In zijn brief aan Timotheüs noemt Paulus de gemeente van Christus, het huis van God, “de pijler en de grondslag van de waarheid.”
Waarheid en Tolerantie (dl 4)
In zijn brief aan Timotheüs noemt Paulus de gemeente van Christus, het huis van God, “de pijler en de grondslag van de waarheid.”
In de kerkgeschiedenis werd de waarheid van God vaak gemaakt tot een kerkelijk dogma en werden de mensen die het anders zagen, vervolgd en gedood. In haar ijver besefte zij niet dat de waarheid meer is dan een belijdenis of een formule: waarheid is een Persoon, Jezus Christus. Deel hebben aan de waarheid is niet alleen het onderschrijven van een belijdenis, maar vooral een relatie met God, door Jezus Christus.
Tegenwoordig slaat de slinger naar de andere kant door. Je hoort wel zeggen: die waarheden van vroeger gelden niet meer voor deze tijd. Echte absolute waarheid bestaat niet, en dat is maar goed ook. Laat iedereen maar zijn eigen waarheid hebben, we moeten tolerant zijn, dan kunnen we in harmonie leven.
De geschiedenis van de kerk speelt zich dus altijd af in een spanningsveld. Er bestaat algemene waarheid die God heeft geopenbaard. Als dat niet zo was, zou God de mens daar niet op aanspreken en verantwoordelijk houden. Maar wanneer die waarheid los wordt gemaakt van Jezus Christus, kan de kerk verschrikkelijk intolerant worden. Waarheid en tolerantie, dat maakt de geschiedenis van bijna twintig eeuwen juist in deze tijd weer heel actueel. (zie ook bij Fundamentalisme).
Messiasbelijdend deel 4
De term ‘messiasbelijdend’ wordt gebruikt voor joden die in Yeshua (Jezus) geloven, dus christenen uit de joden. Er is een spanningsveld tussen joden die nog niet en joden die al wel in Yeshua geloven. Orthodoxe joden leven in de messiasverwachting. Zij zeggen dat Hij nog moet komen omdat er dan pas vrede zal zijn.
Messiasbelijdend (dl 4)
De term ‘messiasbelijdend’ wordt gebruikt voor joden die in Yeshua (Jezus) geloven, dus christenen uit de joden. Er is een spanningsveld tussen joden die nog niet en joden die al wel in Yeshua geloven. Orthodoxe joden leven in de messiasverwachting. Zij zeggen dat Hij nog moet komen omdat er dan pas vrede zal zijn.
Veel joden menen dat joden die in Yeshua geloven geen joden meer zijn. Ze baseren hun standpunt vooral op de geschiedenis. Uit naam van Jezus is er veel gemoord en vervolgd. Andere joden zijn van mening dat iemand die geboren is uit een joodse moeder, een jood blijft, hoe dan ook. Dan zijn er nog joden die vinden dat je op de verkeerde weg bent als je gelooft dat de Messias nu al is gekomen, maar dat je desondanks een jood bent.
vruchtbaarheidsriten deel 4
De tempel van Artemis in Efeze gold als één van de zeven wereldwonderen en werd in de maand Artemis (maart/april) bezocht door talloos veel mensen uit heel Asia om het feest te vieren van hun grote godin.
Vruchtbaarheidsriten (dl 4)
De tempel van Artemis in Efeze gold als één van de zeven wereldwonderen en werd in de maand Artemis (maart/april) bezocht door talloos veel mensen uit heel Asia om het feest te vieren van hun grote godin. Die kon, zo meende men, vrouwen, vee, gewas en land vruchtbaar maken in het voorjaar. Tenminste… als zij haar de offers brachten die zij vroeg, terwijl zij uit duizenden kelen haar naam aanriepen: Gr-ó-ó-ó-ó-t is de Artemis der Efeziërs!
Ook de Romeinen die in dit deel van de wereld woonden, vereerden haar. Zij noemden haar Diana, godin van de jacht. Artemis uitte haar dank door aan de stad grote welvaart te schenken. Die welvaart nam nog toe door de verkoop van de afgodsbeeldjes die de zilversmeden van hun weldoenster maakten.
Mozes deel 1
Het leven van Mozes wordt verdeeld in drie perioden van veertig jaar.
Mozes (dl 1)
Het leven van Mozes wordt verdeeld in drie perioden van veertig jaar.
Kennis en macht
Wijsheid en inzicht
Omgaan met God
Aan het eind van de eerste veertig jaar legt Mozes een soort examen af dat heel verkeerd afliep. Iedereen dacht dat hij een prins van Egypte was, de zoon van de prinses. Maar Mozes wist dat hij bij de Israëlieten hoorde. Wanneer hij hen een keer opzoekt, ziet hij hoe één van zijn volk wordt mishandeld. Dan neemt Mozes het recht in eigen hand en slaat een Egyptenaar dood en moet vluchten voor zijn leven.
Aan het eind van de tweede veertig jaar mag Mozes het volk der Israëlieten uitleiden uit Egypte. Farao wil al die goedkope slaven niet laten gaan, maar na de tien plagen laat Farao hen gaan. Na het vieren van het Pascha vertrekken de Israëlieten, door woestijn op weg naar het beloofde land.
Aan het eind van de derde veertig jaar doet Mozes iets dat God mishaagt. Daarom mag hij niet met de Israëlieten het beloofde land binnengaan. Wel geeft hij hun instructies voordat zij binnentrekken, maar zelf sterft hij nadat hij vanaf de berg Nebo het land heeft mogen zien.
waarheid en tolerantie deel 4
In zijn brief aan Timotheüs noemt Paulus de gemeente van Christus, het huis van God, “de pijler en de grondslag van de waarheid.”
Waarheid en Tolerantie (dl 4)
In zijn brief aan Timotheüs noemt Paulus de gemeente van Christus, het huis van God, “de pijler en de grondslag van de waarheid.”
In de kerkgeschiedenis werd de waarheid van God vaak gemaakt tot een kerkelijk dogma en werden de mensen die het anders zagen, vervolgd en gedood. In haar ijver besefte zij niet dat de waarheid meer is dan een belijdenis of een formule: waarheid is een Persoon, Jezus Christus. Deel hebben aan de waarheid is niet alleen het onderschrijven van een belijdenis, maar vooral een relatie met God, door Jezus Christus.
Tegenwoordig slaat de slinger naar de andere kant door. Je hoort wel zeggen: die waarheden van vroeger gelden niet meer voor deze tijd. Echte absolute waarheid bestaat niet, en dat is maar goed ook. Laat iedereen maar zijn eigen waarheid hebben, we moeten tolerant zijn, dan kunnen we in harmonie leven.
De geschiedenis van de kerk speelt zich dus altijd af in een spanningsveld. Er bestaat algemene waarheid die God heeft geopenbaard. Als dat niet zo was, zou God de mens daar niet op aanspreken en verantwoordelijk houden. Maar wanneer die waarheid los wordt gemaakt van Jezus Christus, kan de kerk verschrikkelijk intolerant worden. Waarheid en tolerantie, dat maakt de geschiedenis van bijna twintig eeuwen juist in deze tijd weer heel actueel. (zie ook bij Fundamentalisme).
Mythen deel 4
Mythen zijn religieuze verhalen uit oeroude tijden, waarin de werkelijkheid wordt verklaard en uitgebeeld door de vermenging van de `goden’ met mensen en dieren.
Mythen (dl 4)
Mythen zijn religieuze verhalen uit oeroude tijden, waarin de werkelijkheid wordt verklaard en uitgebeeld door de vermenging van de `goden’ met mensen en dieren. Dikwijls spelen sprekende dieren een rol: dan zijn het fabels. Zijn er mythologische dieren zoals de eenhoorn, de centaur en de faun, dan heten het mythen. In mythen worden `boodschappen van de godenwereld’ in menselijke taal vastgelegd, vaak heel bizar en fantastisch. Zulke `gestolde godenverhalen’ zijn diep verankerd in de ziel van een stam of volk. Wanneer het christendom komt, probeert men zulke oude mythen te `kerstenen’.
Tegenover fabels en mythen staat geschiedenis. Dat is wat mensen hebben opgeschreven nadat ze de dingen zelf hebben meegemaakt of de gebeurtenissen die ze hebben opgeschreven van betrouwbare ooggetuigen. Dit geldt voor de hele Bijbel: het is betrouwbare informatie over zaken zoals die zijn gebeurd.
Palmpasen deel 2
Met Palmpasen wordt herdacht dat Jezus voor de laatste keer opging naar Jeruzalem. Het is de week voor het Pascha en van alle kanten trokken de reizigers naar de stad.
Palmpasen (dl 2)
Met Palmpasen wordt herdacht dat Jezus voor de laatste keer opging naar Jeruzalem. Het is de week voor het Pascha en van alle kanten trokken de reizigers naar de stad. Zij juichen Jezus toe, die rijdt op een ezel en zwaaien met palmtakken (daaraan ontleent Palmpasen zijn naam). Zij leggen hun mantels op de grond en zingen:
“Hosanna voor de Zoon van David.
Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer!
Hosanna voor God in de hemel!”
Iedereen denkt dat Jezus nu de macht overneemt en koning wordt. Maar Jezus wil helemaal geen revolutie. Hij weent om het lot van Jeruzalem dat veertig jaar later verwoest zal worden. Met Palmpasen begint zijn lijdensweek die uitloopt op de kruisiging en… de Paasmorgen.
Parakleet deel 4
De Heilige Geest wordt soms aangeduid als `de parakleet’. Dat betekent: die erbij geroepen wordt, meestal zonder woorden.
Parakleet (dl 4)
De Heilige Geest wordt soms aangeduid als `de parakleet’. Dat betekent: die erbij geroepen wordt, meestal zonder woorden. Hij is er op het juiste moment, precies wanneer mensen Hem nodig hebben omdat zij zwak zijn. De Nederlandse vertaling is: Trooster. In het Engels heet Hij: Counselor (raadgever) of Comforter. Daarin zit het woord comfort. Hij brengt iemand op zijn gemak.
Net zoals mensen door de Satan tegenstanders kunnen zijn, kunnen mensen door de Heilige Geest ook zelf medestanders zijn, menselijke parakleten of bemoedigers, zoals Barnabas dat was voor de bekeerde Saulus.
Pascha of Pesach deel 1
De naam Pascha komt van: passeren, overslaan, voorbijgaan. In Exodus 12 staat dat wanneer de HERE het bloed van een geslacht lam zou zien aan de deur, Hij dat huis zou overslaan.
Pascha of Pesach (dl 1)
De naam Pascha komt van: passeren, overslaan, voorbijgaan. In Exodus 12 staat dat wanneer de HERE het bloed van een geslacht lam zou zien aan de deur, Hij dat huis zou overslaan. In alle huizen van de Egyptenaren ging de verderfengel binnen en werd de eerstgeboren zoon gedood. In de huizen van de Israëlieten werd het lam bereid en gegeten, samen met ongezuurd brood en bittere kruiden. Dat was de pesachmaaltijd. Later werd deze viering voor Israël een telkens terugkerende herinnering, tot op de dag van vandaag.
pasen deel 2
Met Pasen gedenken de christenen dat Jezus Christus uit de doden is opgestaan. Het vierde Evangelie geeft daarvan een verslag en laat ook zien dat de discipelen het eerst nauwelijks konden geloven.
Pasen (dl 2)
Met Pasen gedenken de christenen dat Jezus Christus uit de doden is opgestaan. Het vierde Evangelie geeft daarvan een verslag en laat ook zien dat de discipelen het eerst nauwelijks konden geloven.
In hoofdstuk 15 van zijn brief aan de Corinthiers schrijft Paulus hierover het volgende:
Het belangrijkste van het goede nieuws dat ik heb ontvangen en u heb doorgegeven, is: Christus is voor onze zonden gestorven, zoals voorzegd in de Boeken. Hij werd begraven en is op de derde dag weer levend gemaakt, wat ook in de Boeken stond. Hij is gezien door Petrus en daarna voor de twaalf apostelen samen. Later is Hij gezien door 500 broeders tegelijk. Hoewel enkelen van hen al gestorven zijn, leven de meesten nog. Hij is gezien door Jakobus en daarna nog eens door alle apostelen. En als allerlaatste heb ik Hem ook gezien…
Het Paasevangelie is de kern van het christelijk geloof. Dat maakt het geheel anders dan alle andere religies. Het is zó belangrijk dat in alle vier evangeliën de opstanding wordt verhaald:
Mattheus
Markus
Lukas
Johannes
Pax Romana deel 4
Periode van grote vrede en voorspoed onder Romeins bestuur. Plinius de Jongere schreef hierover:
Pax Romana (dl 4)
Periode van grote vrede en voorspoed onder Romeins bestuur. Plinius de Jongere schreef hierover: “Bewoners van de provincies én Romeinen bejubelden de opbloei van de kunsten, de grotere luister van de steden, de stralende aanblik van het land, gecultiveerd en verfraaid als een onmetelijke tuin, en het nooit eindigende feest van de vrede.”
De apostelen maakten een dankbaar gebruik van het Romeinse wegennet en van de eenheid van taal.