen, slaat hij, schiet hij neer en overrijdt hij iedereen die hem in de weg komt in de drukbevolkte stad. Als deze twee realiteiten, de spelwereld en de echte wereld, gemixt worden, kan het goed mis gaan.
Christus is de enige weg tot het heil
Christelijk onderwijs in een multiculturele samenleving
Als christenen belijden wij Jezus Christus als Gods enige weg tot het heil. Het Evangelie is Gods enige heilsboodschap voor de van Hem gescheiden mensheid, die zich in onheil bevindt.
Bijbel & Onderwijs constateert dat christelijke scholen met deze belijdenis verschillend omgaan. Daarom zijn wij verheugd met de verklaring die hierover onlangs is verschenen. In deze verklaring doet het Theologisch Convent van Belijdende Gemeenschappen in Duitsland een klemmend appèl op christenen wereldwijd om alle religies te beoordelen in het licht van het Evangelie. Aangezien men zich hierbij ook richt tot het onderwijs, nemen wij–met toestemming van en dank aan het Reformatorisch Dagblad–enkele delen uit deze verklaring over.
In dit document worden wij herinnerd aan onze christelijke verantwoordelijkheid om de heilsopenbaring van God in Christus, die ons in de Heilige Schrift is toevertrouwd, te bewaren en aan anderen uit te dragen.
Dit betekent geen minachting van andere religies en hun culturele waarden. Ook willen wij niet onze eigen christelijk religie op een voetstuk plaatsen. Wat ons drijft, is wat in 1 Timotheüs 2:4 staat, namelijk dat God wil dat alle mensen zalig worden en tot kennis van de waarheid komen. Onze cultuur raakt steeds meer vervreemd van haar wortels, te meer daar andere, zich uitbreidende, vreemde godsdiensten grote invloed op het openbare leven hebben. Zelfs onze nationale identiteit wordt bedreigd (waarbij ons het fundament aan eeuwenlang aanvaarde waarden en normen wordt ontnomen).
In het licht van de toenemende onzekerheid waarin christenen en gemeenten verkeren, richt het Theologisch Convent zich daarom tot kerk en zending, theologie en onderwijs met het verzoek deze aan de Bijbel te toetsen, haar met elkaar te bespreken en in de eigen omgeving bespreekbaar te maken/uit te dragen. (hetgeen wij dus bij deze doen.)
Universele zelfopenbaring
De levende, Drie-enige God, zoals Hij Zich aan de gehele mensheid in de Bijbel heeft geopenbaard, is tegenover alle goden van andere religies de alleen ware God. Wij geloven en belijden dat de Heilige Schrift ons in zowel het Oude als het Nieuwe Testament duidelijk zegt dat God van eeuwigheid de Ene is, Die Zich als levende en soevereine van alle valse goden principieel onderscheidt.
Deze Drie-Enige God: Vader, Zoon en Heilige Geest, heeft de mens naar Zijn evenbeeld gemaakt. Hij is Schepper van iedereen en wil ook hun Verlosser en Vernieuwer zijn tot het doel van ieders leven. Aan Zijn bijbelse zelfopenbaring moeten alle godsvoorstellingen zichzelf op hun waarheidsgehalte toetsen. Godsdiensten waarin andere goden aangeroepen worden, laten dit na; zij handelen tegen het eerste gebod en beledigen Gods majesteit.
Wij wijzen de gedachte van de hand als zouden over het goddelijke en de levensgeheimen geen duidelijke leeruitspraken mogelijk zijn. Dat geldt ook voor het denken dat elke religie uit eenzelfde bron stamt en daarom gelijke zeggingskracht zou hebben. In Jesaja 44:6 staat duidelijk: “Ik ben de Eerste en de Laatste; buiten Mij is er geen God.”
Zondeval
Sinds de zondeval leven alle mensen vanaf hun geboorte zonder God. Zonder heil kunnen ze zichzelf niet bevrijden, ook niet via de weg van de godsdiensten. Al het menselijk onheil gaat terug op het menselijke verzet tegen de Schepper.
Alle buitenchristelijke religies en ideologieën met hun vermeende oplossingen voeren op een dwaalspoor. Zo bezien zijn alle religieuze systemen bedrieglijk, daar waar zij in hun denken de oorspronkelijke verhouding tot God en de breuk met Hem niet serieus nemen en vasthouden aan menselijke mogelijkheden tot herstel (van werken, rituelen en karma). Nog gevaarlijker zijn die religieuze systemen -te denken valt aan mystieke Aziatische godsdiensten- die de eenheid tussen het menselijke zelf met de godheid leren. Wij verwijzen naar Romeinen 3:23 en Galaten 2:16.
Wij geloven en belijden dat God in Christus tot ons gesproken heeft. Door Zijn menswording en Zijn zoendood heeft Christus een verloren mensheid met God verzoend en van de verderfelijke macht van zonde, dood en duivel verlost. Door Zijn lichamelijke opstanding en hemelvaart heeft God Hem als de enige Middelaar tussen Zichzelf en de mensen aangesteld en Hem tot universeel Heer gemaakt over alle machten, alsmede als rechter der wereld. In gelovige toewijding aan Hem of door afwijzing van Hem ligt de beslissing tussen eeuwig heil of eeuwige verdoemenis.
Algemene openbaring
God heeft de mens naar Zijn beeld en tot gemeenschap met Hem geschapen en roept daarom ieder mens tot bekering (terugkeer tot God), Hand. 17:30-31. Ondanks de zondeval is in de mensheid een hunkering naar de nabijheid van God overgebleven. Daarin zien we Gods wil om de mensen in Zijn gemeenschap terug te brengen en door een geestelijke wedergeboorte van binnenuit te vernieuwen.
God heeft het ook de in zonde gevallen mensen mogelijk gemaakt om Hem en Zijn wil tot op zekere hoogte te kennen, opdat zij Hem zullen zoeken, eren en danken. Wij geloven en erkennen dat God Zich aan het begin van de geschiedenis aan de stamouders van het menselijk geslacht heeft geopenbaard en Zijn wil heeft bekendgemaakt. Dit kennen en vereren van de ene God der schepping bleef, hoewel vertroebeld en verdraaid, in de daaropvolgende generaties behouden. Ook na de verdrijving uit het paradijs, de zondvloed en de verstrooiing van de volkeren, heeft God Zich aan de mensen bekendgemaakt via de werken van Zijn schepping in Zijn macht, wijsheid en goedheid.
Daarom hebben vele buitenchristelijke religies voorstellingen van een machtige scheppergod -die waakt over goed en kwaad- , die wezenlijke trekken gemeen hebben met de bijbelse zelfopenbaring. Daarin weerspiegelen de voorchristelijke religies, hoewel ze de goddelijke waarheid verdraaid hebben, toch een deel van Gods orde in de onderhouding van de wereld. Daardoor bewaart God de mensheid in Zijn geduld en goedheid voor zelfvernietiging, opdat ze na de komst van de Verlosser Christus, door de verkondiging van het Evangelie het heil kan ontvangen. Op grond van deze algemene openbaring (onder meer volgens Genesis 9 en Romeinen 2) kunnen mensen aangesproken worden (zoals de Romeinse hoofdman Cornelius in Handelingen 10 en 11).
Benaderen van niet-christelijke godsdiensten
We geloven en erkennen dat naar het getuigenis van de Heilige Schrift de nietchristelijke religies door drie factoren worden bepaald:
* Het lankmoedige werk van God in Zijn algemene openbaring ter voorbereiding van de heilsopenbaring.
* De religieuze praktijken van de mens.
* De verleidende werkzaamheid van satan en zijn demonen.
Voor een adequate beoordeling van de religies met het oog op onze confrontatie dienen wij deze factoren te onderscheiden. Zo mogen wij onze informatievoorziening over de andere religies niet beperken tot vermeende ‘neutrale’, algemene inlichtingen van de godsdienstwetenschappen. Alleen wanneer het totale getuigenis van de Schrift over buitenchristelijke religies tot zijn recht komt, kunnen de resultaten van godsdienstwetenschap in hun veelkleurigheid adequaat worden geduid. Dit proces van toetsend onderscheid zal zich ook op onszelf als christenen moeten richten. Immers, het conflict tussen ware en valse religie gaat ten diepste tussen
– het levende vertrouwen op de Drie-enige God, Die Zich in Christus openbaart, en
– alle vormen van eigenmachtige religiositeit die niet uitgaan van het geloof in Jezus Christus.
Wanneer wij erkennen dat ook ons eigen christelijke bestaan voortdurend door religieuze ontaarding wordt bedreigd, zal dit ons christenen bewaren voor een zelfverzekerde of arrogante houding in de confrontatie met buitenchristelijke religies.
Apologetisch getuigenis
Wij geloven en erkennen dat wij aan aanhangers van andere religies getuigenis dienen af te leggen aangaande Jezus Christus als Heere en Verlosser van de wereld. Deze dialoog kan echter nooit de bijbelse, onopgeefbare eis aan de kant schuiven, die luidt: de tot dan toe heersende religieuze machten af te zweren, zich in boete en geloof aan Jezus Christus als persoonlijke Heiland toe te vertrouwen en zich aan Hem als Heere te onderwerpen. Deze apostolische oproep geldt voor de aanhangers van alle religies, inclusief het jodendom en de islam.
Hiermee wijzen wij ook het vooroordeel van heden ten dage af dat dit standpunt fundamentalistisch en achterhaald is, omdat het zou voorbijgaan aan de spirituele werkelijkheid van de ‘andere manieren van geloven’. Wij citeren: “Opdat in de Naam van Jezus zich zou buigen alle knie dergenen die in de hemel en die op de aarde en die onder de aarde zijn” (Filippenzen 2:10).
Apocalyptisch perspectief
Met het voortschrijden van de geschiedenis van de mensheid naar het einde krijgt de wereld van de niet-christelijke religies een steeds duidelijker antichristelijk karakter. Wij geloven en erkennen dat Jezus Christus ons voorzegt dat in de eindtijd zich een toenemende activiteit van valse christussen zal voordoen, alsmede een antichristelijk wereldrijk op basis van ideële gelijkschakeling. Deze zal naar de overtuiging van vele exegeten de vorm krijgen van een eenheidsreligie die alle religies en ideologieën omvat.
Met het oog op de profetische voorzegging van een tot rijpheid komende wereldwijd en totalitair doorgevoerde vorm van syncretisme – de hoer Babylon uit Openbaring 17- moeten we de uitdrukkelijke wil van de Heer van de kerk serieus nemen, dat Zijn gemeente Hem bij Zijn wederkomst als een reine maagd wordt voorgesteld, van wie het geloof vrij is van heidense bevlekking (2 Corinthiërs 11:2, Openbaring 14).
Christen zijn op je school!
Hoe is het om op een ‘christelijke’ school te werken, als daar wordt gezegd dat alle religies hetzelfde zijn? Hoe ga je op school met identiteit om? Wat zeg je, als er gezegd wordt: je vertelt toch niet aan de kinderen dat die verhalen in de Bijbel waar zijn?
Hoe sta je als christen hierin? Etc etc.
Vragen die aan je worden gesteld en die heel wat
gespreksstof opleveren om over na te denken en over te schrijven.
In dit artikel kom ik tot één conclusie: God is trouw, Hij laat niet los waar Hij mee begonnen is. Hij is met ons.
Christelijk?
Laten we bij het begin beginnen. Mijn eerste jaren voor de klas heb ik in Barneveld gestaan. Met heel veel plezier heb ik daar op een christelijke basisschool gewerkt.
Als collega’s begonnen we de week met God. Daarnaast waren bijna alle kinderen bekend met de Bijbel. Ik ben blij dat ik daar mijn start in het onderwijs heb mogen maken.
Na een aantal jaren bij een zendingsorganisatie gewerkt te hebben, ben ik weer teruggegaan naar het onderwijs.
Dit keer niet Barneveld, maar Amsterdam. Een groot verschil, maar de overeenkomst was dat het ook nu een christelijke school was. Dit was wat ik graag wilde, omdat je de kinderen uit de Bijbel kon vertellen.
Mijn sollicitatiegesprek in Amsterdam verliep anders dan ik verwachtte. Nadat ze mijn achtergrond in mijn cv hadden gelezen, wilden ze wel precies weten wat ze in huis haalden, want deze juf was wel heel ‘christelijk’. Eén van de personen die bij dit gesprek zat, had het niet zo op ‘christelijke’ mensen, dus zij probeerde het mij lastig te maken.
Ondanks dat ben ik toch aangenomen, achteraf beseffend dat God Zijn hand hierin had en het de beste plek voor mij was.
Identiteit?
Nu kom ik terug op de vragen waarmee ik dit artikel begon.
Ja, het was een christelijke school, maar onder mijn collega’s werd over de bijbel zeer verschillend gedacht. Er zijn toch verschillende wegen naar God? Godsdienstonderwijs? Nee, dat staat niet echt op de planning, er is nl. geen methode. Magie, dat is toch niet zo’n probleem!
Hoe ga je hiermee om?
N.a.v. mijn sollicitatiegesprek was het voor mij zoeken wat mogelijk was op deze school. In het begin ben ik voorzichtig wat uit de bijbel gaan vertellen…….Naderhand ben ik de kinderen gaan uitleggen wat bidden is en ben ik liedjes met ze gaan zingen: we zijn tenslotte op een christelijke school.
Na een aantal maanden werd ik gevraagd om mee te gaan denken, hoe we de identiteit op school konden gaan vormgeven.
Dit heeft geresulteerd in dat er nu in elke groep een methode is en dat verhalen uit de bijbel aan bod komen.
Samen!
Nadat een aantal maanden was verstreken, ging ik mij realiseren dat ik vast niet de enige persoon was die tegen deze vragen aanliep. Ik ben met andere mensen hier over gaan spreken en we zijn een netwerk gestart voor christenen die in het onderwijs werken. We wilden een mogelijkheid bieden waar mensen met hun vragen konden komen. Daarnaast wilden we een stuk onderwijs geven over verschillende gebieden (magie, hoe vertel je over Pasen als kinderen geen bijbelse achtergrond hebben, rouwverwerking, identiteit etc.).
We zijn nu ruim 2 jaar bezig. Mensen reageren positief en enthousiast: hierbij 2 reacties van leerkrachten die op deze bijeenkomst aanwezig waren:
“….Als christen is het soms behoorlijk eenzaam om op school te werken. Dan is zo’n bijeenkomst echt goed om elkaar te bemoedigen om door te gaan en zo met Gods hulp echt een verschil uit te maken op de plekken waar we werken…”(Ruth)
“…Met een aankomend ontslag en alle onzekerheden die daarbij horen, ging ik naar de gebedsavond voor leerkrachten in Amsterdam. Ik ontmoette daar mensen die een vacature op hun school hadden. Na het bidden voor elkaar ging ik bemoedigd weer naar huis. Een paar weken later was ik benoemd op deze school! Hierdoor leerde ik opnieuw mijn vertrouwen alleen op God te stellen…...”(Christine)
Zoals u kunt lezen neemt het gebed een belangrijke plaats in.
We dienen een machtige God die ons wil helpen bij moeilijkheden waar we tegen aan lopen, ons inspiratie wil geven en door ons heen wil werken naar ouders, kinderen en collega’s.
Als u leerkracht bent en zich herkent in de hierboven geschetste situatie, beseft u dan dat u er niet alleen voor staat en dat er een God is die met u wil zijn.
Samen met twee andere collega’s bid ik wekelijks voor onze school. Wie weet, heeft u nog een andere collega die ook christen is, dan kunt u ook samen bidden.
Voor ouders die voor hun kinderen een school hebben, waar de bijbel niet meer centraal staat, geef ik de volgende raad: praat met uw kind over wat er op school wordt gezegd en verteld, uw kind zal er veel van leren.
Daarnaast kunt u samen met uw kind bidden voor de school, voor zijn vriendjes en vriendinnetjes.
Wie weet, zijn er nog andere ouders met wie u samen kunt gaan bidden.
God zal door ons heen werken, door u en door uw kind.
Tenslotte
Ik sluit af met een verhaal dat in mijn klas is gebeurd. Ik wilde i.v.m. Pasen het paasverhaal gaan vertellen. Ik vond het moeilijk om het goed uit te leggen, omdat de kinderen (bijna) geen bijbelse achtergrond hebben. Hoe moest ik dit verhaal goed vertellen, ik legde het in Gods handen. Ik probeerde het, vertelde dat Jezus was gestorven voor onze zonde en na drie dagen weer was opgestaan en dat Hij nu leefde.
Aangezien kinderen van 5 jaar dan meteen met de vraag komen, waar woont Jezus nu dan, als Hij weer is gaan leven, vertelde ik dat Jezus nog een poosje op aarde leefde en toen naar de hemel was gegaan.
Mijn laatste zin was nog niet af of een vinger ging omhoog.
Ik zie het nog voor me, een jongen van 5 jaar die in zijn jonge leventje al veel verdrietige dingen had meegemaakt, keek mij met grote ogen stralend aan en zei:
“Nee hoor, juf, Jezus is niet in de hemel gebleven. Hij was vorige week bij mij thuis en ik werd er helemaal blij van.” Het werd stil en …..ik werd stil. Hier werd mij een les geleerd. Ik had getwijfeld of ik het verhaal wel goed kon uitleggen, …..maar Jezus was allang aan het werk geweest in het hart van dit 5-jarige kind.
Bemoediging
Misschien hebben we veel vragen en lopen we tegen moeilijke situaties aan. We mogen weten, dat we een God hebben die ons wil bemoedigen en helpen op de plek waar we werken, maar ook in de opvoeding.
Door alles heen mogen we leren om te geloven…… als een kind. Volledig vertrouwend dat Hij met ons is.
Anneke Dijkstra
Elf argumenten voor christelijke rockmuziek nader beschouwd
Als er één discussie is waaraan je tegenwoordig je vingers lelijk kunt branden, vooral als je de discussie met jongeren en jongerenorganisaties aangaat, is het wel die over christelijke rockmuziek. De argumenten vóór en tegen vliegen over tafel en al snel raken de gemoederen oververhit.
Is het meer dan een gewoon generatieconflict tussen ouders en kinderen of een discussie over goed en kwaad?
Ja, want muziek spreekt direct tot de ziel van de mens en de invloed ervan (zowel van goede als van slechte muziek) valt niet te onderschatten. De vraag rest of het echter zo zwart-wit is en of goede muziek zo makkelijk van slechte muziek te onderscheiden valt.
In het kader van deze discussie kijken we naar elf argumenten die vóór christelijke rockmuziek spreken.
1) NIEMAND MOET DE BEDIENING OF MUZIEK VAN DE ANDER VEROORDELEN.
‘Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt. Want met welk oordeel gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden; en met welke mate gij meet, zult gij wedergemeten worden’ (Mattheüs 7:1,2).
Voorstanders van christelijke rock zijn dol op deze verzen, want ze sluiten de deur voor elke vorm van kritiek op hun favoriete band of artiest. Maar christenen zijn wel degelijk geroepen om te oordelen. In Leviticus 19:15 staat: ‘in gerechtigheid zult gij uw naaste richten.’ Of Johannes 7:24: ‘Oordeelt een rechtvaardig oordeel’. Jesaja 61:8: ‘Want Ik, de Heere, heb het recht lief’.
Er zijn meer teksten in de bijbel over oordelen, dan die twee verzen uit Mattheüs. Wie daar bovendien verder leest, ziet dat het in de context gaat over het oordelen op een hypocriete manier, niet over een rechtvaardig oordeel.
2) DE BIJBEL ZEGT DAT WE ONZE MUZIEK LUID MOETEN SPELEN.
‘Looft hem met geklank der bazuin… looft Hem met de trommel… looft Hem met snarenspel… looft Hem met klinkende cimbalen.’ (Psalm 150)
Wat is lofzang? Luidkeels schreeuwen, boven het oorverdovende geluid van elektrische gitaren: ‘Jezus is de weg!’…? Een gitaarsolo van 110 decibel? Ons lichaam is een tempel van de Heilige Geest. Hoe moet hij deze herrie verdragen? Rockmuziek is al veertig jaar het terrein van de duivel. Het is naïef om te denken dat door het veranderen van teksten het kabaal plotseling geheiligd is. De bron blijft hetzelfde, en wie zich verdiept in de inspiratiebronnen van christelijke rockers, komt dezelfde namen tegen als bij die van de wereldse rockmuzikanten.
3) OM ONGELOVIGEN TE BEREIKEN MOET JE HUN MUZIEK SPELEN
‘Allen ben ik alles geworden, opdat ik immers enigen behouden zou.’ (I Korinthe 9:22)
Toen Paulus deze woorden schreef, hoe ver was hij toen bereid te gaan, in zijn ijver verloren zielen te redden? Werd hij een alcoholist om de dronkaards te redden? Wentelde hij zich in seksuele zonden, om de prostituees te redden? Natuurlijk bedoelde Paulus dat niet. Er zijn grenzen. Als een christen het evangelie wil brengen in een kroeg, dan is dat zijn goed recht, maar zodra hij een eerste biertje meedrinkt met de drinkers daar, is de kracht van zijn getuigenis weg en het uiteindelijk doel van zijn komst, naar de achtergrond verdwenen. We moeten zondaars uit de kuil van het verderf trekken, niet er zelf ook in springen. De Here Jezus is die weg nooit gegaan, wij moeten dat ook niet doen.
4) ROCKMUZIEK IS NEUTRAAL. HOE JE ERMEE OMGAAT BEPAALT OF HET GOED OF SLECHT WORDT. ALS EEN CHRISTEN DE MUZIKANT IS, KAN DE HEILIGE GEEST ERDOOR HEEN WERKEN.
Muziek en soorten muziek zijn niet neutraal. Volgens alle serieuze medische, fysiologische en psychiatrisch onderzoeken, heeft muziek invloed en is de stijl en het ritme bepalend. Ook het Woord van God maakt duidelijk dat muziek niet neutraal is.
Het idee dat er een neutraal gebied is, is een occulte gedachte, , geen christelijke. De occulte leer over ‘De Kracht’ leert dat er een neutrale kracht is in alles wat leeft, die ten goede of kwade gebruikt kan worden. Zo kan hekserij goed én kwaad zijn, afhankelijk of het witte of zwarte hekserij is. Maar beide krachten komen uit dezelfde bron: satan. Wat zegt de Bijbel? Toen God naar zijn schepping keek, sprak Hij: ‘En Zie, het was zeer goed’. Er was geen neutrale grond. De occulte leer stelt dat ‘goed of kwaad in the eye of the beholder ligt. De Bijbel trekt echter van kaft tot kaft scheidslijnen tussen goed en kwaad.
5) WE MOETEN ROCKMUZIEK GEBRUIKEN OM EEN VERLOREN GENERATIE TE BEREIKEN, WANT DAT IS DE TAAL DIE ZIJ SPREKEN
Christenen verdedigen rockmuziek, want ‘onze muziek’ moet van hetzelfde niveau zijn als dat van de wereld, om niet bij voorbaat afgewezen te worden. Maar, er zijn grenzen aan de vormen van evangelisatie. Jezus vertelde zijn discipelen het stof van de schoenen af te kloppen, als mensen het evangelie niet aannamen. Liever dat, dan net zolang water bij de wijn doen, totdat het wel aanvaardbaar is. Als gospelrock zo nodig is om jongeren te bereiken, hoe zijn zij de afgelopen eeuwen dan bereikt? En waarom gebruikten Paulus, Silas en de andere geen muziek tijdens hun bediening? Destijds waren de mensen precies zo gevoelig voor de invloed van muziek als nu.
6) IK VOEL ME LEKKER DOOR GOSPELROCK. HOE KAN HET DAN VERKEERD ZIJN?
Deze dwaalleer heeft de kerk doortrokken op veel meer gebieden, dan alleen maar muziek. Christenen zijn niet tot geloof gekomen, maar ‘tot gevoel’, denk je soms. Goed voelen is belangrijker geworden dan heilige vrees voor God. Tegenwoordig draait het zelden meer om gehoorzaamheid aan God, maar om ons gevoel. We prediken binnen de kerkmuren een evangelie van liefde en gaan daarbij voorbij aan de vreze Gods. Die twee aspecten van het Evangelie moeten hand in hand gaan. Niemand in de hele Bijbel preekte meer over de hel dan Jezus zelf. Natuurlijk, soms gooien gospelrockers wat met teksten over Armageddon of het Laatste Oordeel, maar dat gaat verloren in het lawaai van headbangende rockers en de hossende menigte.
7) MAAR JONGEREN WORDEN GERED DOOR GOSPELROCK. HOE KUNNEN WE HET DAN VEROORDELEN?
Het is niet moeilijk om jongeren, opgezweept door de muziek en de sfeer tijdens een concert, te overtuigen Christus aan te nemen. Maar is dat wat Christus wil? Hij wil dat we in gebrokenheid van hart en nederigheid van ziel met onze zonden tot hem komen. Hij wil geen half lamgeslagen, verdoofde christenen die Jezus tot een idool maken. Zonder heiligheid, zonder overtuiging van zonde, zonder bekering, zonder alles. Gospelrockers schermen ook met duizenden bekeerlingen door hun bediening. Ziet u de vruchten daarvan in uw gemeente? Jongeren die geestelijk de diepte in gaan en de groei vertonen, die de vrucht is van ware bekering? Heeft gospelrock uw kerk dichter tot de levende en heilige Christus getrokken?
8) VOLGENS PAULUS IS NIETS ONREIN VAN ZICHZELF. ROCK IS GEWOON EEN MODERNERE MUZIEKSTIJL.
‘Ik weet en ben verzekerd in de Heere Jezus, dat geen ding onrein is in zichzelve, dan die acht iets onrein te zijn, dien is het onrein.’ (Romeinen 14:14)
Christelijke rock kan dus ook niet onrein worden genoemd, want niets is uit zichzelf onrein. Is de zaak zo eenvoudig? De Bijbel noemt immers diverse zaken die onrein zijn: bestialiteit, toverij, contact met geesten. En er zijn nog veel meer voorbeelden. Volgens het bovenstaande argument zijn deze zaken dus niet onrein, behalve voor wie ze onrein acht. Dat is een verdraaiing van de Schriften. Volgens het Woord van God zijn bepaalde zaken wel degelijk onrein. Wie de context van Romeinen 14 leest, ziet dat Paulus sprak over voedsel en feestdagen. Futiliteiten – in het licht van het Evangelie – waaraan Paulus geen verdere tijd wilde verkwisten. Rockmuziek heeft de laatste decennia bewezen onrein te zijn. Het heeft muren van moraal neergebroken, het heeft pornografie, rebellie, haat, drugsgebruik, zelfmoord, vleselijkheid en occultisme gepredikt.
9) GOD KAN ALLES GEBRUIKEN OM MENSEN TE BEREIKEN, DUS OOK GOSPELROCK
Amen. God kan alles. Hij doet wat Hij wil. Hij is God. Maar de vraag is of het Zijn keuze zou zijn om rockmuziek te gebruiken. De Bijbel zegt: ‘Onthoudt u van alle schijn des kwaads’. (1 Thessalonicenzen 5:22). De Heere roept ons op heilig te leven, dat wil zeggen: afgezonderd (van de wereld). Als gospelrockers dezelfde haarstijl, outfit, kleding, concerten, lichteffecten, rookmachines en muzikaal geweld gebruiken als de wereldse rockers, dan presenteren ze op zijn minst de schijn van kwaad. Dat is vér weg van heiligheid. Het is misleiding. Rockmuziek is van de wereld. Wie van rockmuziek houdt, houdt van de wereld, en wie de wereld liefheeft, wordt daarmee een vijand van God (Jacobus 4:4).
Maar, zeggen de fans: ‘Ik hou van Jezus en van gospelrock.’ Wat ze in feite zeggen is: ‘Ik hou van Jezus en van de muziek van de duivel.’ Die twee gaan niet samen. Lees 1 Johannes 2:15-16 er maar eens op na. En als u wilt discussiëren, doet u dat dan met God. Hij liet deze teksten optekenen.
10) ALS JEZUS GEPREDIKT WORDT, DOET DE REST ER NIETS TOE
‘Wat dan? Nochtans wordt Christus op allerlei wijze, het zij onder een deksel, het zij in de waarheid, verkondigd; en daarin verblijd ik mij.’ (Filippenzen 1:18)
Zolang Jezus maar gepredikt wordt via de teksten van gospelrock, dan is het goed. Ja? Als een vrouw werkt als een topless danseres, om zo de aandacht van mannen te trekken en hen vervolgens het Evangelie te vertellen, is dat geoorloofd? Natuurlijk niet. Paulus bedoelde niet dat alles kan. Zonde blijft zonde. En het is nooit Gods keus om de zonde in te schakelen om zijn wonderlijke boodschap van redding te verkondigen.
God schreef deze brief vanuit gevangenschap en er waren velen die vanuit verschillende oogmerken Christus predikten. Paulus lag er niet van wakker, maar hij keurde geenszins de zonde goed.
11) WAAROM MAG ALLEEN DE DUIVEL GOEDE MUZIEK HEBBEN? VERDIENT GOD NIET HET BESTE?
Deze populaire leus (‘why should the devil have all the good music’) geeft ons een mooie uitdaging. We kan tien goede aspecten van rockmuziek noemen? Goed dan. Vijf? Eentje? Voor elk ‘goede’ vrucht (voel me er goed bij, stoom afblazen…) zijn er vijf slechte. Als dit ‘het beste voor God’ is, staan de zaken er slecht voor. Zelfs zonder woorden is deze muziek rauw, rebels, oorverdovend, opzwepend. Door daar christelijke teksten aan te plakken, vindt u dan ‘de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat’?
Jesaja 5:20 – ‘Wee degenen, die het kwade goed heten, en het goede kwaad; die duisternis tot licht stelle, en het licht tot duisternis, die het bittere tot zoet stellen en het zoete tot bitter.’
(ingekorte vertaling vanuit ‘Dancing with demons’, Jeff Godwin, Chick Publications)
Voor wie meer wil lezen, in de Engelse taal: http://www.av1611.org/ (en dan zoeken op ‘christian rock’)
Uit: Muziek, een studie waard …….. van Christenen voor de Waarheid in Waddinxveen
Christelijke opvoeding in een pluralistische samenleving
Christelijke opvoeding in een pluralistische samenleving betekent voor velen: relativisme en verlies aan identiteit. Enkele pedagogische overwegingen waarom pluralisme gepaard moet gaan met een sterke identiteitsbeleving voor kinderen.
Stellingen over het onderwerp:
Christelijke opvoeding in een pluralistische samenleving
3. Tot de belangrijkste pedagogische uitdagingen van de pluralistische samenleving behoren:
– het verlies aan geborgenheid voor de jonge mens,
– de onzekerheid van oriëntatie,
– het emancipatiedenkend,
– de zin- en identiteitscrisis en
– de vloed van informatie, ook op het terrein van de opvoeding.
4. Deze schaduwzijden van onze samenleving zijn geen noodlot waarin wij ons maar zouden moeten schikken. De pluraliteit roept ons op tot voortdurende heroriëntatie, in het bijzonder ook op het terrein van de opvoeding.
5. Inde pluralistische samenleving hebben kinderen dringend behoefte aan een leefsfeer waarin vertrouwen en waardenzekerheid hun omringen. Hierin ligt een belangrijke opdracht voor het christelijk onderwijs.
6. De christelijke opvoeding oriënteert zich op het levensdoel van mensen. Het kind moet staan in een persoonlijke levensbetrekking tot God en van daaruit leren hoe het als Christen moet leven in een pluralistische samenleving.
7. Het methodische grondprincipe van christelijke opvoeding is de liefde, zoals die ons in Jezus Christus als de liefde van God tegemoet komt.
8. Voor de pluralistische samenleving levert het christelijk onderwijs een belangrijke bijdrage tot de waardenoriëntatie.
9. Christelijke opvoeding is ook gericht op emancipatie. Zij ziet echter de werkelijke onvrijheid van de mens in zijn gebondenheid aan het egoïsme, in een levenswandel die los staat van God. Echte vrijheid is een nieuw leven in betrekking tot God.
10. Christelijke opvoeding helpt jonge mensen om antwoorden te vinden op de vraag naar de zin van het leven en de identiteit van hun persoon.
Hieronder wordt het vierde deel van de lezing weergegeven. Het hele EDUkatern is op ons kantoor verkrijgbaar.
4. De betekenis van christelijke opvoeding voor de pluralistische maatschappij
Als Christenen weten wij dat in een pluraal-geseculariseerde samenleving christelijke waarden niet meer vanzelfsprekend zijn. Toch mag van ons verwacht worden dat wij de door de overheid gegeven mogelijkheid gebruiken om in de verschillende levensterreinen ons geloof te betuigen.
4.1. Christelijke opvoeding biedt in de pluralistische samenleving een belangrijke bijdrage tot de waardeoriëntering, die daar juist zo problematisch is. Zij geeft namelijk een realistisch mens- en wereldbeeld door, richt zich op het doel en is consequent in het gebruik van de opvoedingsmiddelen. Daarmee biedt de christelijke opvoeding de voor jonge mensen noodzakelijke oriëntatiehulp in de onzekerheid van oriëntering die het gevolg is van het wereldbeschouwelijke pluralisme.
4.2. Christelijke opvoeding is ook bekend met het doel van de emancipatie, de bevrijding en het mondig-worden van de mens. De Bijbel ziet echter de eigenlijke onvrijheid van de mens in zijn afhankelijkheid van het egoïsme, in een levenswandel die los staat van God. Waar de Bijbel dan ook spreekt van ‘emancipatie’ (Gal. 4:1-7; Joh. 8:36) heeft zij het oog op de bevrijding van de mens uit de macht der zonde. De schijnbaar geëmancipeerde mens van de moderne maatschappij, die zonder God leeft, is niet werkelijk vrij. Hij wordt geleefd, omdat hij zich laat drijven door zijn driften en lusten en door de maatschappelijke ideologieën. Christelijke opvoeding wil de mens leiden naar de vrijheid in de relatie met God. Vrijheid is er alleen maar in de binding met het levensdoel waarvoor wij geschapen werden. Dat is voor de mens de gemeenschap met God. Alles wat hem van deze bestemming vervreemdt, is in strijd met het wezen van de mens en maakt onvrij. Werkelijk vrij kan de mens slechts zijn, wanneer hij zich terugvindt in zijn bestemming als schepsel Gods. In de gemeenschap met God vindt hij zijn grootst mogelijke ‘vrije ruimte’. In dit milieu komt hij ten volle tot zijn recht. In deze zin biedt christelijke opvoeding een effectieve bijdrage tot de emancipatie van de mens.
4.3. Door hun antwoorden op de existentiële vragen van het menszijn naar het ‘waarvandaan’ en het ‘waar naartoe’ van het leven biedt de christelijke opvoeding een beslissende bijdrage tot beantwoording van de vraag naar de zin van het leven. In de pluralistische samenleving wordt deze vraag des te klemmender gesteld en evenzo moeilijker te beantwoorden. De relatie met God bepaalt de mensen bij hun verantwoordelijkheid jegens God en de mensen (als rentmeester). Daardoor ontvangt het leven zijn oriëntatie op zin en doel.
4.4. Waar christelijke opvoeding uit liefde voor het kind ook grenzen moet stellen, draagt zij door de confrontatie met zulke grenzen, waarden, normen en autoriteiten ook bij tot het stabiliseren van de persoonlijkheid en het vinden van identiteit van de jonge mens. Juist in de puberteit heeft de jonge mens dringend behoefte aan vaste oriëntactiepunten en het zich laten gezeggen door autoriteiten, om daarin zijn eigen standpunt te kunnen bepalen en daarmee ook zijn eigen identiteit te bestemmen. Een verdere bijdrage om die identiteit te vinden ligt in de bijbelse boodschap, die de christelijke opvoeding aan het kind doorgeeft: “Je bent gewild.–Je hoort erbij.–Je bent nodig.”
4.5. In tegenstelling tot een eenzijdig op het rationele afstemde milieu, overvol van informatie en gericht op de materialistische levensstijl van de moderne mens, ziet de christelijke opvoeding de mens in een ander perspectief. Het kind ervaart liefde en geborgenheid en doet emotionele ervaringen op. Daardoor worden ook veel psychische manco’s opgevangen, waaronder kinderen in de pluralistische samenleving lijden.
4.6. Christelijke opvoeding biedt ook een constructieve bijdrage voor het samenleven in de pluralistische maatschappij:
Liefde, verzoening, wederzijds respect, dienst aan de naaste, schuldvergeving en de mogelijkheid van een nieuw begin door het geloof in Jezus Christus: dit zijn allemaal ordenende en helende factoren in het menselijk samenleven.
Christelijke opvoeding is een opvoeding tot vrede, omdat mensen die met God verzoend zijn ook bekwaam zijn in deze wereld vrede te stichten.
Als schepsel Gods weet de mens zich ook verantwoordelijk voor de schepping die God aan hem heeft toevertrouwd. Daarom is christelijke opvoeding ook een opvoeding tot een verantwoord omgaan met alles wat ons in natuur en milieu gegeven is.
4.7. Samenvattend kunnen wij vaststellen dat christelijke opvoeding in de pluralistische samenleving een belangrijke pedagogische bijdrage levert. Ook in het openbare schoolstelsel kunnen door het nastreven van christelijke waarden, tekenen worden opgericht. Op bijzondere wijze geschiedt dit echter door het oprichten van christelijke scholen (en in Nederland door die scholen opnieuw te bepalen bij de identiteit van christelijke opvoeding en onderwijs).
Dieter Velten
Christelijke gemeente te St. Laodicea
Beste broeder Timoteüs,
Om te beginnen willen wij hiermee de uitnodiging voor een Bijbelweek opzeggen.
Er hebben vanuit onze visie in de tussentijd vooruitstrevende processen in de gemeente plaatsgevonden. De verantwoordelijke broeders, die u destijds geleden uitgenodigd hebben, zijn niet vertegenwoordigd in het pas kort geleden ingestelde bestuur. Zij werden niet ondersteund door de progressieve leden. Aan deze situatie zal nauwelijks iets veranderen, omdat al onze beslissingen nu democratisch worden genomen.
Wij zijn blij dat wij goede contacten hebben met alle lagen van de bevolking. Juist afgelopen zondag was broeder Ratio Syncretisme, een diepgaand gastspreker en redacteur van de ‘Laodiceaïsche Wereldpers’ in ons midden. Dhr. Syncretisme toont een zeer vurig interesse voor het christendom en ging ons voor in een prachtige dienst. Uit diepe liefde willen wij u, beste broeder Timoteüs, de redenen noemen die ons er voorlopig van afhouden om uw dienst aan te nemen:
U vertegenwoordigt nog altijd de opvatting dat uitsluitend de Heilige Schrift de basis is voor de vormgeving van de kerkdiensten. Kunt u zich werkelijk niet losmaken van de extreme standpunten van Paulus?
U vertegenwoordigt een wettische afzondering. Vindt u de tucht, zoals Paulus die in praktijk bracht werkelijk nog van deze tijd? Uw dienst bij ons zou enkele broeders en zusters, die naar vrije keuze ongehuwd in liefde samenleven, ongerust maken. U heeft een te bekrompen kijk op de zaak. Merkt u zelf niet dat u daardoor neuroses kweekt? Wij hebben vrijheid nodig! Geen dwang! (Hebben de meditatieoefeningen, die onze geliefde broeder dr. Arseen u had aangeraden, eigenlijk nog een rustgevend effect op uw maag gehad?)
U bent over de hele linie te sterk op uw pleegvader Paulus gefixeerd. Deze sterke binding aan de voormalige apostel ondermijnt uw persoonlijkheid! Maakt u toch net als wij plannen voor een aantrekkelijke christelijke toekomst : spiritueel behoefte-geörienteerd!
Kleine afwijkingen van de brieven van Paulus vindt u al heel erg. Wij beoefenen echter liefde en tolerantie en hebben zo op plaatselijk niveau een hartelijke gemeenschap met veel andere gemeenten, ook al hebben die ook, dat moet toegegeven worden, vooral onze jeugd met andere om niet te zeggen bijbels enigszins afwijkende leren beïnvloed. Maar het is toch de hoofdzaak dat onze gemeente groeit. Dan moeten er nu eenmaal concessies gedaan en compromissen gesloten worden. Hierdoor worden wij dan ook werkelijk door alle geloofsrichtingen en kerken erkend. Wie zou dat een poos geleden voor mogelijk gehouden hebben?
Op dat punt vinden wij eenheid belangrijker, wij hopen u ook. Dat moet genoeg zijn. Als u uw mening in deze voor ons wezenlijke punten herzien hebt, mag u ons graag bezoeken. Misschien kunt u dan samen met uw vrouw op een zondag bij ons een dienst overnemen.
Br. Zonde Br. Oecumene Zr. Emancipatie
Bron: ‘fest und treu’ 2/2007